Ποτέντσα (επαρχία)
|
Ανατολικά βρέχεται από ένα μικρό θύλακα από την Αδριατική θάλασσα, ενώ συνορεύει δυτικά με την Καμπανία (επαρχίες των Σαλέρνο και Αβελλίνο), βόρεια με την Απουλία (επαρχίες των Φότζια, Μπαρλέττα-Άντρια-Τράνι και Μπάρι), ανατολικά με την επαρχία της Ματέρα και νότια με την Καλαβρία (επαρχία της Κοζέντσα). Ιστορία Το 272 π.Χ. η επαρχία κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους οι οποίοι μετονόμασαν την περιοχή από Μπαζιλικάτα σε Λουκανία. Αργότερα, τον 11ο αιώνα η περιοχή έγινε επαρχία του Δουκάτου της Απουλίας που την κατείχαν οι Νορμανδοί και τον 13ο αιώνα του Βασιλείου της Νεάπολης. Ωστόσο, λόγω του δύσβατου της περιοχής, η Ποτέντσα συχνά ελεγχόταν από ντόπιους οπλαρχηγούς, ενώ το 1861 η επαρχία ενώθηκε με την υπόλοιπη Ιταλία στο νεοσυσταθέν Βασίλειο της Ιταλίας. Η περιοχή είναι ιδιαίτερα σεισμογενής και κατά το παρελθόν πολλοί σεισμοί προκάλεσαν πολλές καταστροφές. Η πόλη της Ποτέντσα, η υψηλότερη έδρα επαρχίας σε ολόκληρη την Ιταλία, ξαναχτίστηκε μετά από ένα σεισμό το 1857. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος αλλά και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πολλά από τα ιστορικά της κτίρια καταστράφηκαν. Η εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου στην κεντρική πλατεία της πόλης είναι από τα κτίρια που γλίτωσαν. Στην εκκλησία σώζεται η εικόνα της Παναγίας του Σεισμού. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης σώζονται πολλά ευρήματα της ρωμαϊκής εποχής. Εξωτερικοί σύνδεσμοι * Επίσημος ιστότοπος της επαρχίας της Ποτέντσα (στα ιταλικά)
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
||
|
|