Die Nationalhymne (Imnos pros tin Eleftherian) wurde im Mai 1823 von Dionysios Solomos geschrieben, 1828 und 1837 sowie 1839/40 und 1844 erneut schrieb Nikolaos Mantzaros die Musik. König Otto I verlieh einen Preis an Mantzaros. Während eines Besuchs in Korfu hörte König Georg II. die Musik gespielt von den Philharmonischen Gesellschaft von Kerkyra. Im Jahr 1865 wurde eine fünfte musikalische Version und die 24 ersten Strophen von insgesamt 158 zur Nationalhymne Griechenlands erklärt (auch wenn nur die ersten zwei Strophen tatsächlich in Zeremonien verwendet werden).
Sie wird auch als Nationalhymne Zyperns genutzt.
Originaltext
Ύμνος εις την Ελευθερίαν
Σε γνωρίζω από την κόψη,
του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη,
που με βια μετρά[ει] τη[ν] γη.
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη,
των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένoι
χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά.
Εκεί μέσα εκατοικούσες
πικραμένη, εντροπαλή,
κι' ένα στόμα ακαρτερούσες,
Ελα πάλι, να σου πei.
Αργειε νάλθη εκείνη η μέρα
και ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
Δυστυχής! Παρηγοριά
μόνη σου έμενε να λες
περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαις.
Και ακαρτέρι, και ακαρτέρι
φιλελεύθερη λαλιά,
ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι
από την απελπισία,
Κι έλεες: πότε α! Πότε βγάνω!
το κεφάλι από τς ερμιές;
Και αποκρίνοντο από πάνω
κλάψες, άλυσες, φωνές.
Τότε εσήκωνες το βλέμμα
μες στα κλάματα θολό,
και εις το ρούχο σου έσταζ' αίμα,
πλήθος αίμα Ελληνικό.
Με τα ρούχα αιματωμένα
ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
να γυρεύης εις τα ξένα
άλλα χέρια δυνατά.
Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή
δεν είν' εύκολες οι θύρες,
εάν η χρεία τες κουρταλή.
Φεύγει οπίσω το ποδάρι
και ολογλήγορο πατεί
η την πέτρα η το χορτάρι
που τη δόξα σου ενθυμεί.
Ταπεινότατη σου γέρνει
η τρισάθλια κεφαλή,
σαν πτωχού που θυροδέρνει
κι είναι βάρος του η ζωή.
Ναι αλλά τώρα αντιπαλεύει
κάθε τέκνο σου με ορμή
που ακατάπαυστα γυρεύει
η τη νίκη η τή θανή
Απ΄ τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Eλευθεριά
Transkription
Ímnos is tin Eleftherían
Se ghnoríso apó tin kópsi,
Tu spathiú tin tromerí,
Se ghnoríso apó tin ópsi,
Pu me viá metrá[i] ti[n] ji.
Ap' ta kókala vghalméni,
Ton Ellínon ta ierá,
Ke ssan próta andrioméni,
Chére, o chére, Eleftheriá!
Ekí mésa ekatikússes
Pikraméni, entropalí,
Ki' éna stóma akarterússes,
Éla páli, na su pí
Arje nálthi ekíni i méra
Ke ítan óla ssiopilá,
Jatí táskiase i fovéra
Ke ta plákone i sklaviá.
Deutsche Übersetzung
Ja, ich kenn' dich an der Klinge
deines Schwerts, so scharf und blank,
wie auf diesem Erdenringe,
schreitet dein gewalt'ger Gang.
Die du aus der heiligen Griechen Knochen
wutentbrannt entsprossen bist,
die das Sklavenjoch zerbrochen,
holde Freiheit, sei gegrüßt.
Ja, darin hast du gehauset,
trauernd und mit scheuem Blick.
Hast geharrt, dass einst erbrauset
dir der Ruf: "O komm zurück!"
Aber dies hat lang gedauert;
alles war als wie erstickt,
alles hat vor Furcht geschauert,
von der Sklaverei erdrückt.
Griechische Nationalhymne (mp3)
Griechische Nationalhymne (real audio)
Griechische Nationalhymne (MIDI)
Der Inhalt dieser Seite steht unter der GNU-Lizenz für freie Dokumentation
