Άλδος Μανούτιος, Aldus Manutius / Teobaldo Mannucci; (1449/1450 – 6.2. 1515) Ιταλός λόγιος ελληνιστής, φιλέλληνας και σπουδαίος εκδότης και τυπογράφος.

Τελειοποιήθηκε στη Λατινική, και πήγε στην Φερράρα, όπου σπούδασε Ελληνικά και άρχισε να διδάσκει με δημόσιες διαλέξεις. Τόσο πολύ αγάπησε την Ελλάδα, ώστε στις περισσότερες εκδόσεις του πρόσθετε το επίθετο Φιλέλληνας. Διορίστηκε δάσκαλος των γιων του πρίγκιπα Κάρπη, τον οποίο τόσο πολύ επηρέαζε ο Άλδος, ώστε για χάρη του ο πρίγκιπας φιλοξένησε πολλούς Έλληνες σοφούς φυγάδες μετά την πτώση του Βυζαντίου.

Ο Άλδος, από τη στιγμή εκείνη, συνέλαβε το σχέδιο της διάδοσης της ελληνικής γλώσσας στη Δύση. Αυτό το έκανε δύσκολο η έλλειψη εκδόσεων των Ελλήνων συγγραφέων. Το 1490 ίδρυσε τυπογραφείο στη Βενετία με έξοδα της οικογένειας των πριγκίπων Κάρπη. Εκτός από τον Κάρπη και διάφοροι Βενετοί αριστοκράτες βοήθησαν τον Άλδο.

Τα 3 πρώτα έργα που εκδόθηκαν ήταν:

* Το ποίημα του Μουσαίου \

* Η Γαλεομαχία

* Μικρά Ψαλτήρια.

Εκτός από την τυπογραφική του δράση, ο Άλδος ασχολήθηκε με την ίδρυση Ελληνικής Ακαδημίας στη Βενετία.

* Lowry, Martin J.C. (1979). The World of Aldus Manutius: Business and Scholarship in Renaissance Venice. Oxford: Blackwell.

Από την Live-Pedia.gr +

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License