Η θερμοκρασία είναι η φυσική ιδιότητα που βασικά εξηγεί τις έννοιες του ζεστού και του κρύου. Το αντικείμενο με την μεγαλύτερη θερμοκρασία λέγεται θερμότερο (πιο ζεστό).

Γενικά

Η θερμοκρασία στη πράξη είναι το μέτρο με το οποίο προσδιορίζεται η "θερμική κατάσταση" των διαφόρων σωμάτων, είναι δηλαδή ένα φυσικό μέγεθος που συνδέεται με την μέση κινητική ενέργεια των σωματιδίων ενός συστατικού, το οποίο χαρακτηρίζει πόσο θερμό ή πόσο ψυχρό είναι αυτό.

Το αίτιο που δημιουργεί το αίσθημα του θερμού ή ψυχρού είναι η θερμότητα που όταν χορηγείται ή αφαιρείται από ένα σώμα προκαλεί "μεταβολή θερμοκρασίας" (ύψωση ή υποβιβασμό). Εξ αυτού συμπεραίνεται ότι θερμότητα και θερμοκρασία είναι διαφορετικές έννοιες. Η μεν θερμότητα είναι μορφή ενέργειας, η δε θερμοκρασία ιδιότητα και μέγεθος.

Η θερμοκρασία μετριέται με ειδικά όργανα που λέγονται θερμόμετρα, η λειτουργία των οποίων βασίζεται στο φαινόμενο της διαστολής ή συστολής ως αποτέλεσμα παροχής ή αφαίρεσης της θερμότητας. Αλλά και η μεταβολή της θερμοκρασίας (ύψωση ή υποβιβασμός) είναι επίσης αποτέλεσμα της παροχής ή αφαίρεσης της θερμότητας. Έτσι με την παρατήρηση της διαστολής ή συστολής του υδραργύρου, που χρησιμοποιείται συνήθως στα θερμόμετρα, συμπεραίνεται και η μεταβολή της θερμοκρασίας η οποία αναγνώσκεται στη κατάλληλα βαθμολογημένη σε βαθμούς θερμοκρασίας κλίμακα του θερμομέτρου. Τα θερμόμετρα διακρίνονται σε "κοινά" ή "υδραργυρικά" και σε "θερμόμετρα οινοπνεύματος" (για χαμηλότερες θερμοκρασίες). Χρησιμοποιούνται επίσης και "ηλεκτρικά θερμόμετρα" που βασίζονται στην αρχή του θερμοηλεκτρικού στοιχείου καθώς και τα "οπτικά" ή ηλεκτρικά "πυρόμετρα". Η βαθμολογία των θερμομέτρων γίνεται σε βαθμούς Celsius (Κελσίου) ^oC , στο μετρικό σύστημα, και σε βαθμούς Farenhait (Φαρενάιτ) ^oF, στο αγγλικό σύστημα.

* Στο θερμόμετρο Κελσίου το μηδέν της κλίμακας (0° C)αντιστοιχεί στη θερμοκρασία τήξεως του πάγου, το δε 100 (100° C) στη θερμοκρασία βρασμού του ύδατος. Η ενδιάμεση αυτών απόσταση υποδιαιρείται σε 100 ίσα μέρη που καλούνται "βαθμοί Κελσίου".

* Στο θερμόμετρο Φαρενάιτ η θερμοκρασία τήξεως του πάγου αντιστοιχεί στους 32° F, η δε θερμοκρασία βρασμού στους 212° F. Το ενδιάμεσο αυτών διάστημα υποδιαιρείται σε 180 ίσα μέρη που καλούνται "βαθμοί Φαρενάιτ".

Εκ των παραπάνω συμπεραίνεται ότι οι 180 βαθμοί Φαρενάιτ που περιέχονται μεταξύ 32° F και 212° F, αντιστοιχούν στους 100 βαθμούς που περιέχονται μεταξύ 0° C και 100° C. Επομένως ένας βαθμός Κελσίου ισούται με 1,8 βαθμούς Φαρενάιτ. Όπου και ακολουθούν οι σχέσεις:

C = (F - 32)100/180 ή C = (F - 32)/1,8

F = 180/100 X C + 32 ή F = 1,8 C + 32

* Σημείωση: Εκτός των παραπάνω κλιμάκων Κελσίου και Φαρενάιτ υπάρχει και η κλίμακα του Ρεωμύρου που δίδει την θερμοκρασία σε βαθμούς Ρεωμύρου (oR) χωρίς όμως πρακτική αξία αν και χρησιμοποιείται μόνο σε εργαστηριακές μετρήσεις.

[Επεξεργασία] Σχετική θερμοκρασία

Κάθε θερμοκρασία που μετριέται αρχίζοντας από το 0° της κλίμακας Κελσίου ή της κλίμακας Φαρενάιτ ονομάζεται σχετική θερμοκρασία και καλείται θετική όταν είναι υψηλότερα του μηδενός και αρνητική όταν είναι χαμηλότερα.

Η σχετική θερμοκρασία έχει ιδιαίτερα ευρύτατη χρήση τόσο στη καθημερινή ζωή του ανθρώπου όσο και στις διάφορες τεχνικές και μηχανολογικές εφαρμογές. Συμβολίζεται με το λατινικό γράμμα t.

Απόλυτη θερμοκρασία

Κάθε θερμοκρασία που έχει ως αρχή μέτρησης το απόλυτο μηδέν της όποιας κλίμακας (Κελσίου ή Φαρενάιτ) χαρακτηρίζεται απόλυτη θερμοκρασία. Το απόλυτο μηδέν είναι η θερμοκρασία από την οποία ξεκινά η κλίμακα Κέλβιν και που προσδιορίζεται για μεν την κλίμακα Κελσίου στους - 273,15° C και για δε την κλίμακα Φαρενάιτ στους - 461° F. Θεωρητικά είναι η κατάσταση εκείνη στην οποία ένα υλικό δεν έχει καμία άλλη ενέργεια παρά αυτή από τις κβαντομηχανικές ταλαντώσεις των ατόμων που το αποτελούν (ενέργεια μηδενικού σημείου).

Το απόλυτο μηδέν μπορεί να προσεγγιστεί με διάφορες τεχνικές ψύξης, δεν μπορεί όμως ποτέ να επιτευχθεί, σύμφωνα με τους νόμους της θερμοδυναμικής. Θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν έχουν επιτευχθεί μόνο εργαστηριακά και απαιτούν πολλή προσπάθεια (σύγχρονα πειράματα έχουν φτάσει στο ένα δισεκατομμυριοστό του βαθμού πάνω από το απόλυτο μηδέν). Επομένως, οποιαδήποτε θερμοκρασία είναι πάντα μεγαλύτερη του απόλυτου μηδενός, συνεπώς πάντα θετική. Οι λεγόμενες αρνητικές θερμοκρασίες έχουν να κάνουν με καταστάσεις της ύλης όπου καταλαμβάνονται καταστάσεις μεγάλης ενέργειας, και συνεπώς επιτυγχάνονται προσφέροντας ενέργεια σε ένα σύστημα και όχι αφαιρώντας.

Η απόλυτη θερμοκρασία συμβολίζεται με το γράμμα Τ.

Θερμοδυναμική

Με τον όρο θερμοκρασία χαρακτηρίζεται, πιο ποσοτικά, η τάξη μεγέθους των διακυμάνσεων της ενέργειας που συνδέονται με ένα άτομο, μόριο ή κάποιο άλλο στοιχειώδες συστατικό ενός φυσικού συστήματος που είναι kBT, όπου kB είναι η σταθερά του Μπόλτζμαν και T η θερμοκρασία εκπεφρασμένη σε κέλβιν.

Οι τυπικές ιδιότητες της θερμοκρασίας μελετώνται στην θερμοδυναμική και στην στατιστική μηχανική. Η θερμοκρασία ενός συστήματος σε θερμοδυναμική ισορροπία ορίζεται από την την σχέση μεταξύ της θερμότητας δQ που προσφέρεται σε ένα σύστημα στην διάρκεια μιας απειροστά μικρής αντιστρεπτής μεταβολής και την μεταβολή dS της εντροπίας του κατά την μεταβολή.

Σε αντίθεση με την εντροπία και την θερμότητα των οποίων οι μικροσκοπικοί ορισμοί ισχύουν ακόμα και μακριά από την θερμοδυναμική ισορροπία, η θερμοκρασία μπορεί να οριστεί μόνο σε θερμοδυναμική ισορροπία ή τοπική θερμοδυναμική ισορροπία.

Καθώς ένα σύστημα προσλαμβάνει θερμότητα η θερμοκρασία του ανεβαίνει και ομοίως απώλεια θερμότητας προκαλεί πτώση της θερμοκρασίας. Όταν δυο συστήματα βρίσκονται στην ίδια θερμοκρασία, δεν παρατηρείται ροή θερμότητας μεταξύ τους. Όταν υπάρχει διαφορά θερμοκρασίας, θερμότητα θα τείνει να κινηθεί από το υψηλότερης θερμοκρασίας σύστημα στο χαμηλότερης μέχρι την αποκατάσταση θερμικής ισορροπίας. Η μεταφορά θερμότητας μπορεί να γίνει με επαφή, μεταφορά (ύλης) ή ακτινοβολία.

Η θερμοκρασία είναι εντατική παράμετρος ενός συστήματος δηλαδή δεν εξαρτάται από το μέγεθος του συστήματος. Άλλες εντατικές παράμετροι είναι η πίεση και η πυκνότητα. Σε αντίθεση η μάζα, ο όγκος και η εντροπία είναι εκτατικές παράμετροι και εξαρτώνται από το μέγεθος του συστήματος (συνήθως είναι ανάλογες με το μέγεθός του).

Φυσική

Scientific-web.com

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License