Μανιτάρι ονομάζεται κοινώς το ορατό μέρος των μυκητών με τη χαρακτηριστική, συνήθως ομπρελοειδή μορφή. Στην ουσία, αυτό που βλέπουμε είναι το σώμα, το "άνθος", δηλαδή το όργανο στο οποίο θα αναπλυχθούν τα σπόρια που θα εξασφαλίσουν τη διαιώνιση του είδους. Το κυρίως μέρος του μύκητα είναι υπόγειο και σχεδόν πάντα αθέατο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Είναι το μυκήλιο που αναπτύσσεται σαν ιστός στο υπόστρωμα με τη μορφή των μυκηλιακών υφών.
Τα μανιτάρια μπορεί να χτίζουν αρμονικές συμβιωτικές σχέσης αλληλοβοήθειας (μυκόριζα), να αποτελούν παράσιτο ζωντανών ή ετοιμοθάνατων δέντρων και φυτών, ή να είναι σαπρόφυτα που τρέφονται από νεκρή οργανική ύλη την οποία αποσυνθέτουν παίζοντας το δικό τους σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα.
Τα μανιτάρια χαρακτηρίζονται από την απότομη ανάπτυξη και εμφάνισή τους, εξού και η έκφραση "φύτρωσε σαν μανιτάρι". Η οικολογία τους περιλαμβάνει πολλούς και διαφορετικούς βιότοπους, από τις δασωμένες πλαγιές και τα ρέματα των βουνών, τα ορεινά και ημιορεινά λιβάδια μέχρι και τις χορταριασμένες και υγρές μεριές μέσα σε πόλεις ή και τις αυλές των σπιτιών. Μπορούν να είναι εξαιρετικά βραχύβια ή και πολυετή. Στην πλειψηφία τους, βγαίνουν το φθινόπωρο, όταν λόγω των βροχών ευνοείται από τις συνθήκες υγρασίας η καρποφορία τους. Καρποφορίες υπάρχουν και την άνοιξη, αλλά και όλο το χρόνο.
Τα μανιτάρια αποτελούν ένα μυστήριο οργανισμό, που δεν είναι ούτε ζώο, ούτε φυτό. Για το λόγο ότι πολλά μανιτάρια είναι δηλητηριώδη, προκάλεσαν και προκαλούν το φόβο αλλά και το δέος στους ανθρώπους. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, κυρίως στα βόρεια και στα κεντρικά, κάποια νόστιμα και δημοφιλή είδη μαζεύονται κατα κόρον και είναι γνωστά, αλλά αντίστοιχη τέτοια λαϊκή γνώση εμφανίζεται σε όλη την Ελλάδα, σε μικρότερο βαθμό.
Οι Έλληνες δεν φημίζονται για τη μυκοφιλία τους. Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί αλλά και οι βαλκάνιοι είναι παραδείγματα μανιταρόφιλων εθνών. Η ελληνική αγορά τροφοδοτείται κυρίως από τα καλλιεργημένα λευκά (Agaricus bisporus) και τα πλευρώτους (Pleurotus ostreatus) καθώς και, σπανιότερα, άγρια μανιτάρια σε αποξηραμένη συνήθως μορφή.
| Αγαρικό των αγρών | Αγαρικό το πεδινό | Αγκαθίτης | Αμανίτης ο Καισαρικός | Αμανίτης ο μυγοκτόνος | Βωλίτης ο σατανάς | Γήαστρο το υγρομετρικό | Γουινάρδια η νεφροειδής | Ερίκιο το αγκαθωτό | Κανθαρίσκος ο βρώσιμος | Κλιτοκύβη η γαιοτρόπος | Κόπρινος ο τριχοστόλιστος | Λακτάριος ο εύγευστος | Λακτάριος ο πιπερώδης | Λεπιότα η υψηλή | Μορχέλα η εδώδιμη | Ρούσουλα η πρασινωπή | Τριχόλωμα το γυμνό | Φαλλός ο αναίσχυντος |
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org + LivePedia.gr http://www.livepedia.gr/. Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
<@=@=@>