Γερμανία


Bundesrepublik Deutschland
Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας
Σημαία Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: Ενότητα, δικαιοσύνη και ελευθερία
Εθνικός ύμνος: Το τραγούδι των Γερμανών
Πρωτεύουσα Βερολίνο
Μεγαλύτερη πόλη Βερολίνο
Επίσημες γλώσσες Γερμανική
Πολίτευμα


Πρόεδρος
Καγκελάριος
Προεδρευόμενη
κοινοβουλευτική
δημοκρατία
Κρίστιαν Βουλφ
Άνγκελα Μέρκελ
Ανεξαρτησία
- Ίδρυση του Γερμανικού Ράιχ

-Ίδρυση της Δημοκρατίας
της Βαϊμάρης

-Ίδρυση της Ομοσπονδιακής
Δημοκρατίας της Γερμανίας
-Επανένωση με την
Ανατολική Γερμανία


18 Ιανουαρίου, 1871
9 Νοεμβρίου 1918

23 Μαΐου 1949

3 Οκτωβρίου 1990
Έκταση 357,050 km² (63η)
Νερό (%)  %2.416
Πληθυσμός
 - Εκτίμηση 2006
 - Απογραφή 2005
 - Πυκνότητα
 
82.460.000 (14η)
82.515.988
231,1 κάτ./km² (34η)
Α.Ε.Π.
 - Ολικό
 - Κατά κεφαλή
Εκτίμηση 2005
$2.906,658 δισ. (3η)
$35.075 (17η)
Νόμισμα Ευρώ¹
()
Ζώνη ώρας
 - Θερινή ώρα
(UTC+1)
(UTC+2)
Internet TLD .de
Κωδικός κλήσης +49
(1) Πριν από το 1999:Γερμανικό Μάρκο

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (γερμ. Bundesrepublik Deutschland) είναι μία από μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης (η μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κινητήρια δύναμή της) και μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές και αναπτυγμένες χώρες του κόσμου. Συνορεύει προς τα βόρεια με τη Δανία, στα ανατολικά με την Πολωνία και την Τσεχική Δημοκρατία, στα νότια με την Αυστρία και την Ελβετία και στα δυτικά με τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Στα βόρεια βρέχεται από τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική. Η Γερμανία είναι ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ιστορία

Κύριο άρθρο: Γερμανική ιστορία

Πριν από περίπου 500.000 χρόνια εμφανίζονται οι πρώτοι οικισμοί στον χώρο της σημερινής Γερμανίας.

Από το 58 π.Χ. και μετά, τα νερά του Ρήνου αποτελούν φυσικά σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μεταξύ του 1ου και του 6ου αιώνα τα γερμανικά φύλα εξαπλώνονται στην Ευρώπη και αναμιγνύονται με τους Κέλτες. Μεγάλες εκτάσεις των σημερινών ανατολικών κρατιδίων της Γερμανίας παραμένουν μέχρι τα τέλη του μεσαίωνα πολιτιστικά στον σλαβικό χώρο.

Υπό της ηγεσίας του Καρλομάγνου, το Βασίλειο των Φράγκων αγωνίζεται από το 800 και μετά να γίνει πρώτη ευρωπαϊκή δύναμη. Η αυτοκρατορία του όμως δεν θα διαρκέσει για πολύ: κατά τη Συνθήκη του Βερντέν, που υπογράφεται στην ομώνυμη πόλη το 843 οι τρείς εγγονοί του Καρλομάγνου διαιρούν το τεράστιο αυτοκρατορικό κράτος του στο γαλλόφωνο Δυτικό Βασίλειο των Φράγκων και το γερμανόφωνο Ανατολικό Βασίλειο των Φράγκων.

Στις 2 Φεβρουαρίου του 962 ο Όθων Α' στέφεται στη Ρώμη πρώτος αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, η οποία όμως με την πάροδο των αιώνων διαιρείται σε πολυάριθμα ανεξάρτητα βασίλεια και ελεύθερες πόλεις (Freie Reichsstadt). Τέλος, μετά τον Τριαντακονταετή πόλεμο (1618-1648) ο οποίος χωρίζει τη δυτική Ευρώπη σε καθολικούς και προτεστάντες, o αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας χάνει την δύναμή του και ντε φάκτο παραμένει συμβολική μορφή.

Το 1806 ο Ναπολέων Βοναπάρτης αναγκάζει τον τότε ο αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Φραγκίσκο Β', να παραιτηθεί. Κατόπιν ενώνει πολλά από τα γερμανικά βασίλεια, στα οποία ενσωματώνει και πολλές ανεξάρτητες (άλλωτε περισσότερες από 80). Το Κογκρέσο της Βιέννης συνεχίζει την πολιτική της ένωσης με τελικό αποτέλεσμα την ίδρυση της Γερμανικής Ομοσπονδίας, η οποία αποτελείται από 38 γερμανικά κράτη. Η ισχυρότερη δύναμη εντός της χαλαρής αυτής ομοσπονδίας είναι η Αυστρία.

Οι συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ της Αυστρίας και της νέας γερμανικής δύναμης Πρωσίας οδηγούν στον Γερμανο-αυστριακό πόλεμο του 1866. Αφού η Πρωσία νικά την Αυστρία, η Γερμανική Ομοσπονδία διαλύεται. Μετά το Γάλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1871/72 ιδρύεται η Γερμανική Ομοσπονδία του Βορρά με πρώτη δύναμη την Πρωσία και δίχως την Αυστρία.

Ανακήρυξη του Γερμανικού Ράιχ στο παλάτι των κατειλημμένων Βερσαλλιών στο Παρίσι, 1871. Ο Βίσμαρκ φοράει τα άσπρα.

Ανακήρυξη του Γερμανικού Ράιχ στο παλάτι των κατειλημμένων Βερσαλλιών στο Παρίσι, 1871. Ο Βίσμαρκ φοράει τα άσπρα.

Το ίδιο έτος οι Γερμανοί ηγεμόνες ανακηρύττουν στα ανάκτορα των Βερσαλλιών την Γερμανική Ομοσπονδιακή Αυτοκρατορία (το Ράιχ) και προσφέρουν το στέμμα στον Γουλιέλμο Α' της Πρωσίας. O Ότο φον Βίσμαρκ ονομάζεται καγκελάριος της αυτοκρατορίας.

Στα τέλη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και η γερμανική μοναρχία βρίσκει το τέλος της. Ο Γουλιέλμος Β' παραιτείται και το Ράιχ μετατρέπεται σε κοινοβουλευτική δημοκρατία. Με την συνθήκη των Βερσαλλιών οι Γερμανοί χάνουν μεγάλες εκτάσεις (στο σύνολο περίπου 11%) του κράτους τους στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Τσεχοσλοβακία, τη Δανία, τη Λιθουανία και τη Πολωνία. Επίσης χάνουν όλες τις αποικίες τους και υποχρεώνονται να πληρώνουν αρκετά μεγάλο ετήσιο ποσό επανορθώσεων στις νικητήριες δυνάμεις για περίπου 80 χρόνια.

Μετά την πτώση της Γερμανικής Δημοκρατίας η Γερμανία της μορφής του Τρίτου Ράιχ ακολουθεί από το 1933 αυστηρή επεκτατική πολιτική: To 1938 o ηγέτης της Γερμανίας, Αδόλφος Χίτλερ, ενσωματώνει την πατρίδα του Αυστρία και εξασφαλίζει με την συμφωνία του Μονάχου την προσάρτηση της Σουδητίας (περιοχή Γερμανόφωνων της Τσεχοσλοβακίας). Με την γερμανική επίθεση κατά της Πολωνίας στις 1 Σεπτεμβρίου 1939 αρχίζει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος για την Γερμανία λήγει στις 8 Μαΐου 1945 με συνθηκολόγηση άνευ όρων. Πριν, στις 30 Απριλίου, ο Χίτλερ αυτοκτονεί ενώ το 1946 οι επιζώντες πολιτικά και στρατιωτικά κυρίως υπεύθυνοι καταδικάζονται στην Δίκη της Νυρεμβέργης. Οι νικητήριες δυνάμεις ΗΠΑ, ΕΣΣΔ και Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και η κατοπινή κατοχική δύναμη Γαλλία ιδρύουν στις κατεχόμενες ζώνες τους νέο δημοκρατικό κράτος ενώ η σταλινιστική Σοβιετική Ένωση ιδρύει σοσιαλιστικό κράτος. H Γερμανία χάνει μεγάλα μέρη της ανατολής κυρίως στην Πολωνία, ενώ το βόρειο τμήμα της ανατολικής Πρωσίας ενσωματώνεται στην ΕΣΣΔ.

Στις 23 Μαΐου 1949 ψηφίζεται το σύνταγμα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, η οποία ιδρύεται στις τρεις ζώνες κατοχής των δυτικών δυνάμεων. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ιδρύεται στις 7 Οκτωβρίου 1949 στην σοβιετική ζώνη. Μεγάλες εκτάσεις (της ανατολής) του πρώην Γερμανικού Ράιχ παραχωρούνται στις γειτονικές χώρες. Ο κατοπινός ψυχρός πόλεμος μεταξύ ανατολής και δύσεως χωρίζει την κεντρική Ευρώπη, συμπεριλαμβάνοντας τα δύο γερμανικά κράτη με το λεγόμενο "σιδηρούν παραπέτασμα" (βλ. Τείχος του Βερολίνου). Στα τέλη της δεκαετίας του 80 η αλλαγή της ηγεσίας της Σοβιετικής Ενώσεως οδηγεί σε πολιτική σύγκλισης, σε (ειρηνικές) επαναστάσεις και τελικά στην πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας και των άλλων χωρών μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Με την πτώση του σιδηρούν παραπετάσματος στην κεντρική Ευρώπη ανοίγουν και τα σύνορα μεταξύ δυτικής και ανατολικής Γερμανίας. Στις 3 Οκτωβρίου 1990 πραγματοποιείται η προσχώρηση της Ανατολικής Γερμανίας στο δυτικό κράτος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας. Οι δυνάμεις κατοχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου εγκαταλείπουν την χώρα, που σημαίνει για την Γερμανία την επανόρθωση της ανεξαρτησίας της.

Γεωγραφία

Ξεκινώντας από τον βορρά και προχωρώντας προς το νότο διακρίνονται τέσσερις φυσικές περιοχές που διαφέρουν μεταξύ τους: το Γερμανικό Βαθύπεδο (Norddeutsche Tiefebene), τα Μεσαία Όρη (Mittelgebirge), το Σουηβοβαυαρικό Υψίπεδο (Nördliches Alpenvorland) και οι Γερμανικές Άλπεις (Ostalpen).

Το Γερμανικό Βαθύπεδο κλείνεται στα νότια από τους ορεινούς όγκους της κεντρικής Ευρώπης ενώ στα βόρεια κατεβαίνει προς τις πεδινές λεκάνες που βρέχονται από τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα και γενικώς έχει όψη μάλλον ομοιόμορφη.

Τα Μεσαία Όρη δεν έχουν πραγματική μορφολογική ενότητα. Το ίδιο το βόρειο όριο με το βαθύπεδο είναι συχνά ασαφές και μερικές φορές πολύ έντονο με μεγάλες προεξοχές. Στα νότια, στην περιοχή του άνω Δούναβη περίπου, τα Μεσαία Όρη αποτελούν προϊόν πολύπλοκων ορογενετικών και ηπειρογενετικών φαινομένων που ανάγονται στην πρωτογενή εποχή. Ερκύνιες ορογενετικές κινήσεις παραμόρφωσαν έντονα την περιοχή ώστε να καταλήξει σε σειρά πολλών λόφων που σκεπάστηκε πολλές φορές από τα νερά της θάλασσας. Έπειτα από την αλπική ορογένεση, η περιοχή καλύφτηκε από ακανόνιστες οροσειρές που προκάλεσαν τεκτονικές μετατοπίσεις.

Νότια του Δούναβη υψώνεται βαθμιαία το Σουηβοβαυαρικό Υψίπεδο, το οποίο αποτελεί κεντρικό τμήμα της εκτεταμένης περιοχής των υποαλπικών υψωμάτων, που απλώνονται στους πρόποδες των εξωτερικών πλαγιών των Άλπεων, ανάμεσα στη Σαβοΐα και στη λεκάνη της Βιέννης, πλούσια σε βοσκότοπους και δάση κωνοφόρων.

Το γερμανικό τμήμα των Άλπεων αποτελεί στενή λωρίδα μονάχα που αντιστοιχεί στο Βαυαρικό οροπέδιο και τις Βαυαρικές Προάλπεις. Ψηλότερη κορυφή των Γερμανικών Άλπεων και συγχρόνως ολόκληρης της Γερμανίας είναι η Τσούγκσπιτσε στη Βαυαρία, που φτάνει τα 2.962 μ.

HellenicaWorld

Πολιτική

Τον Οκτώβριο του 2005, το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών ήταν περίπου ισόπαλο για τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας, το Χριστιανοδημοκρατικό (CDU) και το Σοσιαλδημοκρατικό (SPD). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού των δύο μεγάλων κομμάτων και με καγκελάριο την Άνγκελα Μέρκελ (την πρώτη γυναίκα καγκελάριο). Παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς, σύντομα αναδείχθηκε ως δημοφιλής πολιτικός της χώρας.

Διοικητική διαίρεση

Οι πέντε μεγαλύτερες πόλεις της Γερμανίας ( 31 Μαρτίου 2005):

1. Βερολίνο με 3.391.407 κάτοικους

2. Αμβούργο με 1.736.752 κάτοικους

3. Μόναχο με 1.397.537 κάτοικους

4. Κολωνία με 975.907 κάτοικους

5. Φρανκφούρτη με 657.126 κάτοικους


Η Γερμανία διαιρήται σε δεκαέξι ομόσπονδα κρατίδια, τα λεγόμενα Bundesländer (στον ενικό Bundesland). Το κάθε ομόσπονδο κρατίδιο έχει τη δική του κυβέρνηση και το δικό του κοινοβούλιο καθώς και τα δικά του σύμβολα (σημαία, εθνόσημο). Ορισμένα μάλιστα έχουν το δικό τους εθνικό ύμνο, όπως π.χ. η Βαυαρία. Ο αρχηγός του κάθε κράτους κατέχει τον τίτλο του πρωθυπουργού (γερμαν. Ministerpräsident).

Από τα δεκαέξι κρατίδια, τα τρία αποτελούν κρατίδια-πόλεις. Αυτά είναι: η πρωτεύουσα Βερολίνο, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη και κύριο λιμάνι της χώρας το Αμβούργο καθώς και η Βρέμη. Οι δύο τελευταίες πόλεις έχουν μακρά παράδοση αυτονομίας που χρονολογείται από τα ύστερα μεσαιωνικά έτη, όταν αμφότερες αποτελούσαν μέλη της Χανσεατικής Ένωσης.

Τα υπόλοιπα δεκατρία κρατίδια αποτελούν είτε την ιστορική συνέχεια ανεξαρτήτων γερμανικών κρατών πριν από την ένωση του 1871 (όπως π.χ. η Βαυαρία, η Έσση), άλλα δημιουργήθηκαν μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (όπως η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, η Κάτω Σαξωνία). Μετά την επανένωση του 1990 δημιουργήθηκαν πέντε νέα κρατίδια από τα εδάφη της Ανατολικής Γερμανίας, των οποίων οι ονομασίες αντιστοιχούν είτε σε ιστορικά κράτη προ του 1871 (π.χ. η Σαξωνία) είτε σε ιστορικές περιοχές (π.χ. το Βρανδεμβούργο). Τα μεγάλα σε πληθυσμό ομόσπονδα κρατίδια υποδιαιρούνται σε μικρότερες διοικητικές ενότητες, αντιστοίχων των ελληνικών νομών.

Στα ελληνικά Στα γερμανικά
Ομόσπονδο κρατίδιο Πρωτεύουσα Bundesland Hauptstadt
1 Βάδη-Βυρτεμβέργη Στουτγκάρδη Baden-Württemberg Stuttgart
2 Βαυαρία Μόναχο (Freistaat) Bayern München
3 Βερολίνο Βερολίνο Berlin Berlin
4 Βρανδεμβούργο Πότσνταμ Brandenburg Potsdam
5 Βρέμη Βρέμη (Freie Hansestadt) Bremen Bremen
6 Αμβούργο Αμβούργο (Freie und Hansestadt) Hamburg Hamburg
7 Έσση Βισμπάντεν Hessen Wiesbaden
8 Μεκλεμβούργο-Προπομερανία Σβερίν Mecklenburg-Vorpommern Schwerin
9 Κάτω Σαξωνία Ανόβερο Niedersachsen Hannover
10 Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία Ντίσελντορφ Nordrhein-Westfalen Düsseldorf
11 Ρηνανία-Παλατινάτο Μάιντς Rheinland-Pfalz Mainz
12 Σάαρλαντ Σααρμπρίκεν Saarland Saarbrücken
13 Σαξωνία Δρέσδη (Freistaat) Sachsen Dresden
14 Σαξωνία-Άνχαλτ Μαγδεβούργο Sachsen-Anhalt Magdeburg
15 Σλέσβιχ-Χολστάιν Κίελο Schleswig-Holstein Kiel
16 Θουριγγία Έρφουρτ (Freistaat) Thüringen Erfurt

Οικονομία

Η οικονομία της Γερμανίας βασίζεται κυρίως στον βιομηχανικό και υπηρεσιακό τομέα. Ενώ μεγάλες εκτάσεις της χώρας καλλιεργούνται γεωργικά, μονάχα 2-3% του πληθυσμού ασχολούνται μα τον τομέα αυτό. Με ΑΕΠ 2.714.418 εκατομμυρίων δολλαρίων (2005), η Γερμανία αποτελεί μεγαλύτερη εθνική οικονομία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τρίτη μεγαλύτερη παγκοσμίως. Εκτός αυτού είναι η μεγαλύτερη εξαγωγός χώρα του κόσμου. Όσον αφορά το βιοτικό επίπεδο η Γερμανία είναι βάσει Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (Human Development Index) 19η στον κόσμο, ενώ η World Bank Group εκτιμά την ευημερία ανά κάτοικο 5η μεγαλύτερη στον κόσμο, μετά από Ελβετία, Δανία, Σουηδία και τις ΗΠΑ.

Δημογραφία

Πληθυσμός και στατιστικά στοιχεία

Εθνικές ομάδες της Γερμανίας
(31 Δεκεμβρίου 2003)
Γερμανοί 75.183.400
Τούρκοι 1.877.700
Ιταλοί 601.300
Σέρβοι και Μαυροβούνιοι 568.200
Έλληνες 354.600
Πολωνοί 326.900
Κροάτες 236.600
Αυστριακοί 189.500
Βόσνιοι 167.100
Αμερικανοί 112.900
Π.Γ.Δ.Μ. 61.000
Σλοβένοι 21.800

O πληθυσμός της Γερμανίας είναι περίπου 82,5 εκατομμύρια και αυξάνεται 1,4% το χρόνο (εκτ. 1999). Η αύξηση του πληθυσμού οφείλεται αποκλειστικά στον υψηλό βαθμό μετανάστευσης. Δίχως τους μετανάστες ο πληθυσμός της Γερμανίας αυξάνεται –0,9% το χρόνο.

Η πλειονότητα των κατοίκων, περίπου 68 εκατομμύρια (82 %), είναι Γερμανικής καταγωγής, ενώ περίπου 75 εκατομμύρια έχουν την γερμανική υπηκοότητα. 15 εκατομμύρια κάτοικοι είναι ξένης καταγωγής και 8 εκατομμύρια έχουν ξένες υπηκοότητες.

Οι μεγαλύτερες μεταναστευτικές ομάδες είναι κυρίως ανατολικοευρωπαίοι γερμανικής καταγωγής, όπως πχ Ρώσοι (4 εκατομμύρια) και Πολωνοί (3 εκατομμύρια). Λαοί της Ασίας (όπως πχ Τούρκοι, Κούρδοι, Ιρανοί, Άραβες κλπ.) συγκεντρώνουν περίπου 4,5 εκατομμύρια των μεταναστών. Οι υπόλοιποι είναι κυρίως νοτιοευρωπαίοι (Βόσνιοι, Ιταλοί, Σλοβένοι, Σέρβοι, Αλβανοί, Έλληνες, κλπ.), αλλά και Αφρικανοί.

Θρησκεία και Γλώσσα

Οι περισσότεροι Γερμανοί είναι Χριστιανοί.

* 35,5 % είναι Καθολικοί

* 31,1 % ανοίκουν στην Ευαγγελική Εκκλησία

* 31, 0 % δέν ανοίκουν σε καμία θρησκευτική κοινότητα.

Οι Μωαμεθανοί αποτελούν περίπου το 3,9 % του πληθυσμού, άν και οι περισσότεροι ειναι ξένης καταγωγής. Ο αριθμός Γερμανών Μωαμεθανών υπολογίζεται γύρω στους 732.000.

Υπάρχουν επίσης και μειονότητες Εβραίων (106.000) και Μαρτύρων του Ιεχωβά 0,2% (164.000).

Καμπάνια με κεντρικό σύνθημα « Εσύ είσαι η Γερμανία!»

Εξωτερικές συνδέσεις

Καγκελάριοι της Γερμανίας

Κόνραντ Αντενάουερ | Λούντβιχ Έρχαρντ | Κουρτ Γκέοργκ Κήζινγκερ | Βίλλυ Μπραντ | Χέλμουτ Σμιτ | Χέλμουτ Κολ | Γκέρχαρντ Σρέντερ | Άνγκελα Μέρκελ

Πρόεδροι της Γερμανίας

Τέοντορ Χόις · Χάινριχ Λίμπκε · Γκούσταβ Χάινεμαν · Βάλτερ Σέελ · Καρλ Κάρστενς · Ρίχαρντ φον Βάιτσεκερ · Ρόμαν Χέρτσογκ · Γιοχάνες Ράου · Χορστ Κέλερ · Κρίστιαν Βουλφ

Χώρες της Ευρώπης

Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία

Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>


www.hellenica.de