Ζωολογία
|
Η Ζωολογία (από τις λέξεις ζώο + λόγος) είναι ο κλάδος της βιολογίας που ασχολείται με τη μελέτη των ζώων. Οι κλάδοι της ζωολογίας που καθιερώθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα όπως η ζωοφυσική και η μορφογραφία, έχουν ενσωματωθεί σε πιο ευρείες κατηγορίες της βιολογίας, που περιλαμβάνουν τη μελέτη των ζώων και των φυτών. Η βιολογία των ζώων καλύπτεται από διάφορα πεδία: 1. Η φυσιολογία των ζώων μελετάται σε ποικίλα πεδία περιλαμβανόμενης της ανατομίας και της εμβρυολογίας Επιπλέον, οι διάφοροι επιστημονικοί κλαδοι που έχουν να κάνουν με την ταξινόμιση, όπως η μελέτη των θηλαστικών, η ερπετολογία, η ορνιθολογία, μελετούν τους μηχανισμούς που αφορούν συγκεκριμένες ομάδες. Συστήματα ταξινόμησης Κύριο άρθρο: Επιστημονική ταξινόμηση Η μορφογραφία περιλαμβάνει την συστηματική εξερεύνηση και καταγραφή των στοιχείων που αφορούν την αναγνώριση όλων των πρόσφατων και εξαφανισμένων ζωικών ειδών όπως και την κατανομή τους στο χώρο και τον χρόνο. Οι κυριότερες κατηγορίες ανθρώπων που εντάσσονται εδώ είναι: 1. Οι οργανωτές μουσείων στο παρελθόν και οι σημερινοί συντηρητές και περιγραφείς των ζωολογικών συλλογών Σταδιακά, από τον καιρό του Τζόν Χάντερ και του Ζόρζ Κιβιέ, η μελέτη της ανατομίας συνδέθηκε με την πιο επιφανειακή μορφογραφία έτσι ώστε σήμερα κανείς δεν θεωρεί τη μελέτη της μορφής του ζώου άξια λόγου αν δεν περιλαμβάνει την εσωτερική δομή, την ιστολογία και την εμβρυολογία. Η πραγματική αυγή της ζωολογίας μετά τη θρυλική περίοδο του Μεσαίωνα είναι συνδεδεμένη με το όνομα ενός Άγγλου, του Έντουαρντ Γουότον, ο οποίος γεννήθηκε στην Οξφόρδη το 1492, ασκούσε το επάγγελμα του γιατρού στο Λονδίνο και πέθανε το 1555. Δημοσίευσε μια διατριβή με τον τίτλο De differentiis animalium στο Παρίσι το 1552. Από πολλές απόψεις ο Γουότον ήταν απλά ένας υποστηρικτής του Αριστοτέλη, του οποίου η διδασκαλία - μαζί με αρκετές υπερβολικές προσθήκες- αποτελούσε την πραγματική βάση της ζωολογικής αλλά και γενικότερα της επιστημονικής γνώσης κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Ήταν προς όφελος του Γουότον ότι απέρριψε τις μυθολογικές και φανταστικές προσθήκες, και επέστρεψε στον Αριστοτέλη και την παρατήρηση της φύσης. Το πιο πρόσφορο μέσο για να επισημάνει κανείς την πρόοδο της ζωολογίας τον 16ο, το 17 και τον 18ο αιώνα είναι να συγκρίνει τις ταξονομικές ιδέες του Αριστοτέλη με αυτές που βρίσκονται στα έργα του Καλντόν. Διακεκριμένοι ζωολόγοι * Louis Agassiz (μαλακιολογία, ιχθυολογία) Δείτε επίσης * Βοτανική - ο κλάδος της βιολογίας που μελετά τα φυτά
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org + LivePedia.gr http://www.livepedia.gr/. Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
|
|
|