Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος (Μεσσήνη, 27 Ιουλίου 1903- Αθήνα, 31 Οκτωβρίου 2002) ήταν ο πρώτος (προσωρινός) Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά τη Μεταπολίτευση, ακαδημαϊκός και συγγραφέας. Το 1920, εμφανίστηκε στη λογοτεχνική σκηνή με ποιήματα και μεταφράσεις Γάλλων ποιητών. Το 1924 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή. Το 1929 έγινε εισηγητής στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το 1934 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Νομικής Σχολής. Το 1943 έγινε σύμβουλος Επικρατείας και τακτικός καθηγητής Διοικητικού Δικαίου στην Πάντειο Σχολή. Το 1947 τοποθετήθηκε πολιτικός σύμβουλος της Στρατιωτικής Διοικήσεως Δωδεκανήσου στο μεταβατικό στάδιο που μεσολάβησε έως την ενσωμάτωση των νησιών στην Ελλάδα. Το διάστημα 1948-1951 υπήρξε πρόεδρος της επιτροπής που συνέταξε τον υπαλληλικό κώδικα. Το 1952 ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα, ως υπουργός Προεδρίας και Εργασίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Δημητρίου Κιουσόπουλου.

Το 1968 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην τάξη των ηθικών και πολιτικών επιστημών. Το 1969 εξέδωσε απορριπτική απόφαση για τη νομιμότητα του δικτατορικού καθεστώτος των συνταγματαρχών και απομακρύνθηκε από τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το 1974, στις πρώτες μεταδικτατορικές εκλογές του Νοεμβρίου, εξελέγη πρώτος βουλευτής Επικρατείας, με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. Παραιτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου, δέκα μέρες μετά το δημοψήφισμα με το οποίο καταργήθηκε η βασιλεία, όταν η νέα Βουλή τον εξέλεξε προσωρινό Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με 206 ψήφους. Η προεδρική του θητεία διήρκεσε ως τις 19 Ιουνίου 1975, οπότε το αξίωμα ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος.

Το 1943 έγινε τακτικός καθηγητής διοικητικού δικαίου στην Πάντειο Σχολή, ενώ το 1967 ανακηρύχτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Μπορντό και το 1975 του Παρισιού. Διατέλεσε υπηρεσιακός υπουργός Προεδρίας (1952), Εργασίας (1952) και Προεδρίας (1958). Το 1966 έγινε πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας, όμως απομακρύνθηκε το 1969 όταν εξέδωσε απορριπτική απόφαση για την νομιμότητα του δικτατορικού καθεστώτος. Το 1975 αποκαταστάθηκε στο δικαστικό σώμα ως επίτιμος πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το διάστημα 1976-1978 υπήρξε δικαστής ad hoc στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης. Το 1978 εξελέγη πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1993 εξελέγη πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Τα τελευταία χρόνια διέθεσε περιουσιακά του στοιχεία και συνέστησε το Ιδρυμα «Μιχαήλ Στασινόπουλος» με έδρα το Ψυχικό, με σκοπό τη χορήγηση υποτροφιών στο Διοικητικό Δίκαιο.

Κατάλογος μελών Ακαδημίας Αθηνών

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>