Αμφορέας.

Αγγείο με δυο λαβές, αρκετά μεγάλο που το χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες, για να βάζουν μέσα κρασί, λάδι ή άλλα υγρά ή σκόνη των νεκρών, αφού τους έκαιγαν. Το αγγείο λέγεται αμφορέας, επειδή ακριβώς έχει δύο χέρια και χρειάζονται δύο άτομα για τη μεταφορά του. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τους αμφορείς σε μεγάλο βαθμό για όλες τις δουλειές του νοικοκυριού καθώς και στις θρησκευτικές τελετές.

Οι αμφορείς ήταν διακοσμημένοι με διάφορες παραστάσεις ή γεωμετρικά σχήματα και θεωρούνταν και θεωρούνται και σήμερα πραγματικά έργα τέχνης. Ήταν, κυρίως, πήλινα, αλλά υπήρχαν και χάλκινα, γυάλινα ή αλαβάστρινα και χρυσά ή ασημένια για τους πλούσιους. Πάνω όμως στους πήλινους αμφορείς αναπτύχθηκε μια πολύ σπουδαία τέχνη, η αγγειογραφία.

Υπάρχουν γενικά δύο τύποι αμφορέων: ο ενιαίος αμφορέας και ο αμφορέας με λαιμό (που ο λαιμός φαίνεται σαν κάτι το ξεχωριστό πάνω στο αγγείο). Αρχαιότερος είναι ο γεωμετρικός ρυθμός, με αμφορείς διακοσμημένους με απλά γεωμετρικά σχήματα, που εμφανίζεται γύρω στην εποχή που έγινε η κάθοδος των Δωριέων.

Αργότερα οι αμφορείς διακοσμούνται με παραστάσεις σε δύο ρυθμούς, το μελανόμορφο, που προέρχεται από την Κόρινθο, γύρω στον 6ο αιώνα π.Χ. και τον ερυθρόμορφο, που αναπτύχθηκε στην Αθήνα, γύρω στον 5ο αιώνα. π.Χ. Αναμφισβήτητα οι ερυθρόμορφοι αμφορείς είναι πολύ ωραιότεροι από τους μελανόμορφους. Στην Αθήνα κατασκευάστηκαν και ορισμένοι αμφορείς ειδικής τεχνοτροπίας, οι παναθηναϊκοί αμφορείς, που χρησιμοποιούνταν στις τελετές των Παναθηναίων.