Χρήστος Π. Γαρουφαλής - Christos P. Garoufalis
Σύντομο βιογραφικό :
Γεννήθηκε το 1959 στο Αγρίνιο. Από το 1989 και μετά έχει πραγματοποιήσει οκτώ ατομικές εκθέσεις και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές σε Ελλάδα, Κύπρο, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία.
Έργα του ανήκουν σε : Πινακοθήκες, Ιδρύματα, Τράπεζες, αλλά και σε σημαντικές δημόσιες & ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2005 κυκλοφόρησε η αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων : “άμπελος-οίνος” από τα ΕΛ.ΤΑ. με αποκλειστική επιλογή έργων του.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ :
1989 – Ελληνοαμερικανική Ένωση, «πορτραίτα», Αθήνα
1990 – galerie ΖΥΓΟΣ, Αθήνα
1993 – galerie ΖΥΓΟΣ, Αθήνα
1996 – galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα
1998 – αίθουσα τέχνης ΤΡΙΓΩΝΟ, Κηφισιά
1999 – galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα
2000 – «Άμπελος», εκθεσιακός χώρος Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης
2002 – «Μήνες - Μνήμες», παρουσίαση ημερολογίου τράπεζας Αττικής, Αθήνα
Κριτική - σχόλια :
"...Αυστηρή τέχνη, και άπειρα τρυφερή, δημιουργείται με φειδώ χρωμάτων και ευρύτατη κλίμακα τονικών διαβαθμίσεων. Η μορφή συλλαμβάνεται κατά την πληρότητα της και απεικονίζει πιστά το πρότυπο, χωρίς ωραιοποιήσεις η ακραίες ρεαλιστικές λεπτομέρειες. Τα καστανά και τα γκρίζα, το λεπτό αόρατο περίγραμμα και οι ραβδώσεις του φωτός είναι τα λιτά και ελάχιστα μέσα με τα οποία συγκροτείται η παράσταση. Είναι επίσης τέχνη ρεαλιστική, υπό την έννοια ότι διαφυλάσσει τη στερεότητα και την ιδιοτυπία του αντικειμένου. Εντούτοις, μετά την πρώτη εντύπωση, αυτήν του πραγματικού, γίνεται αντιληπτό ότι η μορφή υπερβαίνει το περίγραμμα και διαφεύγει προς την ιδέα. Τούτο, την έξοδο προς το άλλο επίπεδο, υπαινίσσονται ο χαμηλός φωτισμός και η γυμνότητα του χώρου. Ο θεατής κατανοεί το θέμα ως ένα πρίσμα θεωρήσεως το κόσμου... "
Μανόλης Βλάχος,
Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης
στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
«… Όσο κι αν οι διαρκείς αναζητήσεις του “νέου” ταλαιπωρούν δημιουργούς και κοινό τα τελευταία χρόνια, ιδίως εκείνους που απαρνιούνται τη ζωγραφική γλώσσα και τρέχουν από άλλους δρόμους να κατακτήσουν το όραμά τους, ο Γαρουφαλής μένει πιστός στην ουσία της ζωγραφικής γλώσσας και της ζωγραφικής ποιότητας. Αυτό που για πολλούς θεωρείται ξεπερασμένο, το να μένουν δηλαδή πιστοί στη ζωγραφική καθαρότητα, γι’ αυτόν είναι παντοτινά νέο…
… Το σχέδιό του είναι πολύ δυνατό και πετυχαίνει να το παρουσιάζει ως αυτοτελές έργο. Τη μεγάλη του όμως σχεδιαστική ικανότητα δεν την αφήνει ποτέ να υπερτερήσει της χρωματικής αξίας. Από το φόντο, που είναι μια δύσκολη εικαστικά υπόθεση γι’ αυτό και το δουλεύει επισταμένα, προχωρεί στα πιο αναγκαία, που τα τιθασσεύει με γνώση, ώσπου να πετύχει τον ποθούμενο στόχο, το σημείο εκείνο απ’ όπου θα αναδυθεί το φως. Η πορεία δεν είναι εύκολη, πετυχαίνει όμως στο τέλος το αποτέλεσμα που επιθυμεί. Το φως αυτό, ακόμα κι αν είναι λιγοστό για τις ανάγκες του συγκεκριμένου θέματος, είναι αληθινό, και καταφέρνει να προσδίδει συχνά στη ζωγραφική του συμβολικές προεκτάσεις ενώ η όλη δημιουργία του κινείται σε μια ατμόσφαιρα ονείρου...»
Κώστας Σερέζης
δημοσιογράφος
Άμπελος
λάδι σε ξύλο
55 X 35 εκ.
ιδιωτική συλλογή
“γράφοντας”, 16 Χ 52 εκ., λάδι σε ξύλο, 2000
“περιστέρι και ακροκέραμο”, 52 Χ 72 εκ., λάδι σε μουσαμά, 2000
“το αναστάσιμο φως”, 55 Χ 42, λάδι σε μουσαμά, 2001
“ένα φλυτζάνι καφές”, 35 Χ 25 εκ., λάδι σε ξύλο, 2001
“ένα τσαμπί σταφύλια”, 52 Χ 72 εκ., λάδι σε μουσαμά, 2002
“καρπούζι”, 42 Χ 55 εκ., λάδι σε μουσαμά, 2001
“Αλέξανδρος”, 40 Χ 30 εκ., μολύβι σε χαρτί, 2000
<@=@=@>