Νίκος Ζαχαριάδης
|
Ο Νίκος Ζαχαριάδης (1903-1973) διετέλεσε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ από το 1931 έως το 1956 και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Γεννήθηκε στις 27 Μάρτη του 1903. Από μικρή ηλικία ήταν μέλος αρχικά της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ), του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ). Το 1929 στάλθηκε από το ΚΚΕ στη Μόσχα για να φοιτήσει στην κομματική σχολή Κούτβ. Επέστρεψε το 1931 και το Νοέμβριο του ίδιου έτους ορίστηκε ύστερα από πρόταση του Στάλιν και της Κομμουνιστικής Διεθνούς Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ.
Τον Αύγουστο του 1936 συνελήφθη από την Ασφάλεια και κλείστηκε στις φυλακές. Το 1941 οι Γερμανοί τον μετέφεραν στο Νταχάου από όπου επέστρεψε το Μάιο του 1945 αναλαμβάνοντας εκ νέου την ηγεσία του ΚΚΕ. Με την έγκριση του Στάλιν ο Ζαχαριάδης προχώρησε στον Εμφύλιο Πόλεμο (1946-1949), από τον οποίο το ΚΚΕ βγήκε ηττημένο.
Το Μάρτιο του 1956 η 6η Ολομέλεια του ΚΚΕ τον καθαίρεσε ως αντι-Χρουτσοφικό από Γενικό Γραμματέα και το Φεβρουάριο του 1957 διαγράφηκε και από μέλος του κόμματος. Πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του εξόριστος στη Σιβηρία, αρχικά στη Γιακουτία κοντά στο Βόρειο Πόλο και ύστερα λίγο νοτιότερα, στο Σουργκούτ της Χαντιμανσίας, όπου φέρεται ότι "αυτοκτόνησε" το 1973 μόλις ένα χρόνο πριν από τη μεταπολίτευση στην Ελλάδα, οπότε και θα αποκτούσε δικαίωμα επιστροφής μετά από 17 χρόνια εξορίας.
Η σoρός του μεταφέρθηκε στην Ελλάδα 18 χρόνια αργότερα, λίγο μετά την επίσημη διάλυση της ΕΣΣΔ, συγκεκριμένα στις 23 Δεκεμβρίου 1991.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Γενικοί γραμματείς του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας
Κατηγορίες: Έλληνες πολιτικοί | Κομμουνιστές | Γεννήσεις το 1903 | Θάνατοι το 1973
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
||
|
|