Ν. Καντούνης, Ο φαρμακοποιός Δικόπουλος (π. 1825). Λάδι σε καμβά, 86 εκ. x 70 εκ. Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.

Ο Νικόλαος Καντούνης (Ζάκυνθος, 1767 – Ζάκυνθος, 1834) ήταν έλληνας ζωγράφος και από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Επτανησιακής Σχολής.

Αν και στο επίγραμμα αυτοπροσωπογραφίας του που φυλάσσεται στην Εθνική Πινακοθήκη δηλώνει αυτοδίδακτος, είναι γνωστό ότι έλαβε μαθήματα ζωγραφικής από τους συμπατριώτες του Ιωάννη I. Κοραή (απεβ. 1786;) και Νικόλαο Κουτούζη (1741–1813). Λέγεται δε ότι ο τελευταίος ζήλευε τον Καντούνη για το ταλέντο του και γι' αυτό τον απέβαλε από το εργαστήριό του.

Στις 25 Ιανουαρίου του 1786 χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Για τις ιδέες του και την ανατρεπτική του δράση, οι Άγγλοι τον εξόρισαν στο ερημονήσι της Κυράς αφ' το Δία, κοντά στην Κεφαλλονιά, τον Μάιο του 1821. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς επανήλθε στο νησί του, όπου και πέθανε το 1834.

Στα πιο σημαντικά έργα του συγκαταλέγονται οι μεγάλες θρησκευτικές συνθέσεις για τις εκκλησίες των Αγίων Πάντων και των Αγίων Αποστόλων της Ζακύνθου, οι οποίες καταστράφηκαν σε μεταγενέστερους σεισμούς. Εικόνες που δημιούργησε ο Καντούνης για τα τέμπλα των εκκλησιών των Αγίων Αναργύρων και του Αγίου Γεωργίου της Κυπριάνας φυλάσσονται σήμερα στο Μουσείο Ζακύνθου. Ο Καντούνης διακρίθηκε επίσης στις κοσμικές προσωπογραφίες, μερικές από τις οποίες φυλάσσονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, στο Μουσείο Μπενάκη και στο Τελλόγλειο Ίδρυμα (Θεσσαλονίκη).

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>