Ιννοκέντιος ο 4ος, Πάπας της Ρώμης (1243 - 1254), διαδέχτηκε τον πάπα Σέλεστίνο τον Δ'. Ανήκε σε ευγενή οικογένεια της Λυγουρίας, τους Φιερσί κόμητες της Λαβάνια.

Στέφθηκε πάπας με την υποστήριξη του Γερμανού αυτοκράτορα Φρειδερίκου Β' που είχε μεγάλη επιρροή στους εκλέκτορες. Σύντομα όμως ήρθε σε σύγκρουση μαζί του αφού ο Φρειδερίκος, λόγω εξέγερσης του επισκόπου Ρανιέρι, αρνήθηκε να κρατήσει τον λόγο του για την απελευθέρωση των αιχμαλώτων επισκόπων απο την εποχή του Γρηγορίου του Θ'.

Κατέφυγε στην γαλλική Λυών όπου μετά απο συμβούλιο ενός μηνός καταράστηκε τον Φρειδερίκο, τον κύρηξε "αντίχριστο εχθρό της εκκλησίας", "Σαρακηνό φίλο του σουλτάνου" και όρισε νέο αυτοκράτορα τον ευγενή Ερρίκο Ράσπ, με την εντολή να δολογονήσει τον Φρειδερίκο. Είχε και σκληρές διαμάχες με τον βασιλιά της Νίκαιας Ιωάννη Γ' Βατάτζη, σύμμαχο του Φρειδερίκου.

Βρέθηκε σε δύσκολη θέση αφού ο Φρειδερίκος Β' είχε κατακτήσει σχεδόν ολόκληρη την Ιταλία, αλλά η κατάσταση ανατράπηκε μετά την εξέγερση της Λομβαρδικής Πάρμας (Ιούνιος 1247). Ο Φρειδερίκος, που είχε στρατοπεύσει έξω από αυτήν, έπαθε πανωλεθρία. Αντιμετώπιζε μεγάλο πρόβλημα με τις ιταλικές πόλεις που ο λαός τους ήταν υπο την επιρροή του Μανφρέδου, γιού του Φρειδερίκου. Προσπάθησε να προσαρμόσει το Βασίλειο της Νάπολης στο κράτος του, μετά απο αποτυχημένες συνομιλίες με τον Κάρολο του Ανζού, όρισε διάδοχο του θρόνου τον Εδμούνδο, 9χρονο γιό του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου του Γ'.

Το 1152 προέβη σε σκληρές θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις συνεχίζοντας την τακτική του προκατόχου του Γρηγόριου Θ'. Όρισε μάλιστα στους ιεροεξεταστές νόμιμα δικαιώματα ώστε να μπορούν να καταφεύγουν σε σωματικά βασανιστήρια απέναντι σε ανθρώπους που θεωρούσαν ότι έχουν ξεφύγει απο τον δρόμο του Θεού.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>