HellenicaWorld

Γιος του Δημητρίου Φέξη (1866 - 1936). Γεννήθηκε και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη. Νεότατος εγκαταστάθηκε με τον πατέρα του στην Αθήνα. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα εργάστηκε σαν πωλητής βιβλίων. Το 1890 εισέβαλε δυναμικά στο χώρο των εκδόσεων με την επωνυμία "Εκδοτικόν κατάστημα Γεωργίου Δ. Φέξη" που στη συνέχεια άλλαξε σε "Εκδοτικός Οίκος Γεωργίου Δ. Φέξη" για να καταλήξει, όταν άρχισε και η συνεργασία του γιου του Φίλιππου, στο "Εκδοτικός Οίκος Γεωργίου Δ. Φέξη και Υιού".

Στα 50 κοντά χρόνια της εκδοτικής του ζωής ο Γεώργιος Φέξης χαρακτηρίζεται κυρίως από μια άψογη ποσοτική και ποιοτική αναλογία. Από τη μια ένας τεράστιος για την εποχή αριθμός βιβλίων που εξέδωσε- ξεπερνούν τις 7.000. Από τη άλλη, μία σοφή επιλογή όσον αφορά τους συγγραφείς, λογοτέχνες και επιστήμονες, Έλληνες και ξένους καθώς και τους μεταφραστές που χρησιμοποίησε.

Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικούς από τους τελευταίους: Ιωάννης Ζερβός, Άριστος Καμπάνης, Κ. Χρηστομάνος, Ιωάννης Γρυπάρης, Μάρκος Αυγέρης, Κώστας Βάρναλης, Νίκος Καζαντζάκης κ.ά.

Παράλληλα πρέπει να σημειώσουμε την τεράστια θεματολογικά γκάμα που κάλυψαν οι εκδόσεις του. Εξέδωσε βιβλία σχολικά, εγκυκλοπαιδικά, επιστημονικά ιστορικά, φιλοσοφικά, θρησκευτικά, ποίησης, πεζογραφίας και λογοτεχνίας γενικότερα, μουσικά, ιατρικά, νομικά, ταξιδιωτικά, ναυτικά, συναναστροφών, πρακτικών γνώσεων, αρχαίων κλασικών κ.ά.

Αναφέρουμε ορισμένους μόνο τίτλους από σειρές του Οίκου Φέξη: "Μελοδραματική Βιβλιοθήκη Φέξη", "Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Πρακτικών Γνώσεων", "Εικονογραφημένη Βιβλιοθήκη Ταξειδιών" "Λαϊκή Ιατρική Βιβλιοθήκη", "Παγκόσμιοι διάλογοι Φέξη", "Πατριωτική Βιβλιοθήκη", "Μουσικές Εκδόσεις", "Πολεμική Βιβλιοθήκη Φέξη", "Νομική Βιβλιοθήκη" "Λογοτεχνική Βιβλιοθήκη Φέξη", "Φιλολογική και Κοινωνιολογική Βιβλιοθήκη Φέξη", "Βιβλιοθήκη Φέξη Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων".

Ταυτόχρονα αγκάλιασε και προώθησε τους σύγχρονούς του Έλληνες συγγραφείς, όχι μόνο χρησιμοποιώντας τους ως μεταφραστές, αλλά εκδίδοντας και το προσωπικό τους έργο.

Πέρα όμως από όλα τα προηγούμενα ο Γ. Φέξης έχει μείνει στην ιστορία κυρίως για δύο πράγματα. Πρώτον για τον πραγματικά ριζοσπαστικό, για την εποχή του, τρόπο διάθεσης των βιβλίων του και για το ότι χρησιμοποιώντας αυτόν ακριβώς τον τρόπο έφερε τις πλατιές μάζες των Νεοελλήνων σε επαφή με την ουσιαστική πολιτιστική κληρονομιά τους, τα κείμενα των αρχαίων κλασικών.

Ο Γ. Φέξης πρώτος και πολύ πριν από οποιονδήποτε άλλον (το 1902) καθιέρωσε αφενός την πληρωμή των βιβλίων με δόσεις, την έκδοση αφετέρου μεγάλων βιβλίων σε τεύχη καιτη δημιουργία δικτύου συνδρομητών. Έτσι, ο πολύς κόσμος, ο εργαζόμενος σκληρά που δεν είχε τη δυνατότητα να πληρώσει εφάπαξ 25 δρχ. για το "Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Πρακτικών Γνώσεων", το αποκτούσε πληρώνοντας 50 λεπτά μηνιαίως. Χρησιμοποιώντας αυτό ακριβώς το σύστημα ο Γ. Φέξης και με την βοήθεια λογοτεχνών του ύψους του Ι. Γρυπάρη και του Κ. Βάρναλη μετέφρασε στη δημοτική και έβαλε σε κάθε σπίτι τη μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά μας, τους αρχαίους κλασικούς. Και έτσι, στις αρχές του αιώνα δίπλα στην "Γενοβέφα", του Χριστόφορου Σμιθ των εκδόσεων Φέξη υπήρχε και η "Ορέστεια" του Αισχύλου των εκδόσεων Φέξη πάλι.

Ευτύχησε να ζήσει και να δει τον Οίκο Φέξη να προοδεύει και να μεγαλώνει και παρέδωσε τη σύνταξη στο γιο του Φίλιππο, ο οποίος συνέχισε επάξια την παράδοση του πατέρα του.