Ελληνική Τηλεόραση
Η Τηλεόραση
Μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο, η τηλεόραση εμφανίζει ραγδαία ανάπτυξη πρώτα στην Αμερική κατόπιν στη Αγγλία και τέλος σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Η Τηλεόραση, μέσο τελειότερο από το Ραδιόφωνο αφού παρουσίαζε και την οπτική εικόνα των πραγμάτων, έκανε την εμφάνισή της στην Ελλάδα το 1965.
Με πρωτοβουλία του Ε.Ι.Ρ. λειτούργησε ο πρώτος δοκιμαστικός σταθμός στον Πύργο του Τηλεπικοινωνιακού Μεγάρου και μετέδιδε πρόγραμμα 2-3 ώρες καθημερινά.
Βέβαια, ήδη από το 1956 γίνονταν προσπάθειες να συνδυαστεί το ραδιοφωνικό με το τηλεοπτικό δίκτυο, οι οποίες τότε δεν απέδωσαν.
Το 1958, σε προκήρυξη διαγωνισμού για την προμήθεια πομπού τηλεόρασης, έγινε μια σημαντική προσφορά από τον ιαπωνικό οίκο Νίρροη.
Η κυβέρνηση όμως δεν ενέκρινε την παραγγελία του πομπού, κίνηση που έδειχνε ότι το νέο αυτό μέσο επικοινωνίας δεν είχε ακόμη εκτιμηθεί για τη σπουδαιότητά του.
Λίγο αργότερα προκηρύχθηκε για πέμπτη φορά διαγωνισμός με σκοπό την οριστική εγκατάσταση ολοκληρωμένου δικτύου και τη δοκιμαστική λειτουργία ενός σταθμού.
Έτσι από τις 21 Σεπτεμβρίου του 1965, μεταδίδονται δοκιμαστικές εκπομπές από το Στούντιο 3 του Συγκροτήματος Ραδιοθαλάμων Ζαππείου, καθημερινά επί μιάμιση ώρα.
Στις 27 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου τα μηχανήματα μεταφέρονται στο Νέο Υπεραστικό Μέγαρο Αθηνών του ΟΤΕ (πλατεία Βικτωρίας), από όπου και μεταδίδεται επίσημα το πρώτο τηλεοπτικό πρόγραμμα.
Αρχικά ο σταθμός εκπέμπει από το κανάλι 5, αργότερα όμως αλλάζει συχνότητα και μεταδίδει από το κανάλι 11.
Το τηλεοπτικό δίκτυο περιλάμβανε προγράμματα ενημερωτικά, μορφωτικά, παιδικά, ψυχαγωγικά και αθλητικού περιεχομένου. Με την πολιτικοποίηση της ΥΕΝΕΔ ονομάσθηκε ΕΡΤ 2 και με τον ενιαίο φορέα σε Ελληνική Τηλεόραση 1. Από στατιστική που έγινε τον Ιούλιο 1971 υπολογίσθηκε ότι στην Αθήνα υπήρχαν ήδη 200.000 συσκευές, από τις οποίες οι κάτοικοι παρακολουθούσαν τα προγράμματα του ΕΙΡΤ.
Το Νοέμβριο του 1975 το ΕΙΡΤ μετονομάστηκε σε ΕΡΤ (Ελληνική Ραδιοφωνία-Τηλεόραση), και προχώρησε στην εγκατάσταση 17 κέντρων εκπομπών (Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης), δυο πομπών βραχέων κυμάτων (100 kW ο καθένας) στη Θεσσαλονίκη και ενός εξοπλισμένου Κέντρου Παραγωγής Προγραμμάτων Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης.
Το νέο αυτό κέντρο οικοδομήθηκε στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής, από όπου το δίκτυο της ΕΡΤ κάλυπτε το 80-90% του ελληνικού προγράμματος.
Παράλληλα με την ΕΡΤ λειτουργούσε και ο σταθμός των Ενόπλων Δυνάμεων με την ονομασία ΥΕΝΕΔ. Τα προγράμματα της τηλεόρασης ΥΕΝΕΔ καλύπτουν σχεδόν 55 ώρες την εβδομάδα και ο σταθμός μετέδιδε από το κανάλι 5.
Ο σταθμός μετά την μεταπολίτευση πολιτικοποιήθηκε και υπάχθηκε στην ΕΡΤ ως Ελληνική Τηλεόραση 2 (το ραδιόφωνό της αποτέλεσε το 4ο πρόγραμμα της Ε.ΡΑ.).
Στη Θεσσαλονίκη λειτούργησε το 1969 ανεπίσημος σταθμός που μετέδιδε από το κανάλι 3, για 9 περίπου ώρες την εβδομάδα. Έχει εξελιχθεί στη σημερινή Ελληνική Τηλεόραση 3, που εκπέμπει πάντα από τη συμπρωτεύουσα.
Εκτός από τη Θεσσαλονίκη η ΕΡΤ έχει δημιουργήσει γραφεία στην Πάτρα και την Κρήτη.
Σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, εξάλλου, συνεχίζει την Εκπαιδευτική Τηλεόραση.
Με τις νέες προοπτικές όμως, μετά την παραχώρηση αδειών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, εταιρίες ενημέρωσης, την εκκλησία κ.ά. φορείς για τη λειτουργία ανεξάρτητων ραδιοφωνικών σταθμών στα FM με τοπική εμβέλεια, δόθηκαν άδειες και για τη λειτουργία στην Ελλάδα και ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών από δημοσιογραφικά συγκροτήματα, την Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ. Η λειτουργία της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης κατοχυρώθηκε και νομοθετικά. Σήμερα η παλιά ΕΡΤ1 και ΕΡΤ2 ονομάζεται ΕΤ1 και ΕΤ2.
Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (Ε.Ρ.Τ.)
Υ.ΕΝ.Ε.Δ., Υπηρεσία Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων
Από την Live-Pedia.gr
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
<@=@=@>
