Ρέγκα (Clupea harengus )(*)

Είναι ψάρι και ανήκει στην οικογένεια των κλυπεόμορφων (Clupeiformes). Η οικογένεια αυτή των ψαριών είναι από οικονομική άποψη η πιο σπουδαία.

Αρκεί να αναφερθεί ότι κάθε χρόνο ψαρεύονται πάνω από 6 000.000 τόνοι ρέγκας που αντιπροσωπεύουν το 40% του συνόλου των αλιευμάτων στον κόσμο. Στην οικογένεια αυτή ανήκουν πάνω από 50 διαφορετικά γένη, με 165 και περισσότερα είδη. Βρίσκονται σχεδόν σ' όλες τις θάλασσες, ενώ υπάρχουν και μερικά που ζουν στο γλυκό νερό.

Η ρέγκα η κοινή είναι και ο πιο τυπικός εκπρόσωπος όλης της οικογένειας, κι έχει και τη μεγαλύτερη οικονομική σημασία από όλα τα είδη.

Ζει σε τεράστια κοπάδια στο Βόρειο ωκεανό, στον Ατλαντικό και στον Ειρηνικό. Έχει τυπικό, ατρακτοειδές σώμα, που καλύπτεται από λέπια, που ξεχωρίζουν κανονικά μεταξύ τους. Το χρώμα τους είναι προς το πράσινο χωρίς να είναι όμως πράσινα ενώ αντίθετα στη ράχη είναι σκούρα, στην κοιλιά ανοιχτόχρωμα, σχεδόν άσπρα ή ασημόχρωμα. Το μήκος της φτάνει τα 30-35 εκατοστά. Σχετικά μεγάλα, για το μήκος του σώματός της, είναι τα μάτια της ρέγκας. Συνήθως οι ρέγκες ζουν σε βάθος 100 μέτρων, αλλά πάντα στην ανοιχτή θάλασσα, ενώ, σε σπάνιες περιπτώσεις το κοπάδι μπορεί να βρεθεί και σε βάθος μέχρι 300 μέτρα.

Τρέφεται κυρίως με πλαγκτόν, με διάφορα μαλάκια, με σκουλήκια, με νύμφες άλλων ψαριών κλπ.

Όλο το χρόνο ζουν στην ανοιχτή θάλασσα και μόνο προς το τέλος του χειμώνα πλησιάζουν προς τις ακτές, για να γεννήσουν. Η ρέγκα η κοινή γεννά στα νοτιοδυτικά της Σκανδιναβίας, μέσα στα φιόρδ. Μαζεύονται πάρα πολλά ψάρια μαζί και όπως γεννούν μερικές χιλιάδες αβγά το καθένα, ο βυθός των φιόρδ είναι κυριολεκτικά σκεπασμένος μ' αυτά. Μόλις βγουν από το αβγό οι νύμφες μένουν για λίγες μέρες κολλημένες στο βυθό κι όπως έχουν άσπρο χρώμα, μοιάζει όλος ο βυθός να είναι βαμμένος άσπρος. Συνήθως, στις περιοχές που γεννούν οι ρέγκες μετά από λίγο μαζεύονται και πολλά άλλα είδη ψαριών κυρίως σαρκοφάγα που τρέφονται με τις νύμφες της ρέγκας.

Η αλιεία της ρέγκας είναι συστηματική και γίνεται με τα πιο τέλεια μέσα Οι Νορβηγοί ψαράδες αφήνουν να μπουν μέσα στα φιόρδ τεράστια κοπάδια και στη συνέχεια κλείνουν την είσοδο του φιόρδ με γερά δίχτυα και αρχίζει το ψάρεμα. Στην περίπτωση αυτή, από τις ρέγκες που μπήκαν στο φιόρδ, μόνο μερικές και κατά τύχη θα ξεφύγουν. Την καλύτερη ποιότητα την έχουν αυτές που ψαρεύονται το φθινόπωρο και στις αρχές του χειμώνα.

Οι ρέγκες δεν καταναλώνονται φρέσκες. Γίνονται καπνιστές και παστές. Οι μικρές ρέγκες ή όσες δε θεωρούνται εμπορεύσιμες, μετατρέπονται σε ιχθυάλευρο, για τη διατροφή των πουλερικών και των χοιρινών.

Ψάρια