Ο Αθανάσιος Μιαούλης (Ύδρα 1815 - Παρίσι 1867 ) ήταν γιος του Ναύαρχου της ελληνικής επανάστασης Ανδρέα Μιαούλη της ιστορικής υδραίικης οικογένειας των Μιαούληδων. To 1829 φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή του Μονάχου ως υπότροφος του Βασιλέως της Βαυαρίας Λουδοβίκου. Μετά την αποφοίτησή του υπηρέτησε επί τριετία στον αγγλικό στόλο από τον οποίο και κατατάχθηκε στο ελληνικό πολεμικό ναυτικό όπου λόγω της κατοχής της αγγλικής γλώσσας προσλήφθηκε υπασπιστής του Βασιλέως Όθωνα. Εισερχόμενος αργότερα στη πολιτική εκλέχθηκε βουλευτής Ύδρας (25 Σεπτεμβρίου 1855) αναλαμβάνοντας υπουργός των Ναυτικών επί κυβερνήσεως Δημητρίου Βούλγαρη. Υφιστάμενης τότε της γαλλικής κατοχής και μετά από διαφώνία Πρωθυπουργού και Βασιλέως όπου και παραιτήθηκε η κυβέρνηση, τότε ανατέθηκε η πρωθυπουργία στον Αθανάσιο Μιαούλη (1857). Τότε προέκυψε και το ζήτημα της διαδοχής του θρόνου. Αργότερα ακολούθησε σφοδρή επίθεση εναντίον του από την αντιπολίτευση ότι η κυβέρνησή του "ρυμουλκείται από την αυστριακή πολιτική παραβιάζοντας τους θεσμούς". Ακολούθησε η απόπειρα κατά της ζωής της Βασίλισσας Αμαλίας μετά την οποία και εκδηλώθηκε η στάση του Ναυπλίου. Μετά όμως τη καταστολή του κινήματος εκείνου (25 Απριλίου 1862) ο Αθανάσιος Μιαούλης παραιτήθηκε παραδίδοντας την αρχή στον Γενναίο Κολοκοτρώνη.
Κατά την αποχώρηση του Βασιλέως Όθωνα και της Βασίλισσας Αμαλίας, εκτός Ελλάδας, που επέβαλαν οι Μεγάλες Δυνάμεις ο Αθανάσιος Μιαούλης ακολούθησε αυτούς στο εξωτερικό απ΄ όπου και επανήλθε κατά την ενθρόνιση του Βασιλέως Γεωργίου του Α' (1863), χωρίς ν΄ αναμιχθεί πλέον με την πολιτική. Πέθανε τέσερα χρόνια μετά το 1867 στο Παρίσι.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
<@=@=@>
