Βραβείο Νόμπελ Φυσικής

Βραβευθέντες

Δεκαετία 1900

Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1901	Βίλελμ Κόνραντ Ρέντγκεν	Πρωσία	«για την ανακάλυψη των ακτίνων Χ»
1902	Χέντρικ Αντούν Λόρεντζ και Πέτερ Ζέεμαν	Ολλανδία	«για τις έρευνές τους πάνω στην επιρροή του μαγνητισμού σε φαινόμενα ακτινοβολίας» (Φαινόμενο Ζέεμαν)
1902	Ανρί Μπεκερέλ	Γαλλία	«για την ανακάλυψη της αυθόρμητης ραδιενέργειας»
1903	Πιερ και Μαρί Κιουρί	Γαλλία/Πολωνία, Γαλλία	«για τις έρευνές τους πάνω στα φαινόμενα ακτινοβολίας που ανακάλυψε ο Ανρί Μπεκερέλ»
1904	Τζον Ουίλιαμ Στρατ, 3ος Βαρώνος Ράλεϊ	Αγγλία	«για τις έρευνές του πάνω στις πυκνότητες των πιο σημαντικών αερίων και για την ανακάλυψη του αργού σε συσχέτιση με τις παραπάνω μελέτες»
1905	Φίλιπ Έντουαρντ Άντον βον Λέναρντ	Γερμανία	«για τις εργασίες του επί των καθοδικών ακτίνων»
1906	Sir Τζόζεφ Τζον Τόμσον	Αγγλία	«ως αναγνώριση για τη συμβολή του στις θεωρητικές και πειραματικές εργασίες επί της ηλεκτρικής αγωγιμότητας των αερίων»
1907	Άλμπερτ Αβραάμ Μίκελσον	Πολωνία	«για τις οπτικές συσκευές ακριβείας (που κατασκεύασε) και τις εργασίες στη Φασματοσκοπία που ακολούθησαν με τη βοήθειά τους». Βλ. και Πείραμα Μίκελσον-Μόρλεϊ
1908	Γκάμπριελ Λίπμαν	Λουξεμβούργο	«για την μέθοδο της αναπαραγωγής χρωμάτων φωτογραφικά, βασισμένη στο φαινόμενο της συμβολής»
1909	Γουλιέλμο Μαρκόνι και Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν	Ιταλία/Γερμανία	«για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας»

Δεκαετία 1910

**Βραβεία Νόμπελ Φυσικης, 1910**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1910	Γιόχαν Ντίντερικ Βαν Ντερ Βάαλς	Ολλανδία	«για την εργασία του στην καταστατική εξίσωση για τα αέρια και τα υγρά» (βλ. [[Δύναμη Βαν Ντερ Βάαλς)
1911	Βίλχελμ Βίεν	Πρωσία	«για τις ανακαλύψεις του πάνω στους νόμους που διέπουν τη θερμική ακτινοβολία» (βλ. Νόμος του Βίεν)
1912	Νιλς Γκούσταφ Νταλέν	Σουηδία	«για την εφεύρεση των αυτόματων ρυθμιστών για το φωτισμό σε φάρους και σημαδούρες»
1913	Χάικε Κάμερλιν	Ολλανδία	«για τις έρευνες στις ιδιότητες της ύλης σε χαμηλές θερμοκρασίες, οι οποίες οδήγησαν στην παραγωγή του υγρού ήλιου»
1914	Μαξ φον Λάουε	Γερμανία	«για την ανακάλυψη της σκέδασης των ακτίνων Χ από κρυστάλλους»
1915	Sir Γουίλιαμ Χένρι Μπραγκ και Γουίλιαμ Λόρενς Μπραγκ	Αγγλία/Αυστραλία	«για τη συμβολή τους στην ανάλυση της κρυσταλλικής δομής με ακτίνες Χ»
	Τσαρλς Γκλόβερ Μπάρκλα	Αγγλία	«για την ανακάλυψη της χαρακτηριστικής ακτινοβολίας Ρέντγκεν των στοιχείων»
1918	Μαξ Πλανκ	Γερμανία	«ως αναγνώριση για τη συμβολή του στην εξέλιξη της φυσικής με την ανακάλυψη των κβάντων ενέργειας»
1919	Johannes Stark

Δεκαετία 1920

**Βραβεία Νόμπελ Φυσικής, 1920**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1920	Σαρλ Εντουάρ Γκιγιόμ		«για τη συμβολή του σε πειράματα ακριβείας, μέσω της ανακάλυψης ανωμαλιών στα κράματα νικελίου - ατσαλιού»
1921	Άλμπερτ Αινστάιν	Γερμανία	«για τη συμβολή του στη θεωρητική φυσική, και για την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου» Άλμπερτ Αινστάιν , Βιογραφία
1922	Νιλς Χένρικ Ντέιβιντ Μπορ	Δανία	«για την έρευνά του επί της δομής των ατόμων και της ακτινοβολίας που προέρχεται από αυτά»
1923	Ρόμπερτ Άντριους Μίλλικαν	Η.Π.Α.	«για την εργασία του πάνω στο στοιχειώδες φορτίο του ηλεκτρικού ρεύματος και στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο»
1924	Karl Manne Georg Siegbahn
1925	Τζέημς Φρανκ	Γερμανία	«για την ανακάλυψη των νόμων που διέπουν την κρούση ενός ηλεκτρονίου με ένα άτομο»
1926	Ζαν Μπατίστ Περέν	Γαλλία	«για την εργασία του επί της ασυνεχούς δομής της ύλης»
1927	Τσαρλς Τόμσον Ρις Γουίλσον	Σκωτία	«για τη μέθοδο που κάνει ορατές τις τροχιές φορτισμένων σωματιδίων, μέσω υγροποίησης σταγονιδίων»
1927	Άρθουρ Χόλι Κόμπτον	Η.Π.Α.	για την ανακάλυψη του φαινομένου που πήρε το όνομά του, βλ. Φαινόμενο Κόμπτον
1928	Όυενς Βίλλανς Ρίτσαρντσον	Αγγλία	«για την εργασία του στο θερμιονικό φαινόμενο και ειδικότερα για την ανακάλυψη του νόμου που πήρε το όνομά του»
1929	Λουί Ντε Μπρολί	Γαλλία	«για την ανακάλυψη της κυματικής φύσης των ηλεκτρονίων»

Δεκαετία 1930

**Βραβεία Νόμπελ Φυσικης, 1930**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1930	Sir Τσαντρασεκάρ Βενκάτα Ραμάν	Ινδία	«για την εργασία του στη διάχυση του φωτός και την ανακάλυψη του φαινομένου που φέρει το όνομά του»
1932	Βέρνερ Καρλ Χάιζενμπεργκ	Γερμανία	«για τη δημιουργία της Κβαντομηχανικής»
1933	Έρβιν Σρέντιγκερ και Πολ Άντριεν Μορίς Ντιράκ	Γερμανία/Αυστρία	«για την ανακάλυψη νέων, παραγωγικών μορφών της ατομικής θεωρίας»
1935	Τζέιμς Τσάντγουικ	Αγγλία	«για την ανακάλυψη του νετρονίου»
1936	Βίκτορ Φραντς Eς	Αυστρία	«για την ανακάλυψη της κοσμικής ακτινοβολίας»
1936	Καρλ Ντέιβιντ Άντερσον	Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη του ποζιτρονίου»
1937	Κλίντον Τζόζεφ Ντέιβισον και Τζορτζ Τόμσον	Η.Π.Α./Αγγλία	«για την πειραματική ανακάλυψη της σκέδασης ηλεκτρονίων από κρυστάλλους»
1938	Ενρίκο Φέρμι	Ιταλία	«για την απόδειξη ύπαρξης καινούριων ραδιενεργών στοιχείων παραγόμενων με εκπομπή νετρονίου και για τη σχετική ανακάλυψη πυρηνικών αντιδράσεων προκαλούμενων από αργά νετρόνια»
1939	Έρνεστ Ορλάντο Λόρενς	Η.Π.Α.	«για την εφεύρεση και την εξέλιξη του κυκλότρου και για τα αποτελέσματα που αποκτήθηκαν μέσω αυτού, κυρίως αυτά που αφορούν τεχνητά ραδιενεργά στοιχεία»

Δεκαετία 1940

**Βραβεία Νόμπελ φυσικής, 1940**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1943	Όττο Στερν	Γερμανία	«για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της μεθόδου των μοριακών ακτίνων»
1944	Ίσιντορ Ισαάκ Ράμπι	Αυστρο-Ουγγαρία	«για τη μέδοδο καταγραφής των μαγνητικών ιδιοτήτων του ατομικού πυρήνα»
1945	Βόλφγκανγκ Πάουλι	Αυστρία	«για την ανακάλυψη της Απαγορευτικής Αρχής». Βλ. Απαγορευτική Αρχή του Πάουλι
1946	Πέρσι Γουίλλιαμς Μπρίντγκμαν	Η.Π.Α.	«για την εφεύρεση μιας συσκευής ικανής να παράγει εξαιρετικά υψηλές πιέσεις και για τις ανακαλύψεις που έκανε στο πεδίο της Φυσικής υψηλών πιέσεων»
1947	Σερ Έντουαρντ Βίκτορ Άπλετον	Αγγλία	«για τις έρευνές του στη Φυσική της ατμόσφαιρας, και για την ανακάλυψη του λεγόμενου στρώματος Άπλετον»
1948	Πάτρικ Μέιναρντ Στιούαρτ Μπλάκετ	Αγγλία	«για την εξέλιξη της μεθόδου του θαλάμου Γουίλσον (cloud chamber) και για τις ανακαλύψεις στην Πυρηνική Φυσική και την κοσμική ακτινοβολία»
1949	Χιντέκι Γιουκάβα	Ιαπωνία	«για την πρόβλεψη της ύπαρξης των μεσονίων, βασισμένη σε θεωρητική εργασία επί των πυρηνικών δυνάμεων» (δείτε Δυναμικό Γιουκάβα)

Δεκαετία 1950

**Βραβεία Νόμπελ φυσικής, 1950**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1950	Σέσιλ Φρανκ Πάουελ	Αγγλία	«για την ανάπτυξη της φωτογραφικής μεθόδου μελέτης πυρηνικών διεργασιών και για τις ανακαλύψεις σχετικά με μεσόνια που έγιναν με αυτή τη μέθοδο»
1951	Σερ Τζον Ντάγκλας Κόκροφτ και Έρνεστ Τόμας Σάιντον Γουόλτον	Αγγλία/Ιρλανδία	«για την πρωτότυπη εργασία τους πάνω στη μετατροπή του ατομικού πηρύνα, με τεχνητώς επιταχυνθέντα ατομικά σωματίδια»
1952	Φέλιξ Μπλοχ και Έντουαρντ Μιλς Πάρσελλ	Ελβετία,Η.Π.Α../Η.Π.Α..	«για την ανάπτυξη νέων μεθόδων στα πυρηνικά μαγνητικά πειράματα ακριβείας, και για τις ανακαλύψεις που έγιναν σχετικά με αυτά»
1953	Φριτς Φρέντερικ Ζερνίκε	Ολλανδία
1954	Μαξ Μπορν	Πολωνία	«για τη θεμελιώδη έρευνα στην Κβαντική μηχανική, ειδικότερα για τη στατιστική ερμηνεία της κυματοσυνάρτησης»
1954	Βάλτερ Μπότε	Δυτική Γερμανία	«για τη συμπτωτική μέθοδο και τις ανακαλύψεις που έγιναν σχετικά με αυτή»
1955	Γουίλις Ευγένιος Λαμπ	Η.Π.Α.	«για τις ανακαλύψεις του σχετικά με τη λεπτή υφή του φάσματος του υδρογόνου»
1955	Πόλυκαρπ Κους	Γερμανία,Η.Π.Α.	«για τον ακριβή προσδιορισμό της μαγνητικής ροπής του ηλεκτρονίου»
1956	Γουίλλιαμ Μπράντφορντ Σόκλεϋ, Τζον Μπαρντίν και Γουόλτερ Χάουζερ Μπράταιην	Αγγλία,Η.Π.Α./Η.Π.Α./Η.Π.Α.	«για τις έρευνές τους επί των ημιαγωγών και για την ανακάλυψη του τρανζίστορ»
1957	Τσεν Νινγκ Γιανγκ και Τσουνγκ Ντάο Λι	Κίνα,Η.Π.Α./Κίνα,Η.Π.Α.	«για τη βαθειά έρευνα των λεγόμενων «νόμων ομοτιμίας» (parity laws), η οποία οδήγησε σε πολύ σημαντικές ανακαλύψεις σχετικά με τα στοιχειώδη σωματίδια»
1958	Πάβελ Αλεξέγιεβιτς Τσερένκοφ (Павел Алексеевич Черенков), Ίλια Φρανκ (Илья Михайлович Франк), Ίγκορ Γιεβγένεβιτς Ταμ (Игорь Евгеньевич Тамм)	Σοβιετική Ένωση	«για την ανακάλυψη και την ερμηνεία του φαινομένου Τσερένκοφ-Βαβίλοφ»
1959	Εμίλιο Τζίνο Σεγκρέ και Όουεν Τσάμπερλεϊν	Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη του αντιπρωτονίου»

Δεκαετία 1960

**Βραβεία Νόμπελ φυσικής, 1960**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1960	Ντόναλτ Άρθουρ Γκλέιζερ	Η.Π.Α.	«για την εφεύρεση του θάλαμου φυσαλίδων»
1961	Ρόμπερτ Χόφσταντερ	Η.Π.Α.	«για τις πρωτότυπες μελέτες της σκέδασης ηλεκτρονίου από ατομικό πυρήνα, και για τις σχετικές ανακαλύψεις σχετικά με τη δομή των νουκλεονίων»
1961	Ρούντολφ Λούντβιχ Μεσμπάουερ (Rudolf Ludwig Mössbauer)	Γερμανία	«για τις έρευνες σχετικά με την ακτινοβολία γάμμα και την ανακάλυψη του φαινομένου που πήρε το όνομά του». Δείτε: Φαινόμενο Μοσμπάουερ
1962	Λεβ Νταβίντοβιτς Λαντάου (Лев Давидович Ландау)	Σοβιετική Ένωση	«για τις πρωτότυπες θεωρίες του σχετικά με την συμπυκνωμένη ύλη, και ειδικότερα για το υγρό ήλιο»
1963	Ευγένιος Πολ Βίγκνερ	Ουγγαρία	«για τη συμβολή του στη θεωρία του ατομικού πυρήνα και των στοιχειωδών σωματιδίων, ειδικότερα μέσω της ανακάλυψης και εφαρμογής θεμελιωδών αρχών συμμετρίας»
1963	Μαρία Γκέπερτ Μάγιερ και Τ. Χανς Ν. Τζένσεν	Γερμανία	«για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη δομή των πυρηνικών φλοιών»
1964	Τσαρλς Χαρντ Τάουνς, Νικολάι Γενναντίγιεβιτς Μπασόφ (Николай Геннадиевич Басов) και Αλεξάντερ Προκόροφ (Александр Михайлович Прохоров)	Η.Π.Α./Σοβιετική Ένωση/Αυστραλία,Σοβιετική Ένωση	«για τη θεμελιώδη εργασία τους στον τομέα της κβαντικής ηλεκτρονικής, η οποία οδήγησε στην κατασκευή ταλαντωτών και ενισχυτών βασισμένων στην αρχή Μέιζερ-λέιζερ»
1965	Σιν-Ιτίρο Τομονάγκα, Τζούλιαν Σβίνγκερ και Ρίτσαρντ Φίλλιπς Φάινμαν	Ιαπωνία/Η.Π.Α./Η.Π.Α.	«για την θεμελιώδη τους εργασία στον τομέα της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής, με βαθειές συνέπειες στη Σωματιδιακή Φυσική»
1966	Άλφρεντ Κάσλερ	Γερμανία	«για την ανακάλυψη και εξέλιξη οπτικών μεθόδων για τη μελέτη των ερτζιανών συντονισμών των ατόμων»
1967	Χανς Αλμπρεχτ Μπέτε	Γερμανία,Η.Π.Α.	«για τη συμβολή του επί των πυρηνικών διεργασιών, ειδικότερα για τις ανακαλύψεις σχετικά με την παραγωγή ενέργειας στα άστρα»
1968	Λούις Αλβαρέζ	Η.Π.Α.	«για τη συμβολή του στη Σωματιδιακή Φυσική, ειδικότερα για την ανακάλυψη ενός μεγάλου αριθμού καταστάσεων συντονισμού»
1969	Μάρραιη Τζελ-Μαν	Η.Π.Α.	«για τη συμβολή του και τις ανακαλύψεις σχετικά με την κατηγοριοποίηση των στοιχειωδών σωματιδίων και τις αλληλεπιδράσεις τους»

Δεκαετία 1970

**Βραβεία Νόμπελ φυσικής, 1970**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1970	Χανς Όλοφ Γκόστα Αλφβέν	Σουηδία	«για τη θεμελιώδη εργασία του και τις ανακαλύψεις του στη Μαγνητοϋδροδυναμική, με ποικίλες εφαρμογές σε διαφορετικά πεδία της Φυσικής Πλάσματος»
1970	Λουί Ευγένιος Φέλιξ Νέελ	Γαλλία	«για τη θεμελιώδη εργασία του και τις ανακαλύψεις σχετικά με τον σιδηρομαγνητισμό και τον παραμαγνητισμό, οι οποίες οδήγησαν σε σημαντικές εφαρμογές στη Φυσική στερεάς κατάστασης»
1971	Ντένις Γκάμπορ (Dennis Gábor)	Ουγγαρία	«για την εφεύρεση και εξέλιξη της ολογραφικής μεθόδου»
1972	Τζον Μπαρντίν, Λέον Νιλ Κούπερ και Τζον Ρόμπερτ Σρίφερ	Η.Π.Α.	«για την από κοινού εξέλιξη της θεωρίας της υπεραγωγιμότητας, (Θεωρία BCS)»
1972	Λέο Εσάκι και Ίβαρ Γκιάεβερ	Ιαπωνία,Η.Π.Α./Νορβηγία	«για τις πειραματικές ανακαλύψεις τους σχετικά με το [[Φαινόμενο Σήύρραγας σε ημαγωγούς και υπεραγωγούς»
1973	Μπράιαν Ντέιβιντ Τζόζεφσον	Ουαλία	«για τις θεωρητικές προβλέψεις των ιδιοτήτων ενός υπεραγωγού, ειδικότερα για τα φαινόμενα που είναι γνωστά ως φαινόμενα Τζόζεφσον»
1974	Σερ Μάρτιν Ράιλ και Άντονι Χιούις	Αγγλία	«για την πρωτότυπη εργασία τους στη Ραδιοαστροφυσική: Ο Ράιλ για τις παρατηρήσεις και τις εφευρέσεις του, ο Χιούις για τον σημαντικό ρόλο στην ανακάλυψη των πάλσαρ»
1975	Άαγκε Μπορ, Μπεν Ρόι Μότελσον και Λέο Τζέιμς Ρέινγουότερ	Δανία/Η.Π.Α./Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη της συσχέτισης μεταξύ της ολικής και της σωματιδιακής κίνησης στον ατομικό πυρήνα, και για την εξέλιξη της θεωρίας της δομής των ατομικών πυρήνων βασισμένη στην παραπάνω συσχέτιση»
1976	Μππάρτον Ρίτσερ και Σαμιουελ Σάο Σουνγκ Τινγκ	Η.Π.Α.	«για την πρωτότυπη εργασία τους στην ανακάλυψη ενός βαρέος στοιχειώδους σωματίου νέου είδους. Συγκεκριμένα, για την ανακάλυψη του J/Ψ σωματιδίου και για την επιβεβαίωση της ιδέας ότι η βαρυονική ύλη (όπως το πρωτόνιο και το νετρόνιο) είναι φταγμένη από κουάρκ»
1977	Φίλιπ Γουόρεν Άντερσον, Σερ Νέβιλ Φράνσις Μοτ και Τζον Χάσμπρουκ βαν Βλεκ	Η.Π.Α./Αγγλία/Η.Π.Α.	«για τις θεμελιώδεις θεωρητικές έρευνες της ηλεκτρονιακής δομής μαγνητικών και διαταραγμένων συστημάτων»
1977	Πιοτρ Λεονίντοβιτς Καπίτσα (Пётр Леонидович Капица)	Ρωσία	«για τις βασικές εφευρέσεις και ανακαλύψεις στον τομέα της Φυσικής χαμηλών θερμοκρασιών»
1978	Άρνο Άλλαν Πενζάιας και Ρόμπερτ Γούντροου Ουίλσον	Γερμανία,Η.Π.Α../Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη της ακτινοβολίας υποβάθρου στην περιοχή των μικροκυμάτων»
1979	Σέλντον Λι Γκλάσοου, Αμπντούς Σαλάμ και Στίβεν Γουάινμπεργκ	Η.Π.Α./Πακιστάν/Η.Π.Α.	«για τη συμβολή τους στη θεωρία των ενοποιημένων ηλεκτρασθενών αλληλεπιδράσεων των στοιχειωδών σωματιδίων, η οποία συμπεριλάμβανε μεταξύ άλλων και την πρόβλεψη των φορέων της ασθενής αλληλεπίδρασης, τα W και Ζ μποζόνια»

Δεκαετία 1980

**Βραβεία Νόμπελ φυσικής, 1980**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1980	Τζέιμς Γουότσον Κρόνιν και Βαλ Λόγκτσον Φιτς	Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη των παραβιάσεων θεμελιωδών αρχών συμμετρίας στην καταστροφή των ουδέτερων Κ-μεσονίων»
1981	Νίκολας Μπλομπέργκεν και Άρθουρ Λέοναρντ Σουόλοου	Ολλανδία/Η.Π.Α.	«για τη συμβολή τους στην εξέλιξη της Φασματοσκοπίας με λέιζερ»
1981	Κάι Μαν Μπόργε Σίγκμπαν	Σουηδία	«για τη συμβολή του στην εξέλιξη της υψηλής ανάλυσης ελεκτρονικής φασματοσκοπίας»
1982	Κένεθ Τ. Γουίλσον	Η.Π.Α.	«για τη θεωρία των κρίσιμων φαινομένων, σε συχέτιση με τις μετατροπές φάσεων»
1983	Σουμπραμάνιαν Τσαντρασεκάρ	Ινδία	«για τις θεωρητικές μελέτες των φυσικών διεργασιών της δομής και της εξέλιξης των άστρων. Δες Όριο Τσαντρασεκάρ»
1983	Γουίλιαμ Άλφρεντ Φλάουερ	Η.Π.Α.	«για τις θεωρητικές και πειραματικές μελέτες των πυρηνικών διεργασιών στον σχηματισμό των χημικών στοιχείων στο Σύμπαν»
1984	Κάρλο Ρούμπια και Σιμόν βαν ντερ Μιρ	Ιταλία/Ολλανδία	«για τις σημαντικές συμβολές τους, που οδήγησαν στην ανακάλυψη των σωματιδιακών πεδίων W και Ζ, φορέων της ασθενούς αλληλεπίδρασης»
1985	Κλάους φον Κλίτσινγκ	Πολωνία,Γερμανία	«για την ανακάλυψη του Κβαντικού Φαινόμενου Hall»
1986	Ερνστ Ρούσκα	Γερμανία	«για τη θεμελιώδη εργασία του στην ηλεκτρονική Οπτική, και για τον σχεδισμό του πρώτου ηλεκτρονικού μικροσκόπιου»
1986	Γκέρντ Μπίνινγκ και Χάινριχ Ρόρερ	Γερμανία/Ελβετία	«για τον σχεδιασμό του μικροσκοπίου ανινεχτή σήραγγας (scanning tunneling microscope)»
1987	Γιόχανς Γκοργκ και Καρλ Αλεξάντερ Μίλερ	Γερμανία/Ελβετία	«για τη σημαντική ανακάλυψη της υπεραγωγιμότητας σε κεραμικά υλικά»
1988	Λέον Μαξ Λέντερμαν, Μέλβιν Σβαρτς και Τζακ Στάινμπεργκερ	Η.Π.Α./Η.Π.Α./Γερμανία,Η.Π.Α.	«για τη μέθοδο ακτινοβολίας νετρίνου και για την αποσαφήνηση της διπλέτας των λεπτονίων μέσω της ανακάλυψης του νετρίνου του μιονίου»
1989	Νόρμαν Φόστερ Ράμσι	Η.Π.Α.	«για την εφεύρεση της μεθόδου απομονωμένων ταλαντωτικών πεδίων και για τη χρήση της σε ατομικά ρολόγια»
1989	Χανς Γκοργκ Ντέμελτ	Γερμανία	«για την εξέλιξη της τεχνικής της παγίδας ιονισμού»

Δεκαετία 1990

**Βραβεία Νόμπελ φυσικής, 1990**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
1990	Τζέρομ Ισαάκ Φρίντμαν, Χένρι Γουέι Κένταλ και Ρίτσαρντ Έντουαρντ Τέιλορ	Η.Π.Α./Η.Π.Α./Καναδάς,Η.Π.Α.	«για τις πρωτότυπες έρευνες σχετικά με την βαθειά ανελαστική σκέδαση ηλεκτρονίων σε πρωτόνια και δέσμια νετρόνια, οι οποίες ήταν πολύ σημαντικές για την εξέλιξη του μοντέλου των κουάρκ στη Σωματιδιακή Φυσική»
1991	Πιερ-Ζιλ ντε Ζεν	Γαλλία	«για την ανακάλυψη ότι οι μέθοδοι που αναπτύχθηκαν για τη μελέτη φαινομένων σε απλά συστήματα μπορούν να γενικευθούν για πιο πολύπλοκες μορφές της ύλης, ειδικότερα σε υγρούς κρυστάλλους και πολυμερή»
1992	Ζορζ Σαρπάκ	Γαλλία	«για την εφεύρεση και την ανάπτυξη των ανιχνευτών σωματιδίων»
1993	Ράσελ Άλαν Χαλς και Τζόσεφ Χούτον Τέιλορ	Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη ενός νέου τύπου πάλσαρ, η οποία άνοιξε νέες προοπτικές για τη μελέτη της βαρύτητας»
1993			«για την πρωτότυπη συμβολή τους στην ανάπτυξη των τεχνικών σκέδασης νετρονίων για τις μελέτες της συμπυκνωμένης ύλης»
1994	Μπέρτραμ Νέβιλ Μπρόκχαουζ	Καναδάς	«για την ανάπτυξη της φασματοσκοπίας των νετρονίων»
	Κλίφορντ Γκλένγουντ Σαλ	Η.Π.Α.	«για την ανάπτυξη της τεχνικής απορρόφησης νετρονίων (neutron diffraction)»
	Και οι δύο		«για τις πρωτότυπες πειραματικές συμβολές τους στη Φυσική των λεπτονίων»
1995	Μάρτιν Λιούις Περλ	Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη του λεπτονίου ταυ»
1995	Φρέντερικ Ράιν	Η.Π.Α.	«για την ανίχνευση του νετρίνου»
1996	Ντέιβιντ Μόρις Λι, Ντάγκλας Ντιν Όσεροφ και Ρόμπερτ Κόλμαν Ρίτσαρντσον	Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη της υπερρευστότητας στο ήλιο-3»
1997	Στίβεν Τσου, Κλοντ Κοέν-Τανούτζι και Γουίλλιαμ Ντάνιελ Φίλιπς	Κίνα,Η.Π.Α./Γαλλία/Η.Π.Α.	«για την ανάπτυξη των μεθόδων ψύξης και παγίδευσης ατόμων με ακτίνες λέιζερ»
1998	Ρόμπερτ Μ. Λάφλιν, Χορστ Λούντβιχ Στόρμερ και Ντανιέλ Τσι Τσούι	Η.Π.Α./Γερμανία/Κίνα,Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη μιας νέας μορφής κβαντικού ρευστού με ελαφρώς φορτισμένες διεγέρσεις. Δες κβαντικό φαινόμενο Χολ»
1999	Γκεράρντους Xουφτ (Gerardus 't Hooft) και Μάρτινους Τ.Τ. Βέλτμαν	Ολλανδία	«για την αποσαφήνιση της κβαντικής δομής των ηλεκτρασθενών αλληλεπιδράσεων στη Φυσική»

Δεκαετία 2000

**Βραβεία Νόμπελ φυσικής, 2000**
Έτος	Όνομα	Χώρα	Θέμα
2000	Ζόρες Ιβάνοβιτς Αλφέροφ (Жорес Иванович Алферов) και Χέρμπερτ Κρόμερ	Σοβιετική Ένωση/Η.Π.Α.	«για την ανάπτυξη των ετεροδομών των ημιαγωγών που χρησιμοποιούνται σε υψηλές ταχύτητες και στην οπτικοηλεκτρονική»
2000	Τζακ Κίλμπυ	Η.Π.Α.	«για τη συμμετοχή του στην εφεύρεση του ολοκληρωμένου κυκλώματος»
2001	Έρικ Άλιν Κόρνελ, Γούλφγκανγκ Κάτερλε και Καρλ Έντουιν Βίμαν	Η.Π.Α./Γερμανία/Η.Π.Α.	«για το επίτευγμα της συμπύκνωσης Bose-Einstein σε αέρια νέφη αλκακικών ατόμων, και για τις πρώιμες θεμελιώδεις μελέτες τους επί των ιδιοτήτων της συμπύκνωσης»
2002	Ρέιμοντ Ντέιβις και Μασατόσι Κοσίμπα	Η.Π.Α./Ιαπωνία	«για την πρωτότυπη συμβολή τους στην Αστροφυσική, ειδικότερα στην ανίχνευση των κοσμικών νετρίνων»
2002	Ρικάρντο Τζιακόνι	Ιταλία/Η.Π.Α.	«για την πρωτότυπη συμβολή του στην Αστροφυσική, η οποία οδήγησε στην ανακάλυψη των πηγών των κοσμικών ακτίνων Χ»
2003	Αλεξέι Αλέξεβιτς Αμπρικόσοφ (Алексей Алексеевич Абрикосов), Βίταλι Λαζάρεβιτς Γκίνσμπουργκ (Виталий Лазаревич Гинзбург) και Άντονι Τζέιμς Λέγκετ	Σοβιετική Ένωση/Σοβιετική Ένωση/Αγγλία	«για την πρωτότυπη συμβολή τους στη θεωρία των ημιαγωγών και των υπερρευστών»
2004	Ντέιβιντ Γκρος, Ντέιβιντ Πόλιντζερ και Φρανκ Γουίλζεκ	Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη της ασυμπτωτικής ελευθερίας στην θεωρία των ισχυρών αλληλεπιδράσεων»
2005	Τζον Λ. Χολ και Τίοντορ Β. Χανς	Η.Π.Α./Γερμανία	«για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της φασματοσκοπίας ακριβείας βασισμένης σε λέιζερ, συμπεριλαμβανομένης της τεχνικής συνδιασμού οπτικών συχνοτήτων (optical frequency comb technique)»
2006	Τζον Μάδερ και Τζορτζ Σμουτ	Η.Π.Α.	«για την ανακάλυψη της μορφής του μελανού σώματος και της ανισοτροπίας στην κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων υποβάθρου»
2007	Αλμπέρ Φερ και Πέτερ Γκρίνμπεργκ	Γαλλία/Γερμανία	«για την ανακάλυψη του φαινομένου της γιγάντιας μαγνητοαντίστασης (GRΜ)»
2008	Yoichiro Nambu	Η.Π.Α.	Για την ανακάλυψη του μηχανισμού της αυθόρμητης διάσπασης της συμμετρίας στην υποατομική φυσική
2008	Makoto Kobayashi και Toshihide Maskawa	Ιαπωνία	Για την ανακάλυψη της προέλευσης της αυθόρμητης διάσπασης της συμμετρίας που προβλέπει την ύπαρξη τουλάχιστον 3 οικογενειών κουάρκς στην φύση

Βραβείο Νόμπελ

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License