Προτομή του Ιωάννη Κονδυλάκη έξω από το Δημοτικόν Πνευματικόν Κέντρον Αθηνών. Φωτογραφία , Αυγούστα Στυλιανού, ζωγράφος.

[1862-1920] Λογοτέχνης και διηγηματογράφος (Βιάνος Κρήτης - Ηράκλειο). Το 1877, κατά την έναρξη του κρητικού επαναστατικού κινήματος, σπούδαζε σε γυμνάσιο των Αθηνών. Εγκατέλειψε τις σπουδές του και συμμετέσχε στον Κρητικό αγώνα. Μετά έξι χρόνια συνέχισε τις σπουδές του στην Αθήνα, αλλά έφυγε και πάλι και εργάστηκε στην Κρήτη ως γραμματέας δικαστηρίου και δάσκαλος. Το 1889 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα οριστικά και επιδόθηκε στα γράμματα και τη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες με το ψευδώνυμο "Διαβάτης". Εξέδωσε μια επιλογή από τα χρονογραφήματά του με τον τίτλο "Ενώ διάβαινα". Από τα μακρότερα έργα του είναι το "Ημέραι κινδύνων και φόβων," ένα είδος απομνημονευμάτων από τις κρητικές επαναστάσεις, και ο "Πατούχας," ηθογραφικό διήγημα. Άλλα έργα του: "Πρώτη αγάπη", διηγήματα, "Όταν ήμουν δάσκαλος", "Οι άθλιοι των Αθηνών", "Η πατρίς", "Το 62", μυθιστόρημα, κ.ά. Μετέφρασε επίσης τα "Άπαντα" του Λουκιανού. Είναι από τους γνησιότερους εκπροσώπους του ελληνικού νατουραλισμού. Ένας από αυτούς που στερέωσαν την ελληνική ηθογραφία. Υπήρξε γλαφυρός αφηγητής, λιτός λογογράφος και διακριτικός ειρηνιστής. Έγραψε στην απλή καθαρεύουσα, χωρίς ποτέ να ξεφύγει από την κλασική γραμμή. Μόνο στο τελευταίο έργο του "Πρώτη αγάπη" στρέφεται στη δημοτική, αυτός που υπήρξε σ` όλη του τη ζωή πολέμιός της. Γενικά υπήρξε παράξενη και ιδιότυπη φυσιογνωμία.