Battle Royale (ταινία)
|
«Το σημερινό μάθημα είναι...θα σκοτωθείτε μεταξύ σας μέχρι να μείνει μόνο ένας. Τίποτα δεν απαγορεύεται από τους κανονισμούς». Το «Battle Royale» (バトル・ロワイアル Batoru Rowaiaru) είναι μια ιαπωνική ταινία του σκηνοθέτη Fukasaku Kinji. Βασίστηκε στην πλοκή του ομώνυμου βιβλίου του Takami Koushun και όπως και το ίδιο το βιβλίο αποτέλεσε αντικείμενο πολλών αντιδράσεων. Την ταινία ακολούθησε ένα σίκουελ με τίτλο Battle Royale ΙΙ: Requiem, καθώς και μια επανέκδοση με κομμένες σκηνές (director’s cut). Η σειρά περιλαμβάνει επίσης και τη μεταφορά της ιστορίας σε manga. Η πρωτότυπη μουσική και των δύο ταινιών αποτελεί δημιούργημα του Amano Masamichi και εκτελέστηκε από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βαρσοβίας. Η ταινία περιλαμβάνει επίσης και αρκετά γνωστά κομμάτια κλασικής μουσικής. Η πλοκή της ταινίας παραμένει αρκετά πιστή στο μυθιστόρημα. Τα γυρίσματα έγιναν στα studio της εταιρίας Toei κοντά στο Τόκυο. Το νησί όπου λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα είναι το Hachijo-Kojima, ένα από τα νησιά Ίζου. Η ταινία επικρίθηκε τόσο για τις βίαιες σκηνές μεταξύ ανηλίκων, όσο και για τον τρόπο που παρουσιάζει την αντίδραση της ιαπωνικής κυβέρνησης σε φαινόμενα βίας και παραβατικότητας. Έγιναν προσπάθειες να απαγορευτεί τόσο το βιβλίο όσο και η ταινία, με μοναδικό αποτέλεσμα την ενίσχυση της δημοτικότητας τους. Δεν έλειψαν και οι πολύ καλές κριτικές, καθώς και οι παραλληλισμοί με το φαινόμενο των ριάλιτι προγραμμάτων. Οι εισπράξεις της έφτασαν τα ¥3,11 δις στην Ιαπωνία, και αποτελεί μια από τις πιο επιτυχημένες εμπορικά ταινίες της χώρας. Παρά τις φήμες, η προβολή της ταινίας δεν απαγορεύτηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν παράνομο. Ωστόσο δεν βρήκε εταιρία διανομής εξαιτίας της αμφιλεγόμενης φύσης της και των μεγάλων απαιτήσεων της εταιρίας Toei. Προβλήθηκε σε φεστιβάλ ταινιών στη Βόρεια Αμερική, ενώ τη διανομή στην Αγγλία ανέλαβε η Tartan Films. Γενικά κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο από τοπικούς διανομείς ή με παράνομους τρόπους. Η Πλοκή Στην αυγή της νέας χιλιετίας την ιαπωνική κοινωνία μαστίζουν σοβαρά προβλήματα με τα ποσοστά ανεργίας να υπερβαίνουν το 15% και εκατοντάδες χιλιάδες εφήβους να εγκαταλείπουν το σχολείο. Η παιδική παραβατικότητα έχει γίνει μείζον ζήτημα και οι ενήλικες που νιώθουν τον έλεγχο να χάνεται ψηφίζουν την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση της Χιλιετίας, γνωστή και σαν νόμος BR. Την επόμενη χρονιά, και καθώς η τάξη πλησιάζει την αποφοίτηση, αναχωρούν όλοι για μια σχολική εκδρομή. Ωστόσο ολόκληρη η τάξη, κοιμίζεται με αέριο, απάγεται και μεταφέρεται σε ένα ερημωμένο νησί, όπου τους περνούν στο λαιμό ένα μεταλλικό κολάρο. Εκεί με τρόμο οι μαθητές διαπιστώνουν πως πίσω από όλα κρύβεται ο Κιτάνο και η κυβέρνηση για την εφαρμογή του νόμου BR. Ο νόμος προβλέπει (καθαρά για λόγους εκφοβισμού) την τυχαία επιλογή με κλήρωση μιας τάξης το χρόνο, η οποία μεταφέρεται στο απομονωμένο νησί όπου διοργανώνεται μια μορφή παιχνιδιού με τους παρακάτω κανόνες. * Οι μαθητές θα πρέπει μέσα σε τρεις μέρες να αλληλοεξοντωθούν μέχρι να μείνει μόνος ένας ζωντανός. * Σε κάθε μαθητή δόθηκε ένας σάκος με τρόφιμα και νερό, καθώς και ένα τυχαίο όπλο ή αντικείμενο. Από τη στιγμή που οι συμμετέχοντες εγκαταλείπουν την αίθουσα, η ταινία παρακολουθεί το πώς αντιδρούν οι 42 μαθητές στην κατάσταση ζωής και θανάτου στην οποία ενεπλάκησαν. Άλλοι αρνούνται να συμμετέχουν και κάνουν εκκλήσεις για ειρήνη ή αυτοκτονούν. Άλλοι προσπαθούν να προλάβουν να εκδηλώσουν τα συναισθήματά τους σε αγαπημένα πρόσωπα, ενώ άλλοι εκδικούνται για γεγονότα του παρελθόντος. Άλλοι αποφασίζουν να συσπειρωθούν, αλλά η υποψία που ο ένας κρύβει για τον άλλο φέρνει ολέθρια αποτελέσματα. Βραβεύσεις Στα Βραβεία της Ιαπωνικής Ακαδημίας το 2001, το “Battle Royale” ήταν υποψήφιο στις κατηγορίες «Καλύτερης Ταινίας», «Καλύτερου Σεναρίου», «Α’ Ανδρικού Ρόλου» για τον Fujiwara Tatsuya, «Καλύτερου soundtrack» και «Καλύτερης Ηχογράφησης»». Κέρδισε τα βραβεία «Καλύτερου Μοντάζ», το «Βραβείο Δημοτικότητας Κοινού» και οι ηθοποιοί Fujiwara Tatsuya και Maeda Aki τα βραβεία «Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Ηθοποιού» για άνδρα και γυναίκα αντίστοιχα. Διανομή Ηθοποιός Ρόλος Ενδιαφέρουσες Πληροφορίες * Ο κύριος «κακός» του έργου, ο Kiriyama, δεν έχει ούτε μία ατάκα σε όλη την ταινία, αν και κάποια στιγμή κάνει κάποιον ήχο σε ένα μεγάφωνο. Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org + LivePedia.gr http://www.livepedia.gr/. Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
<@=@=@> |
|
|