Στρατιωτικός (Γύθειο 1879 - Αθήνα 1970). Απόφοιτος της σχολής Ευελπίδων, έλαβε μέρος στο Μακεδονικό Αγώνα με το ψευδώνυμο καπετάν Παλμίδης, στο Κίνημα στο Γουδί ως μέλος του Στρατιωτικού Συνδέσμου, καθώς και στους Βαλκανικούς Πολέμους.

Κατά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο βρέθηκε διοικητής του 7ου Συντάγματος Κρητών στο Μακεδονικό Μέτωπο. Έλαβε μέρος στην Ουκρανική Εκστρατεία με το βαθμό του συνταγματάρχη και στο μικρασιατικό μέτωπο ως διοικητής της μεραρχίας Κυδωνιών. Ένθερμος βενιζελικός, απομακρύνθηκε από το στράτευμα μετά τη νίκη των αντιβενιζελικών στις Εκλογές του 1920, ενώ ανακλήθηκε στη θέση του μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και το Στρατικό Κίνημα των Πλαστήρα - Γονατά (1922). Υπήρξε πρόεδρος του έκτακτου στρατοδικείου της Δίκης των έξι που καταδίκασε σε θάνατο τους Δημήτριο Γούναρη, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, Νικόλαο Στράτο, Γεώργιο Μπαλτατζή, Νικόλαο Θεοτόκη και Γεώργιο Χατζηανέστη.

Το 1923, με το βαθμό του αντιστρατήγου, διετέλεσε διοικητής του Β΄ και Γ΄ Σώματος Στρατού, ενώ το 1925, έπειτα από το πραξικόπημα του Θεόδωρου Πάγκαλου, παραιτήθηκε. Επέστρεψε στο στράτευμα το 1928 ως επιθεωρητής της Β΄Επιθεώρησης Στρατού. Ηγήθηκε της στρατιωτικής κυβέρνησης η οποία σχηματίστηκε μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του Μαρτίου του 1933 και απομακρύνθηκε το 1935, μετά την επικράτηση της αντιβενιζελικής παράταξης και τη Βασιλική Παλινόρθωση. Επανήλθε το 1944, ύστερα από την Απελευθέρωση, ως αρχιστράτηγος, αλλά αντιδρώντας στις συνθήκες που επικρατούσαν παραιτήθηκε για να εγκαταλείψει οριστικά το στράτευμα το 1945. Το επόμενο διάστημα διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Δημοκρατικών Συλλόγων Αθηνών και της Πανελληνίου Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Συλλόγων.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>