Οι Βαλεαρίδες Νήσοι (Καταλανική Illes Balears, ισπ. Islas Baleares) είναι ένα σύμπλεγμα 11 νησιών στα ανατολικά της Ισπανίας, στη Μεσόγειο και σε διάταξη από ΝΔ. προς ΒΑ., τα οποία συναποτελούν μια από τις 17 αυτόνομες κοινότητες (Περιφέρειες) της χώρας.

Σημαντικότερες εξ αυτών είναι τέσσερις, η Μαγιόρκα, η Μενόρκα, η Ίμπιζα και η Φορμεντέρα. Πρωτεύουσά τους είναι η Πάλμα επί της Μαγιόρκας, που είναι και η μεγαλύτερη νήσος. Η συνολική τους έκταση φθάνει περίπου τα 5.000 τ.χλμ και ο πληθυσμός τους περίπου 82.300 (2000).

Κύρια προϊόντα είναι ελιές, αλιεύματα, λαχανικά, φρούτα, κρασί, λάδι. Σημαντικότερη όμως είναι η τουριστική τους ανάπτυξη που αποτελούν πόλο έλξης εσωτερικού και εξωτερικού τουρισμού με μεγάλο αριθμό κατάπλου κρουαζιεροπλοίων.

Σύντομη ιστορία

Τα νησιά αυτά είναι γνωστά από την αρχαιότητα. Πρώτοι κάτοικοί τους ήταν οι Ίβηρες ακολούθως οι Φοίνικες, οι Έλληνες, οι Καρθαγένοι, οι Ρωμαίοι και οι Βυζαντινοί. Τον 8ο αιώνα οι Βέρβεροι, καλούμενοι και «Μουρς», προερχόμενοι από τις αφρικανικές ακτές κατέλαβαν τα νησιά και τα μετέτρεψαν σε βάσεις πειρατικών επιχειρήσεων μέχρι το 1229 όπου ο Βασιλεύς της Αραγωνίας Ιάκωβος Α΄ τους εκδίωξε θέτοντας πλέον αυτά υπό ισπανική κυριαρχία. Στη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου (1932-1939) η μεν Μαγιόρκα και η Ίμπιζα έγινε βάση των εθνικών δυνάμεων, η δε Μινόρκα των αντιπάλους τους.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>