Η Λαοκρατική δημοκρατία της Κίνας είναι χώρα της Ανατολικής Ασίας. Είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο, 1.306.313.812 άτομα. Η έκτασή της είναι 9.596.960 χλμ². Πρωτεύουσα της Κίνας είναι το Πεκίνο. Γεωγραφικά είναι η μεγαλύτερη χώρα στην περιοχή της Ανατολικής Ασίας και η τέταρτη μεγαλύτερη στον κόσμο μετά την Ρωσία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνορεύει με 14 κράτη: Βιετνάμ, Λάος, Βιρμανία, Ινδία, Μπουτάν, Νεπάλ, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Τατζικιστάν, Κιργιστάν, Καζακστάν, Ρωσία, Μογγολία και Βόρεια Κορέα. Από την ίδρυση της το 1949, κυβερνάται απο το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κινας (ΚΚΚ).

Σε μια διαμάχη που βρίσκεται σε εξέλιξη, η Κίνα προβάλλει κυριαρχικά δικαιώματα για την Ταϊβάν και κάποια γειτονικά νησιά, από τη διεκδίκηση των οποίων η Κίνα δεν παραιτήθηκε ποτέ.

Ιστορία

Η Κίνα είναι ένας από τους παλαιότερους πολιτισμούς και ο πρώτος σημαντικός πολιτισμός τις ανατολικής ασίας. Oι Κινέζοι ανάπτυξαν την επεξεργασία τον κεραμικών και την κατασκευή τις πορσελάνης περίπου το 5000 έως το 3000 π.χ. Το 16ο με 11ο αιώνα π.χ. υπάρχουν αρκετές αποδείξεις ότι η Κίνα είχε οργανωθεί σε κράτος. Από την εποχή αυτή χρονολογείται η πρώτη κινεζική δυναστεία, η δυναστεία των Σανγκ ή Γιν. Σύμφωνα με την παράδοση, ο αυτοκράτορας Φου - Χι (2.200 π.Χ.) εφεύρε τη γραφή κι ήταν και ο πρώτος νομοθέτης. Ο Σεν - Νουνγκ έβαλε τις βάσεις της γεωργίας και της ιατρικής. Ο αυτοκράτορας Χουάνγκ - Τι έφτιαξε το ημερολόγιο, ενώ η γυναίκα του δίδαξε πρώτη την τέχνη της εκτροφής του μεταξοσκώληκα. Ακολουθεί η δυναστεία των Χσια και κατόπιν η δυναστεία των Τσόου (1050 - 221 π.Χ.). Σε όλους τους τομείς τις σύγχρονης επιστήμης υπάρχει μιά ανάπτυξη κατά αυτή την εποχή. Η οργάνωση του κράτους ανταποκρινόταν σε κείνη που είχε η Ευρώπη το μεσαίωνα. Την τελευταία περίοδο της δυναστείας των Τσόου αναπτύχθηκαν σημαντικά οι αντιλήψεις για την κοινωνική, και πολιτική ζωή κι η γεωργία, με την ανακάλυψη του σιδήρου, αναπτύχθηκε πολύ. Την εποχή αυτή θα πρέπει ν' αναφερθεί ο Κομφούκιος και η διδασκαλία του, που άφησε τη σφραγίδα του στις κατοπινές εξελίξεις της Κίνας. Το 221 π.Χ. ένας ηγεμόνας, ο Τσιν Σι Χουάνγκ - Τι, κατάφερε να ενώσει όλα τα βασίλεια της Κίνας και να στεφθεί αυτοκράτορας. Ο ηγεμόνας αυτός πολέμησε με τους Ούννους και αποπεράτωσε το μεγάλο Σινικό τείχος. Καθιέρωσε ακόμη για όλη την Κίνα ενιαία μέτρα και σταθμά. Παράλληλα όμως έδωσε εντολή να καταστραφούν τα βιβλία και τα κείμενα του Κομφούκιου, πράγμα που τον έκανε πολύ μισητό. Τελικά το 206 π.Χ. ξέσπασε επανάσταση και στην εξουσία ανέβηκε άλλη δυναστεία, οι Χαν.

Οι Χαν επανέφεραν τη διδασκαλία του Κομφούκιου, αναγνωρίζοντας τον κομφουκιανισμό σαν επίσημο δόγμα του κράτους. Οι αντιθέσεις όμως μεταξύ του Βορρά και του Νότου οδήγησαν στην κατάργηση της δυναστείας των Χαν και στη διαίρεση της Κίνας σε τρία βασίλεια που υπόφεραν πολύ απ' τις συνεχείς επιθέσεις των Τούρκων και των Μογγόλων. Το 1279 μ.Χ. η Κίνα υποδουλώνεται στους Μογγόλους μέχρι το 1368. Για τη ζωή της Κίνας κάτω απ' την κυριαρχία των Μογγόλων μας μιλούν οι διηγήσεις του Μάρκο Πόλο. Την ίδια εποχή αρχίζουν να καταφτάνουν και οι διάφοροι ιεραπόστολοι. Οι Μογγόλοι ίδρυσαν τη δυναστεία των Γιάν, που επέβαλε μερικές αξιόλογες μεταρρυθμίσεις.

Το 1368 μέχρι το 1644 ανέβηκε η δυναστεία των Μινγκ με αποτέλεσμα να αποδυναμωθεί η χώρα και να υποταχτεί στους Μαντζουριανούς, που πήραν την εξουσία και ίδρυσαν τη δυναστεία των Τσινγκ, που βασίλεψε απ' το 1644 μέχρι το 1912. Στη διάρκεια της δυναστείας αυτής η Κίνα γνώρισε νέα επέκταση των συνόρων της. Μερικοί από τους αυτοκράτορες της δυναστείας των Τσινγκ προστάτεψαν τα γράμματα και τις τέχνες, αλλά η δυναστεία οδήγησε την Κίνα σε απομόνωση στην προσπάθειά της ν' αποφύγει την αλλοίωση του πολιτισμού της από την εισαγωγή του ευρωπαϊκού. Στις αρχές όμως του 19ου αιώνα άρχισε οικονομική, πολιτική και κοινωνική παρακμή της χώρας.

Την ίδια εποχή οι Άγγλοι, στην προσπάθειά τους να πετύχουν τη διάλυση του κινεζικού κράτους, άρχισαν να εισάγουν και να διαδίδουν στους Κινέζους το όπιο. Όταν το 1840 οι Κινέζοι αντέδρασαν, άρχισε ο πόλεμος που έμεινε στην Ιστορία γνωστός σαν ο "πόλεμος του οπίου". Τελικά οι Κινέζοι νικήθηκαν και αναγκάστηκαν να δεχτούν το εμπόριο του οπίου, να παραχωρήσουν στην Αγγλία το Χονγκ Κονγκ και να επιτρέψουν στ' αγγλικά εμπορικά πλοία να χρησιμοποιούν πέντε λιμάνια.

Το 1844 οι ΗΠΑ και η Γαλλία πέτυχαν καινούρια προνόμια και παραχωρήσεις σε βάρος της Κίνας. Μέσα σε λίγα χρόνια η Κίνα έχασε πολλές κτήσεις και επαρχίες της απ' τους Ευρωπαίους. Παράλληλα η οικονομική διείσδυση των Ευρωπαίων γίνεται μεγαλύτερη με αποτέλεσμα η οικονομία της να εξαρτάται αποκλειστικά απ' τις ευρωπαϊκές εμπορικές εταιρείες.

Δικαστήριο, Κίνα

Κρατικός Υπάλληλος

Πολλοί φωτισμένοι διανοούμενοι προσπαθούν να δώσουν νέα ώθηση και οργάνωση του κράτους. Ξεσπούν διάφορες λαϊκές εξεγέρσεις που καταστέλλονται από τις συντηρητικές δυνάμεις, όπως η εξέγερση των Μπόξερ το 1900. Τελικά οι διάφορες επαναστατικές τάσεις ενώθηκαν και ίδρυσαν το γνωστό Κουομιτάνγκ. Το 1912 καταλύεται η αυτοκρατορία κι η χώρα ανακηρύχτηκε δημοκρατία στις 12 Μαρτίου στην πόλη Ναντζίνγκ με πρόεδρο τον Σουν Γιάτ Σεν.

Παράλληλα στην Κίνα υπήρχαν διάφοροι τοπικοί κυβερνήτες που εξουσίαζαν μια ορισμένη περιοχή και που έπαιρναν τους φόρους για λογαριασμό τους, με ιδιωτικούς στρατούς και που ο καθένας τους προσπαθούσε να επεκτείνει την περιοχή του σε βάρος των άλλων, υποδαυλιζόμενος από τους Ευρωπαίους. Την οξύτητα αυτή σταμάτησε το 1927 ο Τσακγκ Κάι Σεκ, όταν με το Κουομιτάνγκ κατέλαβε την εξουσία.

Οι Ιάπωνες, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες αυτές, εισέβαλαν στη Μαντζουρία το 1931 και ίδρυσαν το κράτος του Μαντζουκούο. Η ηγεσία του Κουομιτάνγκ, αντί να οργανώσει την αντίσταση της χώρας, στράφηκε εναντίον των οπαδών του Μάο Τσε Τουνγκ κι έτσι έγινε η διάσπαση του Κουομιτάνγκ. Τελικά οι Ιάπωνες το 1937 κατέλαβαν όλο το βόρειο τμήμα της χώρας. Στο διάστημα μεταξύ του 1937 και του 1942 έγιναν πολλές προσπάθειες να ενωθούν τα δύο κινήματα του Κουομιτάνγκ κι εκείνου στο οποίο είχε την ηγεσία το κομμουνιστικό κόμμα, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Το 1946 οδηγήθηκαν σε σύγκρουση, που τέλειωσε με τη νίκη του Μάο Τσε Τουνγκ ενώ ο Τσάνγκ Κάι Σεκ πέρασε στο νησί Ταϊβάν και ίδρυσε την Δημοκρατία της Κίνας. Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Κίνας αναγνωρίστηκε ως κράτος και έγινε μέλος του ΟΗΕ. Μετά τον θάνατο του Μάο Τσε Τουνγκ, η ηπειρωτικη Κίνα κυβερνήθηκε από την συμμορία των τεσσάρων. Η οικονομική και πολιτιστική μεταρρύθμιση ήρθε με τον Ντενγκ Ξιαοπίνγκ.

Σήμερα η Κίνα είναι μια ανεπτυγμένη χώρα η οποία σημειώνει εντυπωσιακή πρόοδο σε όλους τους τομείς ενώ το πολιτικό-οικονομικό της σύστημα -το κομμουνιστικό καθεστώς της- διαφέρει σημαντικά από το καθεστώς που υπήρχε παλαιότερα στη Σοβιετική Ένωση αναπτύσσοντας οικονομικές δομές οι οποίες τείνουν προς το σύγχρονο φιλελευθερισμό.

Οι πέντε κορυφές του όρους Huashan

Πολιτική και εκλογές

Η Κίνα είναι μονοκομματική σοσιαλιστική δημοκρατία, με το Κομμουνιστικό Κόμμα να έχει την απόλυτη εξουσία, με βάση το Σύνταγμα, μαζί με την Κεντρική Λαϊκή Κυβέρνηση και τα αντίστοιχά τους σε επίπεδο επαρχιών και διαμερισμάτων. Η βούληση των Κινέζων πολιτών εκφράζεται μέσω των νομοθετικών σωμάτων του συστήματος του Λαϊκού Κογκρέσου.Τα μέλη του Κογκρέσου του Λαού εκλέγονται από τους ψηφοφόρους. Αυτά τα συμβούλια σε επίπεδο κοινοτήτων εκλέγουν τα μέλη των ανεξάρτητων δήμων ή επαρχιών. Το Κογκρέσο των Επαρχιών με τη σειρά του εκλέγει τα μέλη του Εθνικού Κογκρέσου του Λαού, το οποίο συνέρχεται κάθε χρόνο το Μάρτιο στο Πεκίνο. Μεγάλο ρόλο για την επιλογή των μελών που απαρτίζουν το Κογκρέσο του Λαού διαδραματίζει η Κεντρική Λαϊκή Κυβέρνηση.

Εκλογές 2007-2008

Οι εκλογές για το 11ο Εθνικό Κογκρέσο του Λαού διεξήχθησαν από τον Οκτώβριο του 2007 ως το Φεβρουάριο του 2008. H εκλογή των συνολικά 2.987 βουλευτών επιβεβαιώθηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 2008.

Διάστημα

Η πρώτη επανδρωμένη εκτόξευση της Κίνας

Το 2003, η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα, μετά τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, που έκανε επανδρωμένη αποστολή στο Διάστημα. Τότε ο ο Γιανγκ Λιούι με την κάψουλα Shenzou V παρέμεινε για 21 ώρες σε τροχιά κάνοντας 14 περιστροφές γύρω από την Γη και έγινε δεκτός ως ήρωας κατά την επιστροφή του. Τον Οκτώβριο του 2005 επανέλαβε το κατόρθωμά της με την εκτόξευση του Shenzou VΙ. Εκείνη η αποστολή διήρκεσε για 5 ημέρες και οι αστροναύτες που επέβαιναν ήταν 2 ο Φέι Τζουνλόγκ κι ο Νάι Χαϊσένγκ. Επιπλέον, τον Νοέμβριο του 2007 τοποθέτησε τη διαστημοσυσκευή «Τσανγκ-η 1» σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, όπου θα παραμείνει για έναν τουλάχιστον χρόνο, μελετώντας από κοντά τον φυσικό μας δορυφόρο. Για το 2008 η Κίνα σχεδιάζει να εκτοξεύσει στο Διάστημα 15 πυραύλους, 17 δορυφόρους και την τρίτη επανδρωμένη της αποστολή (τον Οκτώβριο) κατά την οποία θα πραγματοποιηθεί και ο πρώτος διαστημικός περίπατος. Συγχρόνως προγραμματίζεται και μια διμερής συνεργασία με τη Ρωσία (από την οποία πήρε την τεχνογνωσία για το διάστημα) για την εξερεύνηση του Άρη τον Μάρτιο του 2009. Σύμφωνα με το διαστημικό της πρόγραμμα, η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη θα γίνει το 2020. Την ίδια χρονιά θα έχει κατασκευάσει και θα εκτοξεύσει ένα δικό της διαστημικό σταθμό ο οποίος θα είναι ένα εργαστήριο μικρής κλίμακας βάρους 20 τόνων και αποτελεί το τρίτο και τελευταίο στάδιο του επανδρωμένου διαστημικού προγράμματος της χώρας. Για όλες αυτές τις αποστολές που έγιναν ή προγραμματίζονται, προπονούνται 14 Κινέζοι σε ειδικές ρωσικές διαστημικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται βόρεια της Κίνας, οι οποίοι ονομάζονται "ταϊκοναύτες" (όπως οι αστρονάυτες και οι κοσμοναύτες για ΗΠΑ και Ρωσία αντίστοιχα). Το διαστημικό πρόγραμμα της Κίνας είναι αρκετά φιλόδοξο αν αναλογιστεί κανείς και τη χρηματοδότησή του. Συγκεκριμένα προβλέπονται να δαπανηθούν 1,1 δισεκταομμύρια ευρώ δηλαδή το 1/10 του αντίστοιχου προϋπολογισμού της NASA. Τέλος, η Κίνα έχει εκφράσει ενδιαφέρον για να συμμετάσχει κι αυτή στον ISS (Διεθνή Διαστημικό Σταθμό) αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί κάποια συμφωνία.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>