Η Χερντ Νήσος και οι ΜακΝτόναλντ Νήσοι (στα Αγγλικά έχουν την συντομογραφία HIMI), είναι ακατοίκητα, άγονα νησιά που βρίσκονται στον Νότιο Ωκεανό (ή στον νότιο Ινδικό Ωκεανό, ανάλογα με την θεώρηση 3 ή 5 ωκεανών), περίπου στα 2/3α της απόστασης από την Μαδαγασκάρη στην Ανταρκτική, ή 7.718 χμ νότια της Ρατζαπούρ, στην Μαχαράστρα Ινδίας και 4.100 χμ δυτικά της Αυστραλίας. Είναι εδάφη της Αυστραλίας από το 1947, και περιέχουν τα 2 ενεργά ηφαίστεια που βρίσκονται σε Αυστραλιανό έδαφος, ένα εκ των οποίων, η Κορυφή Μώσον, είναι το ψηλότερο Αυστραλιανό βουνό. Η έκταση της ομάδας είναι 372 χμ².

Νήσος Χερντ

Η Νήσος Χερντ είναι ένα ψυχρό και ορεινό νησί με έκταση 368 χμ² και βρίσκεται στις γεωγραφικές συντεταγμένες 53°06′S 73°31′E / -53.1, 73.517 . Τα όρη της καλύπτονται από παγετώνες (80 % της έκτασης του νησιού) και κυριαρχούνται από την Κορυφή Μώσον, ένα σύνθετο ηφαίστειο ύψους 2.745 μ που αποτελεί τμήμα του Ορεινού Όγκου Μπιγκ Μπεν.

Το Μπιγκ Μπεν είναι ένας σύνθετος κώνος διαμέτρου περίπου 25 χμ, με μια ντουζίνα παγετώνες να κατεβαίνουν προς την θάλασσα. Μια ηφαιστειακή χερσόνησος, η χερσόνησος Λώρενς, εκτείνεται στα 10 χμ στα βορειοδυτικά, η οποία έχει δημιουργηθεί από ένα άλλο ηφαίστειο, το Όρος Ντίξον που υψώνεται στα 715 μ στην Κορυφή Ανζάκ.

Η Κορυφή Μώσον είναι το ψηλότερο Αυστραλιανό βουνό (517 μ ψηλότερο από το Όρος Κοσιούστσκο), και ένα από τα μόνον δύο ενεργά ηφαίστεια σε Αυστραλιανό έδαφος, το άλλο βρίσκεται στα Νησιά ΜακΝτόναλντς. Μια μακριά αμμώδης γλώσσα ξηράς που ονομάζεται Οβελός Ελέφαντα εκτείνεται από την ανατολική άκρη του νησιού.

Το κλίμα του νησιού, το υποανταρκτικό, είναι πολύ σκληρό. Η ηλιοφάνεια ποικίλλει από 1 έως 3 ώρες ανάλογα την περίοδο του έτους.

Νήσοι ΜακΝτόναλντ

Τα Νησιά ΜακΝτόναλντ βρίσκονται 44 χμ δυτικά της Νήσου Χερντ στις γεωγραφικές συντεταγμένες 53°02′20″S 72°36′04″E / -53.03889, 72.60111 . Τα νησιά είναι μικρά και βραχώδη και αποτελούνται από τα:

* Νήσος ΜακΝτόναλντ (230 μ ύψος)

* Επίπεδο Νησί (55 μ ύψος)

* Βράχος Μέγιερ (170 μ ύψος)

Η συνολική τους έκταση είναι περίπου 2,5 χμ² και, όπως η Νήσος Χερντ, είναι επιφανειακές αποκαλύψεις του Οροπεδίου Κεργκελέν.

Η Νήσος ΜακΝτόναλντ αφού κοιμόταν για 75.000 χρόνια, εξερράγη το 1992 και από τότε εξερράγη αρκετές φορές ακόμα, με πιο πρόσφατη έκρηξη του στις 10 Αυγούστου 2005. Αυτές οι εκρήξεις (με απαλή ροή ηφαιστειακού υλικού προς τις ακτές) σχεδόν διπλασίασαν την συνολική επιφάνεια της νήσου πάνω από το επίπεδο της θαλάσσης.

Οι καταθέσεις του ηφαιστείου του ΜακΝτόναλντ, δημιούργησε νέες παραλίες, που έγιναν τα νέα καταφύγια για θαλάσσια πτηνά, φώκιες και θαλάσσιους ελέφαντες, σε μια περιοχή άφθονη ψαριών πρόσφερε νέα εδάφη για τα υπόλοιπα αυτών των ειδών, που θα υποστηρίξουν την αναπαραγωγή τους μετά την ραγδαία αποίκηση αυτών των παραλιών.

Βόρειες Νησίδες

Υπάρχει μια μικρή ομάδα νησίδων και βράχων περίπου 10 χμ βόρεια της Νήσου Χερντ, που είναι οι :

* Νησίδα Σαγκ (Shag Islet)

* Βράχος Ιστίου (Sail Rock)

* Νήσος Μόργκαν (Morgan Island)

* Μαύρος Βράχος (Black Rock)

Η συνολική τους έκταση είναι περίπου 1,1 χμ².

Ιστορία

Κανένα νησί δεν το είχαν επισκεφτεί μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1850, και πιθανόν κανένας άνθρωπος δεν τα είχε δει έως τότε. Ο Πήτερ Κεμπ, ένας Βρετανός κυνηγός φώκιας, ήταν το πρώτο άτομο που θεωρείται ότι είδε το νησί στις 27 Νοεμβρίου 1833, από το μπρίκι (είδος πλοίου) Μαγνήτης κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού από τα Κεργκελέν στην Ανταρκτική και πιστεύεται ότι εισήγαγε τα νησιά το 1833 στο χάρτη του.

Ένας Αμερικανός κυνηγός φώκιας, ο Καπετάνιος Τζων Χερντ, από το πλοίο Οριεντάλ, είδε το νησί Χερντ στις 25 Νοεμβρίου 1853, στην πορεία του από την Βοστώνη προς την Μελβούρνη. Ανάφερε την ανακάλυψη έναν μήνα αργότερα και το ονόμασε από το δικό του όνομα. Ο Καπετάνιος Ουΐλλιαμ ΜακΝτόναλντ από το πλοίο Σάμαρανγκ ανακάλυψε τα Νησιά ΜακΝτόναλντ κοντά στην Νήσο Χερντ 6 εβδομάδες αργότερα, στις 4 Ιανουαρίου 1854.

Καμία προσεδάφιση δεν έγινε στα νησιά μέχρι τον Μάρτη του 1855, όταν κυνηγοί φώκιας από το πλοίο Κορίνθιαν υπό τον Καπετάνιο Εράσμους Ντάργουϊν Ρότζερς βγήκε στην ακτή, σε ένα σημείο που ονομάζεται Σημείο Βαρέλι Ελαίου. Στην κυνηγετική περίοδο φώκιας από το 1855 – 1880, ένας αριθμός Αμερικανών κυνηγών φώκιας πέρασε ένα χρόνο ή περισσότερο πάνω στο Νησί Χερντ, ζώντας σε φοβερές συνθήκες σε σκοτεινές δύσοσμες καλύβες, επίσης στο Σημείο Βαρέλι Ελαίου. Στο αποκορύφωμα της η κοινότητα αριθμούσε 200 άτομα. Μέχρι το 1880, ο περισσότερος από τον πληθυσμό φώκιας εξολοθρεύτηκε και οι κυνηγοί έφυγαν από το νησί. Συνολικά, περισσότερα από 100.000 βαρέλια με έλαιο από Θαλάσσιους Ελέφαντες παρείχθησαν αυτήν την περίοδο.

Υπάρχει ένας αριθμός ναυαγίων στην ευρύτερη περιοχή των νησιών.

Η Νήσος Χερντ και οι Νήσοι ΜακΝτόναλντς δεν έχουν αραξοβόλια ή λιμάνια.

Τα νησιά είναι έδαφος της Αυστραλίας από το 1947, και έγιναν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1997.

Διοίκηση και οικονομία

Τα νησιά είναι έδαφος της Αυστραλίας που διοικείται από το Χόμπαρτ, της Τασμανίας από το Τμήμα Αυστραλιανής Ανταρκτικής του Αυστραλιανού Διαμερίσματος Περιβάλλοντος και Πόρων Νερού. Κατοικούνται από μεγάλους αριθμούς από φώκιες και είδη πουλιών. Τα Νησιά εμπεριέχονται ενός θαλάσσιου καταφυγίου έκτασης 65.000 χμ² και κυρίως τα επισκέπτονται για ερευνητικούς σκοπούς.

Από το 1947 μέχρι την δεκαετία του 1950 υπήρχαν κατασκηνώσεις επισκεπτών επιστημόνων στην Νήσο Χερντ (στο Αραξοβόλι Άτλας) και το 1971 στην Νήσο ΜακΝτόναλντ (στον Κόλπο Ουΐλλιαμς).

Δεν υπάρχει οικονομική δραστηριότητα, αλλά τους έχει δοθεί ο κωδικός χώρας HM και το Διαδικτυακό ανώτατου επιπέδου πεδίο ορισμού .hm.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>