Η Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής είναι χώρα που τοποθετείται γεωγραφικά στο νότιο άκρο της αφρικανικής ηπείρου. Συνορεύει με τις χώρες Ναμίμπια, Μποτσουάνα, Ζιμπάμπουε, Μοζαμβίκη και Σουαζιλάνδη. Το Λεσότο είναι περίκλειστο έδαφος, περιβαλόμενο πανταχόθεν από περιοχές της Νότιας Αφρικής.
Η ονομασία Ζιμπάμπουε προήλθε από την έκταση με τέτοια πέτρινα οικοδομήματα
Η Νότια Αφρική ως εθνική οντότητα βίωσε μια εντελώς διαφορετική εξελικτική πορεία από άλλα αφρικανικά έθνη, η οποία διαμορφώθηκε κυρίως στη βάση δύο βασικών παραγόντων:
* Η μετανάστευση από την Ευρώπη πλησίασε επίπεδα που ποτέ δεν εμφανίστηκαν σε άλλες αφρικανικές κοινότητες.,
* Γεωλογικά διακρίνεται για τον μεγάλο ορυκτολογικό πλούτο της, γεγονός που προσήλκυσε το ενδιαφέρον της Δύσης, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου.
Το αποτέλεσμα των παραπάνω υπήρξε η διαμόρφωση ενός πολυφυλετικού κράτους με τον μεγαλύτερο πληθυσμό Εγχρώμων, Ευρωπαίων και Ασιατών σε όλη την Αφρική. Οι μαύροι Νοτιοαφρικανοί διαμορφώνουν το 75% του συνολικού πληθυσμού.
Οι φυλετικές διαμάχες μεταξύ της λευκής μειονότητας και της μαύρης πλειοψηφίας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία και την πολιτική της Νότιας Αφρικής, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στο απαρτχάιντ, που θεσμοθετήθηκε το 1948 από το νοτιοαφρικανικό Εθνικό Κόμμα, αν και οι φυλετικές διακρίσεις προϋπήρχαν. Οι νόμοι που καθόρισαν το απαρτχάιντ ως εσωτερική πολιτική του κράτους άρχισαν να φθίνουν το 1990,μετά από μακρό και βίαιο αγώνα της μαύρης πλειοψηφίας και ορισμένων, λευκών (π.χ. Αντρέ Μπρινκ και Λευκή Ξερή Εποχή) έγχρωμων και ινδών Νοτιοαφρικανών.
Η Νότια Αφρική αναφέρεται συχνά ως Έθνος Ουράνιο Τόξο -aόρος που επινοήθηκε από τον αρχιεπίσκοπο Ντέσμοντ Τούτου και χρησιμοποιήθηκε από τον τέως πρόεδρο Νέλσον Μαντέλα ως μεταφορά για την περιγραφή της πολυπολιτισμικής απάντησης στον ρατσισμό και την ξενοφοβία της ιδεολογίας του απαρτχάιντ.
1960 |
Αλμπερτ Λουτούλι
|
πρόεδρος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου |
1984 |
Ντέσμοντ Τούτου
|
«για τη συνεισφορά του στην αντιμετώπιση του απαρτχάιντ» |
1993 |
|
«για τη συνεισφορά τους στον ειρηνικό τερματισμό του απαρτχάιντ και για τη θεμελίωση μιας νέας δημοκρατικής Νότιας Αφρικής» |
Nαντίν Γκόρντιμερ
Γιοχάνεσμπουργκ
Κέιπ Τάουν
Μπλουμφοντέιν
Ντέρμπαν
Βιβλιογραφία
* Leonard Thompson, 2001, A History of South Africa, Yale University Press, ISBN 0300087764.
* Frank Welsh - , 1999, South Africa: A Narrative History, Kodansha America, ISBN 1568362587.
* A. J. Christopher, 2000, The Atlas of Changing South Africa, ISBN 0415211786.
* Heather Deegan, 2000, The Politics of the New South Africa, ISBN 0582382270.
* Times Online, April 2, 2006.
* Nigel Worden, 2000, Making of Modern South Africa: Conquest, Segregation and Apartheid, ISBN 0631216618.
* Richard Tomlinson, et al., 2003, Emerging Johannesburg: Perspectives on the Postapartheid City, ISBN 0415935598.
* David Hein, "Religion and Politics in South Africa." στο Modern Age 31 (1987): 21-30.
* South Africa Government Online. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2005.
* SouthAfrica.info. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2005.
Δικτυακοί τόποι
Κυβέρνηση
Νέα
Επισκοπήσεις
Τουρισμός
'Αλλα
Από
τη ελληνική Βικιπαίδεια
http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι
διαθέσιμα υπό την GNU
Free Documentation License
|