Πομπήιος


Πομπήιος


O Γναίος ή Γνάιος Πομπήιος ο Μέγας (Λατιν: CN·POMPEIVS·CN·F·SEX·N·MAGNVS) (29 Σεπτεμβρίου 106 Π.Κ.Ε. - 29 Σεπτεμβρίου 48 Π.Κ.Ε., που αναφέρεται κοινώς στην Ελληνική γλώσσα είτε ως Πομπήιος ή Πομπήιος ο Μέγας, ήταν διακεκριμένος και φιλόδοξος Ρωμαίος στρατιωτικός ηγέτης, έπαρχος και πολιτικός του 1ου αι.Π.Κ.Ε. κατά την ύστερη περίοδο της δημοκρατίας.

Είναι αυτός που κατάπνιξε την επανάσταση των δούλων με αρχηγό το Σπάρτακο. Έκανε τον Πόντο ρωμαϊκή επαρχία και γενικά βοήθησε στη διεύρυνση των συνόρων της αυτοκρατορίας. Το 60. π.Χ., μαζί με τον Κράσο και τον Καίσαρα, αποτέλεσαν την πρώτη τριανδρία. Σκοτώθηκε το 48, σε μάχη με τα στρατεύματα του Καίσαρα, με τον οποίο ήρθε σε ρήξη.


Μάχη των Φαρσάλων

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

  • Πλούταρχος: Pompeius and Agesilaos
  • Robin Seager, Pompey the Great, Oxford: Blackwells, 2002. ISBN 0631227210

Αλεξανδρινοί Βασιλείς , Για τον Aμμόνη, που πέθανε 29 ετών, στα 610, Η κηδεία του Σαρπηδόνος, Η πόλις, Η Σατραπεία, Η Συνοδεία του Διονύσου , Θερμοπύλες, Ιθάκη , Κεριά


Η αρχική έκδοση του άρθρου αυτού βασίστηκε σε αντίστοιχο άρθρο της Live-Pedia.gr

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>


www.hellenica.de