[1870-1943] Ποιητής. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και πέθανε στην Αθήνα. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη, όταν ο Φωτιάδης ήταν ακόμα μικρός. Σπούδασε φιλολογία στο Παρίσι. Όταν όμως ξαναγύρισε στη Σμύρνη, ασχολήθηκε με την εκμετάλλευση της κτηματικής του περιουσίας. Τις εμπειρίες του από την αγροτική ζωή αυτής της περιόδου τις βρίσκουμε αργότερα καταχωρημένες μέσα στο ποιητικό του έργο. Το 1922 έφυγε οριστικά από την καταστραμμένη Σμύρνη και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με συνεργασίες του σε σμυρναϊκές εφημερίδες και περιοδικά και συνέχισε στα "Παναθήναια", στο "Ημερολόγιο του Σκόκου" και στον "Νουμά". Έργα του: "Ανοιχτά μυστικά" ποιήματα, 1908, "Μύθοι" ποιήματα, "Αμαρυλλίς" ποιμενικό θεατρογράφημα, "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" διασκευή της τραγωδίας του Ευριπίδη, "Ειδύλλια" μετάφραση του έργου του Θεόκριτου. Η έμπνευσή του ξεκινά από την αγροτική ζωή και το φυσιολατρικό συναίσθημα. Ο λυρισμός του είναι ειδυλλιακός, η γλώσσα απλή και φυσική, η στιχουργία παραδοσιακή.