Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών


Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών (*)

Το Φεστιβάλ των Καννών ( Cannes Film Festival, γαλλικά: Festival international du film de Cannes ή Festival de Cannes) είναι ένας από τους σημαντικότερους διεθνείς διαγωνισμούς κινηματογράφου, που διεξάγεται στις Κάννες της Γαλλίας, μία φορά το χρόνο.

Ιστορία

Το Φεστιβάλ διοργανώθηκε για πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 1939, με προεδρεύοντα τον Λουί Λυμιέρ. Η μόνη ταινία που παρουσιάστηκε στην πρώτη διοργάνωση ήταν η Παναγία των Παρισίων του William Dieterle, καθώς συνέπεσε χρονικά με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου πολέμου και την κήρυξη πολέμου της Γαλλίας στη Γερμανία. Η πρώτη ολοκληρωμένη διοργάνωση του Φεστιβάλ έγινε το 1946. Ο θεσμός ματαιώθηκε το 1948 και το 1950, λόγω οικονομικών προβλημάτων, ενώ από το 1951, ο χρόνος διοργάνωσής του μετατοπίστηκε στην περίοδο της Άνοιξης. Το 1968, το Φεστιβάλ ξεκίνησε στις 10 Μαΐου αλλά διακόπηκε στις 19 Μαΐου, κατά την περίοδο της φοιτητικής εξέγερσης του Μάη του '68 και μετά από παρέμβαση φοιτητών απειλώντας τη διεξαγωγή της διοργάνωσης.

Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών (*)

Συμμετοχές

Το Φεστιβάλ των Καννών περιλαμβάνει διαφορετικές κατηγορίες συμμετοχής:

* Διαγωνιστικό τμήμα, το κύριο και περισσότερο προβεβλημένο πρόγραμμα της διοργάνωσης, που περιλαμβάνει το διαγωνισμό ταινιών μεγάλου και μικρού μήκους.
* Εκτός συναγωνισμού, τμήμα που περιλαμβάνει προβολές ταινιών που δεν διαγωνίζονται για τα βραβεία του φεστιβάλ.
* Un Certain Regard, τμήμα που που καθιερώθηκε από το 1978 και αφορά ταινίες νέων σκηνοθετών.
* Cinéfondation, διαγωνιστικό τμήμα που καθιερώθηκε από το 1998, για ταινίες μικρού μήκους σπουδαστών.


Κριτική επιτροπή

Η επιτροπή που κρίνει τις διαγωνιζόμενες ταινίες δεν έχει σταθερή σύνθεση αλλά επιλέγεται κάθε χρόνο. Αποτελείται από ένα προεδρεύων μέλος και άλλες προσωπικότητες του κινηματογράφου, συνήθως ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Για κάθε κατηγορία συμμετοχής, η απονομή των βραβείων αποφασίζεται και από διαφορετική κριτική επιτροπή.

Βραβεία

Η επιτροπή του φεστιβάλ καθορίζει σε ποιές ταινίες, θα απονεμηθούν τα βραβεία, κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής λήξης. Τα βραβεία που απονέμονται στις συμμετοχές του διαγωνιστικού τμήματος, είναι:

* Χρυσός Φοίνικας (Palme d'Or), βραβείο για την καλύτερη ταινία
* Μεγάλο Βραβείο (Grand Prix), βραβείο για την πιο πρωτότυπη ταινία
* Βραβείο Γυναικείου ρόλου
* Βραβείο Ανδρικού ρόλου
* Βραβείο Σκηνοθεσίας
* Βραβείο Σεναρίου
* Βραβείο Επιτροπής

Για ταινίες μικρού μήκους έχουν καθιερωθεί επίσης τα αντίστοιχα βραβεία Χρυσού Φοίνικα και Επιτροπής ενώ από το 1978 απονέμεται επιπλέον, το βραβείο της Χρυσής Κάμερας (Caméra d'or) για την καλύτερη ταινία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη.

Ταινίες που διακρίθηκαν

Μέγα Βραβείο 1939-54

Χρονιά Ταινία Σκηνοθέτης
1939 Union Pacific (Αυτός ο Χρυσός Φοίνικας απονεμήθηκε αναδρομικά στο Φεστιβάλ του 2002 . Το πρώτο Φεστιβάλ αναμενόταν να ξεκινήσει το 1939, αναβλήθηκε όμως εξαιτίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου) Σέσιλ ντε Μιλ
1946 Μαρτύριο (Hets) Αλφ Σιόμπεργκ
Το Χαμένο Σαββατοκύριακο (The Lost Weekend) Μπίλι Γουάιλντερ
Κόκκινα Λιβάδια (De røde enge) Μπόντιλ Ίψεν και Λάου Λάουριτσεν
Neecha Nagar Τσέταν Άναντ
Σύντομη Συνάντηση (Brief Encounter) Ντέιβιντ Λιν
Πορτρέτο της Μαρίας (María Candelaria) Emilio Fernández
Σημείο Καμπής (Великий перелом, Velikiy perelom) Φρίντριχ Μάρκοβιτς Έρμλερ
La symphonie pastorale Ζαν Ντελανουά
Τελευταία Ευκαιρία (Die Letzte Chance) Λέοπολντ Λίντμπεργκ
Άνθρωποι χωρίς φτερά (Muži bez křídel) Φράντισεκ Καπ
Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη (Roma, città aperta) Ρομπέρτο Ροσελίνι
1947 Δεν έγινε απονομή του Χρυσού Φοίνικα
1948 Δε διεξήχθη
1949 Ο Τρίτος Άνθρωπος Κάρολ Ριντ
1950 Δε διεξήχθη
1951 Δεσποινίς Τζούλι (Fröken Julie) Αλφ Σιόμπεργκ Σερίφ Γκιορέν
Θαύμα στο Μιλάνο (Miracolo a Milano) Βιτόριο ντε Σίκα
1952 Οθέλλος Όρσον Ουέλς
Δυο πεντάρες ελπίδα (Due soldi di speranza) Ρενάτο Καστελάνι
1953 Το μεροκάματο του τρόμου (Le salaire de la peur) Ανρί Ζορζ Κλουζό
1954 Πύλη της Κολάσεως (地獄門, Jigokumon) Τεϊνοσούκε Κινουγκάσα


Χρυσός Φοίνικας 1955-1963

Χρονιά Ταινία Σκηνοθέτης
1955 Μάρτι (Marty) Ντέλμπερτ Μαν
1956 Ο Κόσμος της Σιωπής (Le monde du silence) Ζακ Ιβ Κουστό και Λουί Μαλ
1957 Ο άνθρωπος χωρίς όπλα (Friendly Persuasion Γουίλιαμ Γουάιλερ
1958 Οι Γερανοί Πετούν (Летят журавли, Letyat zhuravli) Μιχαήλ Καλατόζοφ
1959 Μαύρος Ορφέας (Orfeu Negro) Μαρσέλ Καμί
1960 Γλυκιά Ζωή Φεντερίκο Φελίνι
1961 Η Μακρά Απουσία (Une aussi longue absence) Ανρί Κολπί
Βιριδιάνα Λουίς Μπουνιουέλ
1962 O Pagador de Promessas Ανσέλμο Ντουάρτε
1963 Ο Γατόπαρδος (Il Gattopardo) Λουκίνο Βισκόντι

Μέγα Βραβείο του Φεστιβάλ Διεθνών Ταινιών (1964-1974)

Χρονιά Ταινία Σκηνοθέτης
1964 Οι Ομπρέλες του Χερβούργου (Les Parapluies de Cherbourg) Ζακ Ντεμί
1965 Το Κόλπο…και Πώς Να το Αποκτήσετε Ρίτσαρντ Λέστερ
1966 Ένας Άνδρας και Μια Γυναίκα (Un homme et une femme) Κλοντ Λελούς
Τα Πουλιά, οι Μέλισσες και οι Ιταλοί (Signore and signori) Πιέτρο Γκέρμι
1967 Blowup Μικελάντζελο Αντονιόνι
1968 αναβλήθηκε εξαιτίας των γεγονότων του Γαλλικού Μάη του 1968
1969 Αν…… Λίντσεϊ Άντερσον
1970 M*A*S*H Ρόμπερτ Όλτμαν
1971 Ο μεσάζων (The Go-Between) Τζόζεφ Λόουζι
1972 Η Εργατική Τάξη Πάει στον Παράδεισο (La classe operaia va in paradiso) Έλιο Πέτρι
Υπόθεση Ματέι (Il Caso Mattei) Φραντσέσκο Ρόσι
1973 Το Μίσθαρνο Όργανο Άλαν Μπρίτζες
Το Σκιάχτρο Τζέρι Σάτσμπεργκ
1974 Η Συνομιλία Φράνσις Φορντ Κόπολα

Χρυσός Φοίνικας (1975-σήμερα)

1975 Χρονικό του Έτους της Φωτιάς (Chronique des années de braise) Μοχάμεντ Λαχντάρ- Αμινά
1976 Ο Ταξιτζής Μάρτιν Σκορσέζε
1977 Padre Padrone Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι
1978 Το δέντρο με τα τσόκαρα (L'Albero degli zoccoli) Ερνάνο Όλμι
1979 Αποκάλυψη Τώρα Φράνσις Φορντ Κόπολα
Το Τενεκεδένιο Τύμπανο (Die Blechtrommel) Φόλκερ Σλέντορφ
1980 Και η παράσταση αρχίζει Μπομπ Φος
Καγκεμούσα (影武者) Ακίρα Κουροσάβα
1981 Άνθρωπος από σίδερο (Człowiek z żelaza) Αντρέι Βάιντα
1982 Ο Αγνοούμενος Κώστας Γαβράς
Ο Δρόμος Γιλμάζ Γκιουνέι και Σερίφ Γκιορέν
1983 Η Μπαλάντα του Ναραγιάμα(楢山節考, Narayama bushiko) Σοχέι Ιμαμούρα
1984 Παρίσι, Τέξας Βιμ Βέντερς
1985 Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές (Otac na službenom putu) Εμίρ Κουστουρίτσα
1986 Η Αποστολή Ρολάν Ζοφέ
1987 Κάτω από τον Ήλιο του Σατανά (Sous le soleil de Satan) Μορίς Πιαλά
1988 Πελέ, Ο Κατακτητής (Pelle erobreren) Μπιλ Όγκαστ
1989 Σεξ, ψέματα και βιντεοταινίες Στίβεν Σόντερμπεργκ
1990 'Ατίθαση καρδιά Ντέιβιντ Λιντς
1991 Barton Fink Τζόελ και Ίθαν Κοέν
1992 Οι Καλύτερες Προθέσεις (Den goda viljan) Μπιλ Όγκαστ
1993 Αντίο, Παλλακίδα μου (霸王別姬, Bàwáng Bié Jī) Τσεν Κάιγκε
Μαθήματα Πιάνου Τζέιν Κάμπιον
1994 Pulp Fiction Κουέντιν Ταραντίνο
1995 Underground (Подземље, Podzemlje) Εμίρ Κουστουρίτσα
1996 Μυστικά και Ψέματα Μάικ Λι
1997 Γεύση από Κεράσι (طعم گيلاس, Ta'm-e gīlās) Αμπάς Κιαροστάμι
Το Χέλι' Σοχέι Ιμαμούρα
1998 Μια αιωνιότητα και μια μέρα Θόδωρος Αγγελόπουλος
1999 Ροζέτα Λικ και Ζαν Πιερ Νταρντέν
2000 Χορεύοντας στο σκοτάδι Λαρς φον Τρίερ
2001 Το Δωμάτιο του Γιου (La stanza del figlio) Νάνι Μορέτι
2002 Ο Πιανίστας Ρομάν Πολάνσκι
2003 Ελέφαντας Γκας Βαν Σαντ
2004 Φαρενάιτ 9/11 Μάικλ Μουρ
2005 L'Enfant Λικ και Ζαν Πιερ Νταρντέν
2006 Ο Άνεμος χορεύει το κριθάρι Κεν Λόουτς
2007 4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και 2 Ημέρες (4 luni, 3 săptămâni şi 2 zile) Κριστιάν Μουντζίου
2008 Ανάμεσα στους τοίχους (Entre les murs) Λοράν Καντέ
2009 Η λευκή κορδέλα (Le ruban blanc) Μίκαελ Χάνεκε
2010 Ο θείος Μπουνμί θυμάται τις προηγούμενες ζωές του (Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives , ลุงบุญมีระลึกชาติ) Απιτσατπόνγκ Γουιρασεθακούλ (Apichatpong Weerasethakul, από Ταϊλάνδη)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

* Επίσημη ιστοσελίδα του Φεστιβάλ των Καννών
* Ιστολόγιο του Φεστιβάλ
* Χρονολόγιο

Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>


www.hellenica.de