Γεωγραφία

Χώρα της κεντρικής Ευρώπης με πληθυσμό 10.590.000. Πρωτεύουσα είναι η Βουδαπέστη (2.115.000) που βρίσκεται στις δυο όχθες του Δούναβη. Σημαντικότερες πόλεις, το Ντέμπρετσεν, το Σέγκεντ, το Πέτς και το Μίσκολτς.

Η Ουγγαρία καταλαμβάνει έκταση 93.032τ.χ. Τα 2/3 της χώρας αποτελούνται από εύφορες πεδιάδες ενώ η χώρα περιβάλλεται από τις Αλπεις, τα Καρπάθια και τις Διναρικές Αλπεις. Συνορεύει με την Αυστρία, τη Σλοβακία, την Ουκρανία, τη Ρουμανία, τη Κροατία και τη Σερβία.

Μεγαλύτεροι ποταμοί που διασχίζουν τη χώρα είναι ο Τίζα (579χλμ) και ο Δούναβης (417χλμ) που διασχίζει και τη Βουδαπέστη ενώ χρησιμοποιείται και από τη ναυσιπλοοία. Μεγαλύτερη λίμνη, η λίμνη Μπάλατον στα δυτικά της χώρας (592 τ.χ.)

Βουδαπέστη

Ιστορία

Κατοικημένη από Ιλλυριούς και στη συνέχεια από Κέλτες, η σημερινή Ουγγαρία περιήλθε υπό την εξουσία της Ρώμης ως επαρχία της Πανονίας. Με την πτώση της Αυτοκρατορίας στην περιοχή εισέβαλλαν Γότθοι, Ούννοι, Λογκοβάρδοι και τέλος οι Άβαροι, των οποίων η κυριαρχία διήρκησε μέχρι την εποχή του Καρλομάγνου. Η Χώρα πρωτοεμφανίζεται στην ιστορία ως ανεξάρτητο Βασίλειο το 1001.

Η καταγωγή των Ούγγρων (Μαγυάρων) είναι κάτι που προκαλεί διαφωνίες και συζητήσεις μεταξύ ιστορικών και ανθρωπολόγων. Κατά γενική ομολογία όμως οι επτά φυλές των Μαγυάρων ήρθαν στη κεντρική Ευρώπη από τα Ουράλια και ενώθηκαν υπό τον Άρπαντ γύρω στο 895. Οι νομάδες Μαγυάροι έκαναν επιδρομές που έφτασαν έως και τη Ιβηρική χερσόνησο μέχρι που ο βασιλιάς Στέφαν (997-1038) επέβαλε το Χριστιανισμό και καθιέρωσε τη μόνιμη εγκατάσταση τους στις σημερινές περίπου περιοχές που κατοικούν.

Το βασίλειο των Μαγυάρων, αν και δέχτηκε αρκετές εισβολές, με σημαντικότερη αυτή των Τατάρων στις αρχές του 13ου αιώνα, κατάφερε να αναδειχτεί σε σημαντική ευρωπαϊκή δύναμη. Έφτασε στο σημείο να κατέχει μεγάλα τμήματα των γειτόνων του, όπως την Κροατία και μέρος της νότιας Ιταλίας, ενώ είχε άλλοτε ανταγωνιστικές και άλλοτε συμμαχικές σχέσεις με όλα τα ισχυρά βασίλεια της Ευρώπης όπως η Βυζαντινή αυτοκρατορία. Όλα αυτά όμως έφτασαν στο τέλος τους το 1526 με τη μάχη του Μόχατς. Οι Ούγγροι ηττήθηκαν από τους Οθωμανούς, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Β΄ και το μεγαλύτερο μέρος της αριστοκρατίας σκοτώθηκε στη μάχη αυτή και η πρωτεύουσα Βούδα καταλήφθηκε. Η χώρα τότε διαιρέθηκε σε τρία κομμάτια. Το δυτικό 1/3 κατέλαβαν οι Αυστριακοί, το κεντρικό 1/3 με τη Βουδαπέστη οι Οθωμανοί και το υπόλοιπο 1/3 αποτέλεσε ένα φόρου υποτελή στην Οθωμανική αυτοκρατορία Ουγγρικό βασίλειο.

160 χρόνια αργότερα με τη βοήθεια των Αυστριακών οι Οθωμανοί εκδιώχθηκαν. Ακολούθησαν αρκετές εξεγέρσεις εναντίον των Αυστριακών. Σημαντικότερες είναι οι επαναστάσεις του 1703-1711 υπό τον Φέρεντς Ρακότσι και του 1848-49 υπό τον Λάιος Κόσουθ που ηττήθηκε μόνο μετά τη συνδρομή των Ρώσων στους Αυστριακούς. Το 1867 η δυναστεία των Αψβούργων ήρθε σε συμφωνία με τους ανυπότακτους Ούγγρους καθιερώνωντας την Αυστρουγγρική αυτοκρατορία. Μια διπλή μοναρχία με ίσα δικαιώματα στις δυο πιο σημαντικές εθνότητες της αυτοκρατορίας.

Με τη δολοφονία του διαδόχου του αυτοκρατορικού θρόνου στο Σεράγεβο από Σέρβους εθνικιστές, δώθηκε η αφορμή για το ξέσπασμα του Α΄ ΠΠ. Με το τέλος του πολέμου η ηττημένη αυτοκρατορία διασπάστηκε στα κράτη έθνη από τα οποία αποτελείτο, Αυστρία, Γιουγκοσλαβία, Τσεχοσλοβακία και Ουγγαρία. Με τη συνθήκη του Τριανόν (1920) η Ουγγαρία έχασε ένα σημαντικό τμήμα των εδαφών που θεωρούσε ιστορικά δικά της. Σε κάποια από αυτά τα εδάφη, όπως στη Ρουμανία, διέμενε και ένας σημαντικός πληθυσμός Ούγγρων.

Αμέσως μετά τη συνθηκολόγηση η Ουγγαρία δέχθηκε την εισβολή των Ρουμάνων που κατέλαβαν μέχρι και τη Βουδαπέστη. Το 1919 οι κομμουνιστές εξεγέρθηκαν και εγκαθίδρυσαν την Ουγγρική Δημοκρατία των Σοβιέτ. Υπό την ηγεσία του ναυάρχου Χόρτυ, που για ένα διάστημα μετέφερε τη πρωτεύουσα στο Σέγκεντ, οι εισβολείς αποκρούστηκαν, το κράτος των Σοβιέτ διαλύθηκε και δημιουργήθηκε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς φασιστικού τύπου.

Στη διάρκεια του μεσοπολέμου η Ουγγαρία σημείωσε σημαντική οικονομική πρόοδο. Κατά τη διάρκεια του Β΄ ΠΠ η Ουγγαρία βρέθηκε στο πλευρό της Γερμανίας. Καταλήφθηκε από τα Σοβιετικά στρατεύματα το 1945 και με τη βοήθεια τους εγκαθιδρύθηκε κομμουνιστικό καθεστώς το 1948. Στις 23 Οκτωβρίου 1956 η αντισταλινική λαική εξέγερση με ηγέτη τον Ίμρε Νάγκυ πνίγηκε στο αίμα με την επέμβαση των Σοβιετικών στρατευμάτων. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1967 η Σοβιετο-Ουγγαρική συμμαχία ανανεώθηκε για 20 χρόνια.

To 1978 Το "Στέμμα του Αγίου Στεφάνου" (εθνικό σύμβολο της χώρας και του λαού) που βρίσκονταν σε αμερικανικά χέρια από το 1945 επέστρεψε στην Ουγγαρία.

Σταδιακά οικονομικές και πολιτικές μεταρυθμίσεις άρχισαν να υλοποιούνται ενώ το 1990 διεξήχθησαν οι πρώτες πολυκομματικές εκλογές. Η χώρα έγινε δεκτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004.

Ουγγαρία 1956, Η επανάσταση ενάντια στο Σταλινισμό

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>