Ελληνίδα ποιήτρια. Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα, όπου και ζεί. Παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε σαν υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Η Κική Δημουλά είναι η κορυφαία Ελληνίδα ποιήτρια. Όσο δύσκολο κι αν είναι να το πει αυτό κανείς, το έργο της και η χρήση της Ελληνικής γλώσσας δεν αφήνουν καμία αμφιβολία στον αναγνώστη. Η Κική Δημουλά κάνει πράγματα με την Ελληνική γλώσσα που κανένας άλλος ποιητής δεν τόλμησε προκειμένου να εκφράσει την απουσία, τη μοναξιά, τον φόβο της ύπαρξης και της ανυπαρξίας. Γιατί αυτό είναι το θέμα στο έργό της Δημουλά. Ο θάνατος ή ανυπαρξία, η φθορά, ο χρόνος, το μηδέν, το σκοτάδι. Η διαρκής παρουσία του τίποτα στη ζωή μας και η σχέση μας μαζί του. Εκεί βρίσκεται η μεγαλοφυΐα της Δημουλά. Στην ικανότητα της να μιλάει για το τίποτα και το ανεκπλήρωτο σαν να είναι κάτι χειροπιαστό. Αναγκάζεται συχνά να βιάσει την Ελληνική γλώσσα για να καταφέρει να περιγράψει επιτέλους, όπως κανείς άλλος, αυτό που δεν υπάρχει. Την ανακατανομή του τίποτα, την τιμωρία του χρόνου, την απουσία. Οι παρακάτω στίχοι από το ποίημα της «Αναλαμπές της ανυπαρξίας» είναι χαρακτηριστικοί του έργου της:
«Νοτιάς. Πονούν θανάσιμα τα κόκαλα.
Εννοώ εκείνες τις ατομικές μας κρεμάστρες
να ταξιδεύει ατσαλάκωτο το σχήμα μας
πλασιέ εδώ κι εκεί της διάρκειας μας.
Η διάρκεια μας. Έργο ανεπίγραφο
περίφημου ανώνυμου διακόπτη
τύψη επιδερμική της ανυπαρξίας
ψευδώνυμο της εύηχο πολύ αβανταδόρικο
όταν πρωτοδημοσιεύει σώματα
- μια εντελώς ατάλαντη ερασιτεχνική αιωνιότης.
Η διάρκεια μας μειοδότης της διάρκειας.
Για αυτούς τους πόνους λένε πως υπάρχει
μια πολύ θαυματουργή σκόνη
που γινόμαστε.»
Έχει δημοσιεύσει τις εξής ποιητικές συλλογές :
- Ποιήματα 1952
- Έρεβος 1956, Στιγμή 1990
- Ερήμην 1958, Στιγμή 1900
- Επί τα ίχνη, Φέξης 1963, Στιγμή 1989
- Το λίγο του κόσμου 1971, Νεφέλη 1983, Στιγμή 1900
- Το τελευταίο σώμα μου, Κείμενα 1981, Στιγμή 1989
- Χαίρε Ποτέ, Στιγμή 1988
- Η εφηβεία της λήθης, Στιγμή 1994
- Ενός λεπτού μαζί, Ίκαρος 1998
- Ποιήματα ( Συγκεντρωτκή έκδοση ), Ίκαρος 1998
- Ήχος Απομακρύνσεων, Ίκαρος 2001
- Ο Φιλοπαίγμων μύθος, Ίκαρος 2004
- Εκτος σχεδίου, Ίκαρος 2005
Τιμήθηκε το 1972 με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Το λίγο του κόσμου, το 1989 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Χαίρε ποτέ και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή Η εφηβεία της λήθης. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, στα Γαλλικά, στα Ισπανικά, στα Ιταλικά, στα Πολωνικά, στα Βουλγαρικά, στα Γερμανικά και στα Σουηδικά
Κατάλογος μελών Ακαδημίας Αθηνών
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
<@=@=@>
