Αντώνης Σαμαράς



Αντώνης Σαμαράς, http://www.europarl.eu.int

Ο Αντώνης Σαμαράς (γεννημένος στις 23 Μαΐου 1951) είναι Έλληνας πολιτικός, βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία και 7ος Πρόεδρός της. Είναι εγγονός του παλιού βουλευτή Θεσσαλονίκης Αλέξανδρου Ζάννα και ανηψιός του πρώην βουλευτή Μεσσηνίας της ΕΡΕ Γεωργίου Σαμαρά. Από το γένος της μητέρας του, Ελένης Ζάννα, είναι δισέγγονος της συγγραφέως Πηνελόπης Δέλτα. Είναι μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Στις 26 Μαΐου 1990 παντρεύτηκε στην Πύλο τη Γεωργία Κρητικού με την οποία απέκτησε δύο παιδιά[1].

Σπουδές και είσοδος στη Βουλή

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1968-1970 ήταν πρωταθλητής της Ελλάδος εφήβων στην αντισφαίριση.

Το 1969 αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Έκανε τις προπτυχιακές του σπουδές στο Κολλέγιο Άμχερστ των Ηνωμένων Πολιτειών με έμφαση στα Οικονομικά. Έκανε μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Το 1974 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα "Σχέσεις Πολυεθνικών Εταιρειών και Κυβερνήσεων". Διετέλεσε ενεργό μέλος της ΟΝΝΕΔ και εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία το 1977 σε ηλικία 26 ετών, ο νεότερος βουλευτής στην ιστορία του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Εκλεγόταν βουλευτής με το ίδιο κόμμα μέχρι το 1990. Πολιτικός μέντοράς του ήταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ.

Θέσεις ευθύνης

Τον Ιούλιο 1989 ορίστηκε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με τον ενιαίο Συνασπισμό υπό τον πρωθυπουργό Τζανή Τζαννετάκη. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ανέλαβε Υπουργός Εξωτερικών στην Οικουμενική Κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ενιαίου Συνασπισμού υπό τον πρωθυπουργό Ξενοφώντα Ζολώτα. Ήταν ο νεότερος Υπουργός των Εξωτερικών που έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Μετά τις επόμενες εκλογές, τον Απρίλιο του 1990, όταν η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να κερδίσει αυτοδυναμία στο Κοινοβούλιο, θήτευσε και πάλι ως Υπουργός Εξωτερικών. Στις 13 Απριλίου 1992 έγινε σύνοδος των αρχηγών των ελληνικών κομμάτων για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, μετά τη σύνοδο, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την αποπομπή του από την Κυβέρνηση και ακολούθως ανέλαβε ο ίδιος ο πρωθυπουργός το Υπουργείο των Εξωτερικών. Η απόφαση αυτή ήταν αποτέλεσμα της διαφορετικής προσέγγισης που είχε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τον Αντώνη Σαμαρά στην αντιμετώπιση του προαναφερθέντος ζητήματος[2]. Στο διάστημα από το 1992 έως την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη διατήρησε τις απόψεις του επί της εξωτερικής πολιτικής, οι οποίες έμειναν γνωστές ως «Θέσεις των 7 σημείων».

Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα και αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία.

Ίδρυση Πολιτικής Άνοιξης

Στις 30 Ιουνίου 1993 ίδρυσε νέο πολιτικό κόμμα υπό τον τίτλο Πολιτική Άνοιξη (ΠολΑν) συγκεντρώνοντας νέους πολιτικούς όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Ανδρέας Λεντάκης, ο Άκης Γεροντόπουλος, ο Δημήτρης Σταμάτης (Θεσσαλονίκης), ο Δημήτρης Σταμάτης (Αιτωλοακαρνανίας), ο Στέφανος Στεφανόπουλος, ο Μανώλης Καλαμίδας και άλλους. Την υποστήριξή του στο νέο κόμμα εξέφρασε ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης με γραπτή δημόσια δήλωση[3][4]. Εξάλλου, ο Οδυσσέας Ελύτης ήταν και εμπνευστής του ονόματος του κόμματος "Πολιτική Άνοιξη"[5]. Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1993 δύο βουλευτές της ΝΔ προσχώρησαν στην Πολιτική Άνοιξη αλλά διατήρησαν τη βουλευτική τους έδρα ως ανεξάρτητοι, πρώτα ο Στέφανος Στεφανόπουλος, βουλευτής Ηλείας, και μετά ο Γιώργος Συμπιλίδης, βουλευτής Κιλκίς. Έτσι, η Νέα Δημοκρατία απώλεσε τη δεδηλωμένη έχοντας μόνο 150 έδρες στην κοινοβουλευτική της ομάδα. Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τον Οκτώβριο 1993.

* Στις εκλογές του 1993 η Πολιτική Άνοιξη συγκέντρωσε 4,88% και εξέλεξε 10 βουλευτές.
* Στις ευρωεκλογές του 1994 έλαβε 8,7% των ψήφων και δύο έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο.
* Στις εκλογές του 1996 έλαβε 2,94% των ψήφων και έμεινε εκτός κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης.
* Στις ευρωεκλογές του 1999 έλαβε 2,3% των ψήφων και απέτυχε να επανεκλέξει ευρωβουλευτή.

Πρόσφατη πορεία - Επιστροφή στη ΝΔ

Η Πολιτική Άνοιξη δεν συμμετείχε στις εκλογές του 2000, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς υποστήριξε δημόσια τη Νέα Δημοκρατία. Πριν από τις εκλογές του 2004, ο Σαμαράς εντάχτηκε και πάλι στη Νέα Δημοκρατία και ηγήθηκε του ψηφοδελτίου της για τις ευρωεκλογές Ιουνίου 2004. Εξελέγη ευρωβουλευτής, θέση την οποία κατείχε μέχρι το 2007 οπότε και εξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία. Με τον ανασχηματισμό της 7ης Ιανουαρίου του 2009 τοποθετήθηκε στη θέση του υπουργού Πολιτισμού, θέση που κράτησε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009[6]. Στις 15 Οκτωβρίου 2009 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την Προεδρία του Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και εξελέγη πρόεδρος στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 29 Νοεμβρίου 2009.

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι επίσης μέλος του Αμερικανικού Οικονομικού Οργανισμού και της Βρετανικής Βασιλικής Εταιρίας και έχει συμμετάσχει σε μία συνάντηση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ στην Αθήνα, το 1999[7][8]. Ομιλεί Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά.

Παραπομπές

1. ↑ Επιστροφή μετά από 17 χρόνια, Εφημερίδα Θάρρος της Μεσσηνίας, 7-01-2009
2. ↑ Η σύσκεψη του '92 και η αποπομπή του Σαμαρά, Ελευθεροτυπία 9-04-2005
3. ↑ Και οι Σκοπιανοί το βιολί τους..., Έθνος 10-1-2009
4. ↑ Το παιχνίδι με τη λογοτεχνία, Το Βήμα 26/9/2004
5. ↑ Εκπομπή της ΕΡΤ "Αντ' Αυτού"
6. ↑ Ορκίζεται αύριο η νέα κυβέρνηση Καραμανλή, Εκτός: Αλογοσκούφης, Φώλιας, Λιάπης, Δούκας Κοντός, Τζήμας, Το Βήμα, 7-01-2009, ανακτήθηκε στις 7-01-2009.
7. ↑ Διεθνείς προσωπικότητες στις εργασίες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, Απογευματινή, 18-05-2009.
8. ↑ Λέσχη Μπίλντερμπεργκ: Οι ισχυροί συζητούν το μέλλον του πλανήτη στη Βουλιαγμένη, Ημερησία, 14-05-2009.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Κατηγορίες: Έλληνες πολιτικοί | Γεννήσεις το 1951 | Έλληνες Υπουργοί Εξωτερικών | Έλληνες Υπουργοί Οικονομικών | Έλληνες Ευρωβουλευτές


Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>


www.hellenica.de