Ο Έκτωρ Δούκας (Σμύρνη, 1885 – Αθήνα, 1969) ήταν διακεκριμένος έλληνας ζωγράφος, που διαμόρφωσε ένα ιδιαίτερο ύφος ανάμεσα στον ακαδημαϊσμό, τον ιμπρεσιονισμό και τον εξπρεσιονισμό.
Ο βίος του
Ο Έκτωρ Δούκας σπούδασε ζωγραφική αρχικά στην Ακαδημία του Μονάχου στο εργαστήριο τον Λούντβιχ φον Λοφτς (γερμ., Ludwig von Löfftz), και κατόπιν στην Ακαδημία Ζουλιάν (γαλλ., Académie Julian) στο Παρίσι.
Το 1907 εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου το 1913 τού απονεμήθηκε τιμητική διάκριση. Ενώ ακόμα ήταν στο Μόναχο, άρχισε να εκθέτει έργα του στην Ελλάδα, όπου και τελικά επέστρεψε. Εκτός από τις ατομικές εκθέσεις, συμμετείχε επίσης σε μεγάλες ομαδικές εκθέσεις όπως στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1934 και στις Πανελλήνιες Εκθέσεις του 1948, του 1952, του 1963 και του 1967.
Το έργο του
Το έργο του, αν και επηρεασμένο από την λεγόμενη «Σχολή του Μονάχου», ξεφεύγει από τα αυστηρά και σκοτεινά ακαδημαϊκά πρότυπα, τείνοντας προς τον ιμπρεσιονισμό και τον εξπρεσιονισμό. Ο ίδιος έλεγε ότι δεν είχε «καμία σχέση με τους διάφορους "ισμούς"»[1]
Ασχολήθηκε με την προσωπογραφία, την απεικόνιση νεκρών φύσεων, την τοπιογραφία, την θαλασσογραφία και την σύνθεση στον καμβά. Η έμπνευσή του ήταν απεριόριστη, αλλά στην μεταφορά της έμπνευσής του στον καμβά έδινε την δική του ιδιαίτερη «ψυχολογική ερμηνεία»:
«Αποφεύγω οτιδήποτε που (sic) θυμίζει μια ξεκάρφωτη μεταφορά της φύσης στο βασίλειό μου. Πώς θα μεταφέρω τις συγκινήσεις μου, δηλαδή με ποιον εκφραστικό τρόπο, μου είναι αδίαφορο. Κείνο που με απασχολεί είναι να μπορώ να δίνω την αγαλλίαση στο θεατή και να του μιλώ χωρίς τη βοήθεια επεξηγηματικών σημειώσεων. Ζωγραφικός πίνακας είναι, κατά τη γνώμη μου, εκείνος που δε θέλει καν τίτλο.»[2]
Ένα από τα πλέον γνωστά του έργα είναι η ελαιογραφία που απεικονίζει γυναίκες που μεταφέρουν πολεμοφόδια στην Πίνδο κατά τον πόλεμο του 1940 (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο). Άλλα έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας και στις συλλογές του Δήμου Πειραιώς, της Τραπέζης της Ελλάδος και της Εθνικής Τραπέζης.
Βιβλιογραφία
- ↑ Γιάννης Βουτσινάς, 56 έλληνες ζωγράφοι μιλούν για την τέχνη τους, Γκοβόστης, Αθήνα 2000, σσ. 78–79. ISBN 960-270-848-4.
- ↑ Ο.π., σελ. 79.
Εξωτερικές συνδέσεις
[1] Δύο άλλα ενδεικτικά έργα του Έκτορα Δούκα.
Von http://el.wikipedia.org , der Inhalt dieser Seite steht unter der GNU-Lizenz für freie Dokumentation
<@=@=@>