Ο Ουαλεντινιανός (Flavius Valentinianus) (321 - 17 Νοεμβρίου 375) ήταν Αυτοκράτορας του Δυτ. Ρωμαϊκού κράτους από το 364 μέχρι το 375. Ο Ουαλεντινιανός, δέκα μέρες μετά το θάνατο του προκατόχου του, εκλέγεται από το στρατό αυτοκράτορας ως Ουαλεντινιανός Α'. Ήταν αγράμματος, χριστιανός και ταπεινής καταγωγής, ικανός στρατιωτικός, με επιβλητικό παράστημα αλλά και ευέξαπτο χαρακτήρα. Ορίζει αμέσως συναύγουστο τον νεώτερο αδερφό του Ουάλη (328 – 9 Αυγούστου 378), οπαδό της αίρεσης του αρειανισμού, με χαρακτήρα βίαιο. Στον αδελφό του, ο Αυτοκράτορας αναθέτει τη διοίκηση των ανατολικών επαρχιών. Τα επόμενα χρόνια τα δύο αδέλφια πολεμούν και στα δύο μέτωπα, στη Γαλατία εναντίον βαρβαρικών φυλών και στα βόρεια εναντίον των Γότθων και ανατολικά εναντίον των Περσών. Το 375, ο Ουαλεντινιανός πεθαίνει από αποπληξία.

Απολογιστικά το έργο του ήταν θετικό για την αυτοκρατορία. Ήταν ικανός και ανεκτικός ως προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των υπηκόων του, αλλά η αυστηρότητά του τον είχε καταστήσει ελάχιστα δημοφιλή. Πρίν πεθάνει, όρισε ως διάδοχο το γιό του Γρατιανό, και αργότερα τον γιό του από άλλο γάμο, επίσης Ουαλεντινιανό (μετέπειτα αυτοκράτορας Ουαλεντινιανός Β'). Ο Ουάλης κυβέρνησε από κοινού με το Γρατιανό, μέχρι το θάνατό του σε μάχη κατά των Γότθων στην Αδριανούπολη, το 378.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>