| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Johann Palisa |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 21 Απριλίου 1874 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
|
|
|
| Εκκεντρότητα (e): | 0,220 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,119 AU (466,54 εκατομ.km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,434 AU (364,06 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,804 AU (569,02 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2011,59 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 13,418 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
202,45 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 106,74 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 314,94 ° |
Η Μελίβοια (Meliboea) είναι ένας μεγάλος αλλά σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,05. Ανακαλύφθηκε το 1874 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από το Πόλα της Γιουγκοσλαβίας, και έλαβε το όνομα των ομώνυμων προσώπων της ελληνικής μυθολογίας. Η Μελίβοια έδωσε το όνομά της, ως το μεγαλύτερο σώμα της, στην «Οικογένεια αστεροειδών της Μελίβοιας».
Φυσικά χαρακτηριστικά
Η μέση διάμετρος της Μελίβοιας είναι 145,4 km. Η μάζα της εκτιμάται σε 3,2 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Μελίβοιας εκτιμάται σε 4,06 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 241 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 76,9 m/sec (277 χιλιόμετρα την ώρα).
Ο φασματικός τύπος της Μελίβοιας είναι C (ανθρακούχος). Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 115 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
Δεν είναι γνωστό αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Μελίβοια γύρω από τον εαυτό της.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
<@=@=@>