Ο μαοϊσμός αποτελεί πολιτικοκοινωνική θεωρία και πρακτική που διαμορφώθηκε και εφαρμόσθηκε από τον Κινέζο επαναστάτη ηγέτη Μάο Τσετούνγκ. Συχνά το μαοϊκό κίνημα αποκαλείται και «Μ-Λ χώρος», διότι πολλά μαοϊστικά κόμματα περιέχουν στον τίτλο τους το χαρακτηρισμό Μαρξιστικό - Λενινιστικό.

Αφετηρία της αυτονόμησης του μαοϊσμού από το υπόλοιπο κομμουνιστικό κίνημα υπήρξε η ρήξη του Μάο Τσε Τουνγκ με τον Νικίτα Χρουστσιόβ, μετά το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ (1956) και την αποκήρυξη του Ιωσήφ Στάλιν. Ο Μάο διαφώνησε με την αποσταλινοποίηση και διέκοψε οριστικά τις σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση λίγα χρόνια αργότερα, όταν η σορός του Στάλιν απομακρύνθηκε από το Μαυσωλείο του Λένιν και ενταφιάσθηκε έξω από τα τείχη του Κρεμλίνου.

Κεντρικές ιδέες του μαοϊσμού είναι η πολιτική στήριξη στους αγρότες και όχι στη βιομηχανική εργατική τάξη (αυτό περιγράφηκε από τον Μάο ως «σοσιαλισμός με κινεζικά χαρακτηριστικά»), καθώς και η θεώρηση της Σοβιετικής Ένωσης ως ρεβιζιονιστικού (και επομένως αντισοσιαλιστικού) κράτους μετά τον θάνατο του Στάλιν.

Βλέπε επίσης

* Μάο Τσε Τουνγκ
* Αποφθέγματα του Προέδρου Μάο

Κομμουνισμός