Το παγοθραυστικό Krasin

Ο στόλος των Ρωσικών παγοθραυστικών αποτελεί ένα ιδιαίτερο τομέα στη συγκρότηση της Ρωσικής Ναυτιλίας. Η παρουσία των παγοθραυστικών σε Ρωσική υπηρεσία της όπως και στην υπηρεσία άλλων βόρειων Χωρών συνιστά την αναγκαία προϋπόθεση της διατήρησης της ναυσιπλοΐας.

Το 1975 η Ρωσία (τότε Σοβιετική Ένωση) διατηρούσε ήδη στόλο 29 μεγάλων παγοθραυστικών με μεγάλο επίσης αριθμό υπό ναυπήγηση. Το Ρωσικό Υπουργείο Ναυτιλίας μεριμνά για τη συνεχή βελτίωση και ανανέωση του στόλου αυτού αφενός γιατί προσφέρει τις υπηρεσίες του επί εμπορικής βάσεως αποδίδοντας σημαντικά κέρδη και δεύτερον η συνοδεία παγοθραυστικού είναι υποχρεωτική για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στην Αρκτική.

Σημειώνεται πως στην Αρκτική (περιοχή) η ναυσιπλοΐα είναι δυνατή μόνο κατά τους θερινούς μήνες από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο και μέσα σ΄ αυτό το διάστημα η κυβέρνηση έχει να εφοδιάσει τους πολικούς της σταθμούς, να συνοδεύσει τα πλοία που προσεγγίζουν λιμένες και ποτάμιες εγκαταστάσεις στη περιοχή, τα πλοία των ποταμών που μεταφέρουν ξυλεία σε όλη την έκταση των ακτών από τις εκβολές του Κατάγκα μέχρι τις εσχατιές της Θάλασσας του Μπάρεντς.

Στον στόλο των ρωσικών παγοθραυστικών ανήκουν πολλά από τα ισχυρότερα και γνωστότερα πλοία του τύπου αυτού. Το 1954 τα φιλανδικά ναυπηγεία «Βαρτσίλα» ναυπήγησαν για λογαριασμό της Ρωσίας παγοθραυστικά της τάξεως των 5.500 τόν. και ιπποδύναμης 12.000 ΗΡ., τα οποία ακολούθησαν μεγαλύτερα των 15.000 τ. και 16.000 ΗΡ, το 1975 παραδόθηκε το "Γιέρμακ" 20.000 τ. και 36.000 ΗΡ σε αντικατάσταση παλαιοτέρου. Εξ άλλου σε ρωσικά ναυπηγεία κατασκευάσθηκε το γνωστό πυρηνοκίνητο «Λένιν» 16.000 τόν. και 40.000 ΗΡ. Το 1976 καθελκύσθηκε το «Άρκτικα» με ιπποδύναμη 75.000 ΗΡ του οποίου ακολούθησαν νεότερα. Παράλληλα στα διάφορα ρωσικά ναυπηγεία ναυπηγούνται φορτηγά πλοία ειδικά ενισχυμένα για πλόες σε πάγους με ανώτατη ειδική κλάση του ρωσικού νηογνώμονα.

Άξιο προσοχής επίσης είναι πως οι νηοπομπές στη περιοχή των πάγων συνιστούν μια εξαιρετική δυσχερή επίπλοκη και επίπονη επιχείρηση που απαιτεί πλήρη συνεργασία παγοθραυστικού και εμπορικού φορτηγού πλοίου καθώς και πολλών άλλων παραγόντων (υπηρεσιών) όπως αναγνωριστικών αεροσκαφών, σταθμών υδρογραφικής υπηρεσίας, πολικών σταθμών κλπ).

Η χρησιμοποίηση της θαλάσσιας οδού της βόρειας θάλασσας, προσφέρει στη Ρωσία, μια οδό εθνικής επικοινωνίας πολύ μεγάλης σημασίας. Οι μεταφορές από τις εκβολές του ποταμού Γιενεσέϊ που ρέει από τις καλύτερες περιοχές παραγωγής σιβηρικής ξυλείας καθώς και των περιοχών που εξορύσσονται τα μεταλλεύματα χαλκού του Νορίλσκ, θεωρούνται εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και η αποστολή κενών πλοίων από την Αρκτική προς Ιγκάρκα προς φόρτωση ξυλείας και χαλκού δεν διαφεύγουν της προσοχής και από του ελληνικού εφοπλισμού ως ιδιαίτερα αποδοτική. Έτσι η ναυσιπλοΐα κατά μήκος του ποταμού Γιενεσέι είναι εντατική και κατά κανόνα οι πλόες από τον λιμένα Αρχαγγέλου και Μουρμάνσκ προς τις εκβολές του ποταμού διαρκούν από τα μέσα Ιουλίου μέχρι τέλους Οκτωβρίου, δηλαδή ένα διάστημα 120 περίπου ημερών.

Προσπάθειες επιμήκυνσης της ωφέλιμης εμπορικής περιόδου ξεκίνησε η ρωσική κυβέρνηση από το 1970 με περιπολίες παγοθραυστικών πλοίων. Στο τέλος της περιόδου αυτής η θερμοκρασία φθάνει τους μείον 40 βαθμούς Κελσίου, η δε ταχύτης των νηοπομπών μόλις που ξεπερνά τον ένα κόμβο. Έτσι παρότι με αυτές τις συνθήκες οι θαλάσσιες μεταφορές δεν θεωρούνται συμφέρουσες εν τούτοις η πειραματική συνέχιση κρίνεται αναγκαία μετά την ήδη συντελούμενη βιομηχανική ανάπτυξη της περιοχής που αργότερα θα καταστεί σίγουρα προσοδοφόρος.