Διάδοχος του αυτοκράτορα Ηρακλείου, ο Ηρακλεωνάς κάθισε στο βυζαντινό θρόνο ελάχιστους μόνο μήνες του 641, σε ηλικία 15 ετών. Ήταν γιός του Ηράκλειου από τη δεύτερη σύζυγο του Μαρτίνα, μια γυναίκα με ισχυρή προσωπικότητα, η οποία επιχείρησε να συγκεντρώσει την εξουσία στα χέρια της και να παρακάμψει τον πρωτότοκο γιό του Ηρακλείου από την πρώτη του σύζυγο Ευδοκία, τον Κωνσταντίνο Γ'. Μετά τον θάνατο από άγνωστη αιτία του Κωνσταντίνου Γ', ο Ηρακλεωνάς και η Μαρτίνα ήρθαν σε σύγκρουση με τη γερουσία, της οποίας ο ρόλος είχε αναβαθμιστεί από τον Ηράκλειο. Μητέρα και γιός κατηγορήθηκαν ότι δολοφόνησαν το συναυτοκράτορα Κωνσταντίνο. Ο Ηρακλεωνάς καθαιρέθηκε και ορίστηκε νέος Αυτοκράτορας ο γιος του Κωνσταντίνου Κώνστας Β'. Καταδικάστηκαν σε εξορία στη Ρόδο και τιμωρήθηκαν με ακρωτηριασμό.

Βιβλιογραφία:

• Norwich, J.J. "Byzantium", Vol. I-The Early Years
  
• Vasiliev, A. "History of the Byzantine Empire, 324–1453"
  
• Ostrogorsky, G. "History of the Byzantine State"
  

Προηγούμενος Ηράκλειος

Αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Συναυτοκράτορας: Κωνσταντίνος Γ'

Επόμενος Κώνστας Β'

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>