Βιτάλι Γκίνζμπουργκ
|
Ο Βιτάλι Γκίνζμπουργκ (Vitaly Lazarevich Ginzburg, στα ρωσικά Виталий Лазаревич Гинзбург) ήταν Ρώσος θεωρητικός φυσικός. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Φυσικής το 2003 και ήταν μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Είναι από τους "πατέρες" της σοβιετικής βόμβας υδρογόνου.[1][2] Ήταν δηλωμένος άθεος.[3] Βιογραφία Γεννήθηκε στη Μόσχα στις 4 Οκτωβρίου 1916 από εβραϊκή οικογένεια και αποφοίτησε από το τμήμα Φυσικής του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας το 1938. Ανέπτυξε μερικώς πολλές θεωρίες, όπως τη φαινομενολογική θεωρία της υπεραγωγιμότητας , τη θεωρία Γκίνζπουργκ-Λαντάου, το 1950 (μαζί με τον Λεβ Λαντάου και τη θεωρία για την προέλευση της κοσμικής ακτινοβολίας, μεταξύ άλλων. Υπήρξε αρχισυντάκτης του επιστημονικού περιοδικού Uspekhi Fizicheskikh Nauk.[2] Το 1968 ίδρυσε το τμήμα προβλημάτων αστροφυσικής και φυσικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Φυσικής στη Μόσχα.[4] Έγινε γνωστός ως πολέμιος του αντισημιτισμού και υποστηρικτής του Ισραήλ.[5] Έγραψε πολλά έργα, υποστηριζόμενος την αθεΐα.[6][7] Πέθανε από ανακοπή της καρδιάς στη Μόσχα, στις 8 Νοεμβρίου του 2009.[1][8] Βραβεία και διακρίσεις * Κρατικό Βραβείο ΕΣΣΔ το 1953 Παραπομπές 1. ↑ 1,0 1,1 Mirovalev, Mansur, "Nobel-winning Russian physicist dies at 93", The Associated Press, 9-11-2009. Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
<@=@=@> |
|
|