[1915 - 5 Μαΐου 1948] Λογοτέχνης. Φιλολογικό ψευδώνυμο του Αλέξανδρου Γκιάλα. Γεννήθηκε στην Ελάτα της Χίου και πέθανε στο προάστιο της Αθήνας Αγία Παρασκευή. Ασχολήθηκε με την ποίηση και συνεργάστηκε με φιλολογικά περιοδικά και ιδιαίτερα με το θρησκευτικής κατεύθύνσης περιοδικό "Ακτίνες".

Τα ποιήματά του εκδόθηκαν σε συλλογές: "Η ωδή του αγαπητού", "Στις πηγές των υδάτων", "Όταν ανθίζουν τα κρίνα", "Με την αυγή" και επανεκδόθηκαν όλες μαζί στα "Άπαντά" του. Έγραψε και πεζογραφήματα σε δύο τόμους με τίτλο "Πεζά". Η γλώσσα του είναι λιτή δημοτική και το ύφος του πράο και "απαλό". Το περιεχόμενο των ποιημάτων του χαρακτηρίζεται για τη θερμή και ευλαβική του θρησκευτικότητα, καθώς επίσης για την ειλικρινή αγάπη προς το συνάνθρωπο και την ελληνική φύση.