Το Κάντιθ ή Κάδιξ (ισπ. Cádiz) είναι πόλη της Ανδαλουσίας στην Ισπανία, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Πρόκειται για την αρχαία πόλη Γάδειρα (ιωνική γραφή Γήδειρα) κοντά στο Στενό του Γιβραλτάρ (Ηράκλειες στήλες), το οποίο στην αρχαιότητα ήταν γνωστό και ως Γαδειρίδαι Πύλαι.

Τοποθεσία

Το Κάντιθ βρίσκεται περίπου 30 χιλιόμετρα νότια των εκβολών του ποταμού Γουαδαλκιβίρ. Απέχει 674 χιλιόμετρα από τη Μαδρίτη. Η πόλη είναι χτισμένη πάνω σε ένα βράχο, ο οποίος ενώνεται με μια μικρή λωρίδα στεριάς και δρόμο με την ηπειρωτική περιοχή στον Κόλπο του Κάντιθ, ο οποίος βλέπει τον Ατλαντικό ωκεανό[1]. Στην τελευταία απογραφή, η πόλη είχε περίπου 136.000 κατοίκους, παρουσιάζοντας μείωση τα τελευταία χρόνια λόγω μετανάστευσης. Πρόκειται για λιμάνι με αλιευτική δραστηριότητα, πόλο έλξης τουριστών, ενώ διαθέτει και στρατιωτική οχύρωση. Από το λιμάνι της πόλης φεύγουν τα πλοία που ταξιδεύουν με προορισμό τα Κανάρια Νησιά, την Αφρική και τη Νότια Αμερική.

Η πόλη είναι επίσης διάσημη για το καρναβάλι της.

Ονομασία

Η ονομασία της πόλης προέρχεται από τη φοινικική ονομασία Gadir (גדר, οχυρό, τείχος), παρουσιάζοντας ομοιότητες με τη λέξη agadir, όπου απαντάται στη Βόρεια Αφρική, όπου υπάρχει και πόλη του Μαρόκου με αυτό το όνομα.

Στα ελληνικά ήταν γνωστή ως Γάδειρα[2], Γκάντες (Gades) στα λατινικά, Qādis' (قادس') στα αραβικά, από όπου προήλθε και η σύγχρονη ισπανική ονομασία Cádiz.

Πηγές αναφέρουν τα Γάδειρα ως νησί, που παλαιότερα αποκαλούνταν Κοτινούσα[3]. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η πόλη συνδέεται με τον Ηρακλή, ο οποίος έφτασε ως εκεί για την ολοκλήρωση του δέκατου άθλου του, την απαγωγή των Βοδιών του Γηρυόνη[4][5]. Τύμβος που ανακαλύφθηκε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. κοντά στο Κάδιθ θεωρήθηκε ως η "τελευταία κατοικία" του Γηρυόνη.

Ιστορία

Το Κάντιθ είναι μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ιβηρικής Χερσονήσου και της Ευρώπης, καθώς ιδρύθηκε το 1104 π.Χ. από Φοίνικες της Τύρου[6]. Κατά τον 7ο αιώνα π.Χ., η πόλη αποτελούσε πλούσιο εμπορικό κέντρο κεχριμπαριού και κασσίτερου.

Η πόλη πέρασε στα χέρια των Καρχηδονίων το 501 π.Χ., αποτελώντας τη βάση των επιχειρήσεων του Αννίβα στο σχέδιό του για την κατάκτηση της νότιας Ιβηρίας. Πέρασε στους Ρωμαίους με αρχηγό το Σκιπίωνα το 206 π.Χ. κατά το Δεύτερο Καρχηδονιακό Πόλεμο[7]. Ο Ιούλιος Καίσαρας έδωσε τη ρωμαϊκή υπηκοότητα στους κατοίκους της το 49 π.Χ., καθώς είχαν πάρει το μέρος του εναντίον των Πομπηίων[8].

Η πόλη καταστράφηκε από τους Βησιγότθους τον 5ο αιώνα. Το 711, καταλήφθηκε από τους Μουσουλμάνους και ανοικοδομήθηκε. Το 1262, ανακατέλαβε την πόλη ο Αλφόνσος Ι' της Καστίλης, βασιλιάς της Καστίλης και της Λεόν.

Μετά τα εξερευνητικά ταξίδια του Χριστόφορου Κολόμβου το 1492, τα ισπανικά πλοία που μετέφεραν θησαυρούς από την Αμερική χρησιμοποιούσαν το Κάντιθ σαν ενδιάμεσο λιμάνι κι έτσι η πόλη έγινε μία από τις πλουσιότερες της Ευρώπης. Όταν η ναυτική υπεροχή της Ισπανίας άρχισε να απειλείται από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ναυτικές δυνάμεις, το Κάδιθ έγινε θέατρο πολυάριθμων μαχών. Το 1587, ο αγγλικός στόλος με επικεφαλής τον Σερ Φράνσις Ντρέικ επιτέθηκε στο λιμάνι καταστρέφοντας πολλά πλοία και το 1596 η πόλη πολιορκήθηκε από αγγλικά πλοία υπό τις διαταγές του Ρόμπερτ Ντέβερω, κόμη του Έσσεξ.

Κατά τον Αγγλοϊσπανικό πόλεμο, ο ναύαρχος Ρόμπερτ Μπλέικ πολιόρκησε το Κάδιθ από το 1655 ως το 1657, ενώ στη Μάχη του Κάντιθ το 1702, οι Βρετανοί επιτέθηκαν και πάλι, αλλά απωθήθηκαν έπειτα από μεγάλες απώλειες.

Κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, το Κάντιθ πολιορκήθηκε από το γαλλικό στόλο από το Φεβρουάριο του 1810 μέχρι τον Αύγουστο του 1812. Τον 19ο αιώνα, όταν η Ισπανία άρχισε να χάνει τις αποικίες της στην Αμερική, άρχισε να παρακμάζει και η πόλη.

Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, η πόλη αποτέλεσε βάση των εθνικιστών του στρατηγού Φράνκο.

Από το Κάδιθ κατάγεται ο διάσημος Ισπανός μουσικός Μανουέλ ντε Φάλλα.

Στην πόλη βρίσκεται το Πανεπιστήμιο του Κάντιθ.

Αδελφοποιημένες πόλεις

* Γαλλία, Βρέστη
* Μαρόκο, Ταγγέρη
* Κούβα, Αβάνα
* Αργεντινή, Μπουένος Άιρες
* Ουρουγουάη, Μοντεβιδέο
* Ισπανία, Θέουτα
* Ισπανία, Μόστολες

Παραπομπές

1. ↑ Γάδειρα είναι νήσος σμικρά της Iσπανίας ευρισκομένη εν τω Ωκεανώ, τόσον πλησίον της στερεάς, ώστε δυνατόν εστι να συνάπτεται με αυτήν διά γεφύρας. Tαύτην την νήσον είχον οι παλαιοί όρον του εγνωσμένου κόσμου., Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού, Τόμος Α´
2. ↑ Woodhouse's English-Greek Dictionary
3. ↑ Γάδειρα· νῆσος ἔξω τῶν Ἡρακλείων στηλῶν ἡ πρότερον ἐκαλεῖτο Κοτινοῦσα Ησύχιος, Γλώσσαι.
4. ↑ Φιλόστρατος, Βίος του Απολλώνιου του Τυανέως, Βιβλίο Ε'
5. ↑ Ηροδότου Ιστορίαι, Βιβλίο Δ', 8,1.
6. ↑ Ea tempestate et Tyria classis, plurimum pollens mari, in ultimo Hispaniae tractu, in extremo3 nostri orbis termino, in insula circumfusa Oceano, perexiguo a continenti divisa freto, Gadis condidit., Velleius Paterculus, Historiae Romanae, Liber I, 2,1-3
7. ↑ Εἶτα Γάδειρα, πορθμῷ στενῷ διειργομένη νῆσος[...]Ἔστι δ' ἡ νῆσος αὕτη τἆλλα μὲν οὐδὲν διαφέρουσα τῶν ἄλλων, ἀνδρείᾳ δὲ τῶν ἐνοικούντων τῇ περὶ τὰς ναυτιλίας καὶ φιλίᾳ πρὸς Ῥωμαίους τοσαύτην ἐπίδοσιν εἰς πᾶσαν εὐτυχίαν ἔσχεν, ὥστε, καίπερ ἐσχάτη ἱδρυμένη τῆς γῆς, ὀνομαστοτάτη τῶν ἁπασῶν ἐστιν., Στράβωνος Γεωγραφικά, Βιβλίο Γ', 1,8
8. ↑ Παραλαμβάνων τε οὖν ἅμα αὐτοὺς καὶ καθιστάμενος, διέδραμε μέχρι Γαδείρων. Καὶ ἐλύπησε μὲν οὐδένα οὐδὲν, πλὴν χρημάτων ἐκλογῆς (ταῦτα γὰρ παμπληθῆ ἐσέπραξεν)· ἐτίμησε δὲ καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ πολλούς· καὶ τοῖς γε Γαδειρεῦσι πολιτείαν ἅπασιν ἔδωκεν, ἣν καὶ ὁ δῆμός σφισιν ὕστερον ἐπεκύρωσε. Δίων Κάσσιος, 41,24

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

<@=@=@>