Η Γαληνοτάτη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου (στα ιταλικά Serenissima Repubblica di San Marino) είναι ένα από τα μικρότερα κράτη του κόσμου, με έκταση μόλις 61 km² και 29.251 κατοίκους (εκτίμηση 2006). Είναι περίκλειστο και αποσπασμένο έδαφος της Ιταλίας και βρίσκεται στην κεντρική ιταλική χερσόνησο. Το Σαν Μαρίνο συχνά αναφέρεται σαν το παλιότερο δημοκρατικό κράτος στον κόσμο. Ιδρύθηκε από τον Μαρίνο της Ραμπ, ένα χριστιανό λιθοξόο το έτος 301, στις 3 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με την παράδοση, όταν, προσπαθώντας να ξεφύγει απ' το διωγμό του Διοκλητιανού, κατέφυγε στον τόπο που βρίσκεται σήμερα το κρατίδιο και έχτισε μια εκκλησία.

Ιστορία

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μαρίνος έφυγε από το νησί της Αδριατικής, Ραμπ (ιταλ. Arbe), μαζί με τoν αδελφικό του φίλο Λέο και κατευθύνθηκε στην πόλη του Ρίμινι. Μετά το διωγμό λόγω των χριστιανικών του κηρυγμάτων, κατέφυγε στο κοντινό βουνό (Monte) Titano, όπου έχτισε μια μικρή εκκλησία και με αυτόν τον τρόπο ίδρυσε την πόλη και ότι σήμερα αποτελεί το κράτος του Αγίου Μαρίνου.

Στα μέσα του 5ου αιώνα, σχηματίστηκε μια κοινότητα· εξαιτίας της σχετικά απρόσιτης περιοχής και της ανέχειας, κατάφερε με μερικές σύντομες "παρεμβολές", να διατηρήσει την αυτονομία της. Το 1631 η ανεξαρτησία της αναγνωρίστηκε και από τον πάπα.

Κατά την πρώιμη φάση της διαδικασίας της ιταλικής ενοποίησης του 19ου αιώνα, ο Άγιος Μαρίνος εκτέλεσε καθήκοντα καταφυγίου για πολυάριθμους ανθρώπους οι οποίοι διώχθηκαν επειδή ήταν οπαδοί της Ιταλικής ενοποίησης. Εις ανάμνησιν αυτής της υποστήριξης, ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι αποδέχθηκε την επιθυμία του Αγίου Μαρίνου να μη συμπεριληφθεί στο νέο ιταλικό κράτος. Ο Ναπολέων αρνήθηκε, μάλιστα, να καταλάβει τη χώρα. Ο ίδιος σχολίασε: "Μα γιατί, είναι μια πρότυπη Δημοκρατία!"

Η κυβέρνηση του Αγίου Μαρίνου έκανε τον Αβραάμ Λίνκολν επίτιμο πολίτη. Εκείνος απάντησε γραπτώς, λέγοντας ότι η Δημοκρατία αποδείκνυε πως "το κράτος το οποίο θεμελιώθηκε πάνω σε δημοκρατικές αρχές είναι σε θέση να διοικηθεί έτσι, ωστέ να είναι ασφαλές και παντοτεινό".

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο Άγιος Μαρίνος ήταν σε θέση να παραμείνει και επίσημα ουδέτερος. Οι Δυνάμεις του Άξονα υποχώρησαν από τη χώρα και καταδιώχθηκαν από αμερικανικά και βρετανικά στρατεύματα. Οι στρατιωτικές δυνάμεις των Συμμάχων αποχώρησαν μερικές εβδομάδες αργότερα.

Ο Άγιος Μαρίνος κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ της πρώτης δημοκρατικά εκλεγμένης κομμουνιστικής κυβέρνησης, η οποία διήρκεσε από το 1945 έως το 1957.

Ο Άγιος Μαρίνος ήταν η μικρότερη δημοκρατική χώρα στον κόσμο από το 301 έως το 1968, όταν και η νήσος Ναουρού έγινε ανεξάρτητο κράτος.

Ο Άγιος Μαρίνος έγινε μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το 1998 και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το 1992. Δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δημογραφία

Ο πληθυσμός της χώρας είναι 29.251 (239η στον κόσμο) (εκτίμηση 2006 [1]). Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού είναι 1,26% (εκτίμηση 2006). Περίπου 5.000 Σαμμαρινέζοι ζουν στο εξωτερικό και κατά κύριο λόγο στην Ιταλία. Ρυθμός γεννήσεων 10,02 γεννήσεις/1000 κατοίκους και θανάτων 8,17 θάνατοι/1000 κατοίκους (εκτίμηση 2006).

Η γλώσσα που ομιλείται είναι τα Ιταλικά, με τη διάλεκτο Emiliano-Romagnolo, ενώ ο ρωμαιοκαθολικισμός είναι η κυρίαρχη θρησκεία.

Οικονομία

Το ΑΕΠ της χώρας είναι $ 940.000.000 (194η στον κόσμο) εκτίμηση 2001. Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ είναι 7,50% (εκτ. 2001). Το κατα κεφαλήν ΑΕΠ είναι $34.600 (εκτ. 2001).

Επίσημο νόμισμα είναι το ευρώ, ακόμα και αν η χώρα δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, έχει το δικαιώμα να χρησιμοποιεί τις δικές της εθνικές παραστάσεις στις δύο όψεις των ευρωνομισμάτων. Πριν το ευρώ, νόμισμα του Αγίου Μαρίνου ήταν η Λίρα Αγίου Μαρίνου (Σαμμαρινέζικη Λίρα), η οποία ήταν συσχετιζόμενη και ανταλλάξιμη με την ιταλική λιρέτα. Ο μικρός αριθμός των νομισμάτων του ευρώ για τον Άγιο Μαρίνο, όπως και στην περίπτωση με τη λίρα παλαιότερα, ενδιαφέρουν κατα κύριο τους συλλέκτες νομισμάτων.

Ο τουριστικός τομέας συνεισφέρει πάνω από 50% στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, με πάνω από 3,3 εκ. τουρίστες να επισκέπτονται τη χώρα το 1997. Άλλες βιομηχανίες-"κλειδιά" είναι οι τράπεζες, η κεραμική και τα ηλεκτρικά είδη. Τα κύρια γεωργικά προϊόντα είναι το κρασί και το τυρί.

Τα γραμματόσημα του Αγίου Μαρίνου, τα οποία είναι έγκυρα μόνο για γράμματα εσωτερικού, πωλούνται κυρίως σε φιλοτελιστές και αποτελούν πηγή εισοδήματος.

Μεταφορές

Το πιο κοντινό στον Άγιο Μαρίνο αεροδρόμιο, που βρίσκεται στην Ιταλία, είναι το διεθνές αεροδρόμιο Φεντερίκο Φελίνι κοντά στην πόλη του Ρίμινι.

Κυβέρνηση

Η χώρα κυβερνάται από δύο Κυβερνώντες Διοικητές. Στις 1 Οκτωβρίου 2007 ανέλαβαν για έξι μήνες ο Μίρκο Τομασόνι από το Κόμμα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών και ο Αλμπέρτο Σέλβα, από τη Συμμαχία του Λαού. Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (PDCS) έλαβε 21 από τις 60 έδρες στη Βουλή, που ονομάζεται Consiglio Grande e Generale (ελλ. "Μεγάλο και Γενικό Συμβούλιο") στις εκλογές της 4 Ιουνίου 2006, ενώ ο έτερος του συνασπισμού, το σοσιαλιστικό PSS τις 20, η Λαïκή Συμμαχία 7, η Ενωμένη Αριστερά 5 και το Νέο Σοσιαλιστικό Κόμμα τις 3 έδρες. Αρχηγός Κυβέρνησης είναι ο Φιορέντσο Στόλφι , Υπουργός Εξωτερικών- ασκεί και μερικές από τις αρμοδιότητες του Πρωθυπουργού- ο οποίος εξελέγη με πενταετή θητεία.

Πολιτισμός

Οι Τρεις Πύργοι του Αγίου Μαρίνου είναι χτισμένοι πάνω στις τρεις κορυφές του Monte Titano στην πρωτεύουσα. Απεικονίζονται στη σημαία της χώρας, καθώς επίσης και στο εθνόσημο. Οι τρεις αυτοί πύργοι ονομάζονται:

* Guaita - ο παλαιότερος εκ των τριών. Κατασκευάστηκε τον 11ο αιώνα.

* Cesta - χτίστηκε το 13ο αιώνα. Βρίσκεται στην ψηλότερη κορυφή του Monte Titano.

* Montale - χτίστηκε το 14ο αιώνα, στη χαμηλότερη κορυφή. Είναι ακόμη ιδιωτικός.

Ακόμη, στο Σαν Μαρίνο παρασκευάζεται μία τούρτα, που είναι γνωστή με το όνομα La Torte Di Tre Monti ("Τούρτα των τριών Βουνών/Πύργων"). Είναι παρόμοια με μία τούρτα σαβαγιάρ με στρώσεις, επικαλυμμένη με σοκολάτα.

Φάμπιο Μπεράρντι (Fabio Berardi)

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>