Λαϊκή Δημοκρατία είναι ο επίσημος όρος που χρησιμοποιήθηκε ιστορικά (και χρησιμοποιείται ακόμα σε Κούβα, Κίνα κλπ) ως ονομασία του πολιτειακού καθεστώτος των κρατών του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Στη θεωρία, λαϊκή δημοκρατία (αν και κατά άλλες εκδοχές πρόκειται για δικτατορία των προλετάριων) είναι το πολίτευμα των κρατών με αμιγή σοσιαλιστική (δηλαδή κομουνιστική) κοινωνική οργάνωση και οικονομική οργάνωση. Μπορεί να είναι πολυκομματική ή μονοκομματική. Η εξουσία είναι μεταφερμένη στην βάση του λαού, που οργανωμένη σε λαϊκά συμβούλια, λαϊκές συνελεύσεις κ.α ψηφίζει αποφάσεις πάνω σε όλα τα ζητήματα της ζωής του. Εκλέγει και το Ανώτατο λαϊκό συμβούλιο και τα λαϊκά δικαστήρια. Η δομή της λαϊκής δημοκρατίας είναι πολύ διαφορετική από την δομή της παραδοσιακής δημοκρατίας. Θεωρείται λαϊκή δημοκρατία η εξουσία των εργατών και αγροτών. Παρεμφερή πολιτικά συστήματα αποτελούν οι σοβιετικές δημοκρατίες και οι σοσιαλιστικές δημοκρατίες. Σαν κοινό έχουν την σοσιαλιστική οικονομία βασισμένη στον κεντρικό κρατικό έλεγχο από το ανώτατο λαϊκό συμβούλιο και τα Κομμουνιστικά Κόμματα.

Λαϊκές δημοκρατίες ονομάζονταν (αυτοαποκαλούνταν) τα κράτη σε όλη την ανατολική Ευρώπη: Ανατολική Γερμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, Βουλγαρία, Αλβανία, Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία και Τσεχοσλοβακία. Η ονομασία τους ως τέτοιες αφαιρέθηκε μετά την διάλυση του Ανατολικού Μπλοκ. Σήμερα Λαϊκές Δημοκρατίες ονομάζονται η Βόρεια Κορέα, η Κούβα, η Κίνα και το Βιετνάμ.