Υπάρχουν πλέον πειστικές ενδείξεις ότι η θεωρία υπερχορδών αποτελεί μέρος μίας πληρέστερης θεωρίας, οποία αποκαλείται συνήθως Θεωρία-Μ. Σημαντικό μέρος της γνώσης μας για τη θεωρία-Μ προέρχεται από το όριο χαμηλής ενέργειας, το οποίο περιγράφεται από την ενδεκαδιάστατη υπερβαρύτητα. Η Θεωρία-Μ παρέχει ένα ενοποιητικό πλαίσιο μέσω του οποίου οι θεωρίες υπερχορδών μπορούν να κατανοηθούν ως διαφορετικά ασυμπτωτικά όρια ενός μοναδικού παραμετρικού χώρου.[1]
Παραπομπές
1. ↑ E. Witten, "String theory dynamics in various dimensions", Nucl. Phys. B 443 (1995) 85, hep-th/9503124.
Michael J. Duff: The Theory formerly known as Strings, Scientific American,
Edward Witten: Magic, Mystery and Matrix, Not. Amer. Math. Soc. 45 (1998) 1124
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License