Ο Γιώργος Μπάτης ήταν ένας από τους πρώτους και επιδραστικότερους μουσικούς του ρεμπέτικου καθώς και γνωστός μάγκας του Πειραιά. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Τσώρος, ενώ ήταν γνωστός και ως Γιώργος Αμπάτης.
Κληρονόμησε το παρατσούκλι «Μπάτης» από τον πατέρα του οικοδόμο Θανάση Τσωρό, που όταν έπαιρνε το βδομαδιάτικο, το έδενε στην άκρη ενός καλαμιού και, κουνώντας το πάνω από τη θάλασσα, έλεγε: «Αν δε σε φάω μέχρι το βράδυ, να με πάρει ο μπάτης»(1) .
Είχε μεγάλη αγάπη για τη μουσική και είχε σημαντική συλλογή μουσικών οργάνων (μπουζούκια, μπαγλαμάδες, κ.ά.).
Βιογραφία
Γεννήθηκε στα Μέθανα το 1885 όταν ήταν ακόμα μικρός η οικογένειά του μετακόμισε στον Πειραιά.
Στα μέσα της δεκαετίας του 20' άνοιξε χoροδιδασκαλείο το οποίο ονομαζόταν "Κάρμεν". Το 1931 άνοιξε ένα καφενείο, το "Ζώρζ Μπατέ", το οποίο αποτέλεσε ένα από τα "λίκνα" του ρεμπέτικου. Ακόμα εργάστηκε ως πωλητής αυτοσχέδιων φαρμάκων κατά του πονόδοντου, περιπλανώμενος οδοντογιατρός, μικροπωλητής και ενεχυροδανειστής.
Την δεκαετία του 30' ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη μουσική και συνεργάστηκε στενά, μεταξύ άλλων, με το Μάρκο Βαμβακάρη στη ρεμπέτικη κομπανία με όνομα "Η τετράς η ξακουστή του Πειραιώς". Το 1933 ο Γιώργος Μπάτης κάνει τις πρώτες ηχογραφήσεις με μπουζούκι στην Ελλάδα. Ωστόσο δεν άφησε μεγάλη δισκογραφία.
Πέθανε στις 10 Μαρτίου του 1967.
Από κάτω απ' το ραδίκι
Ατσιγγάνα με φωνάζουν
Βάρκα μου μπογιατισμένη
Βλέπω τέσσεροι παρέα
Γιαχνί σοκάκι
Γυφτοπούλα στο χαμάμ
Εφουμέρναμε χασίσι
Ζούλα σε μια βάρκα μπήκα
Η Αλεξάνδρα
Η Παπαδιά
Καμηλιέρικο
Κάτω στην ’για Μαρίνα
Κάτω στο γυαλό στην άμμο
Μάγκες καραβοτσακισμένοι
Mηχανικός στη μηχανή
Ο γαλατάς
Ο θερμαστής,
Ο λαγός
Ο μπαρμπέρης
Ο Mπουφετζής
Ο τεκές του Μπάτη
Ο Ωρωπός
Οι ψαράδες
Σού 'χει λάχει;
Στρατώνα,
Φωνογραφητζήδες
------
(1)
Εξωτερικές συνδέσεις
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
