Η Βόρεια Κορέα (Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας) είναι μία χώρα της Ανατολικής Ασίας με έκταση 120,54km² και πληθυσμό 22,912,177 και αποτελεί το Βόρειο τμήμα της Κορεατικής χερσονήσου. Η Πρωτεύουσα της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κορέας είναι η Πυόνγκ-Γιάνγκ. Συνορεύει βορείως με την Κίνα και τη Ρωσία και νοτίως με τη Νότια Κορέα. Η Βόρεια Κορέα είναι ένα από τα λίγα εναπομείναντα κράτη σε παγκόσμιο επίπεδο που κυβερνώνται από κομμουνιστικό καθεστώς. Οι κάτοικοι μιλούν Κορεατικά και στο θρήσκευμα είναι Βουδιστές.

Ιστορία

Η Κορέα (Βόρεια και Νότια) υπήρξε ενιαίο κράτος, όταν το 1910 κατελήφθη από τους Ιάπωνες, έτσι αμέσως ξεκίνησαν αντάρτικο για την απελευθέρωση τους, αλλά καθώς οι Ιάπωνες ήταν πολύ καλύτερα οπλισμένοι δεν κατάφερναν και πολλά. Αργότερα ήρθε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος όπου η αντίσταση κατά των Ιαπώνων κορυφώθηκε. Λίγο πριν την τελική ήττα της Ιαπωνίας στο Β' παγκόσμιο πόλεμο και τη συνθηκολόγηση της, το 1945,η Σοβιετική Ένωση κατέλαβε το Βόρειο τμήμα της χερσονήσου(βόρεια του 38ου παραλλήλου),με το πρόσχημα της απελευθέρωσης της χώρας,ενώ οι ΗΠΑ ήλεγχαν το Νότιο (νότια του 38ου παραλλήλου).Ακολούθησε η οριστική αποχώρηση των ιαπωνικών στρατευμάτων από την κορεατική χερσόνησο.

Την ίδια χρονιά ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση συμφώνησαν η χώρα να χωριστεί προσωρινά σε δύο ζώνες ελέγχου (Βόρεια και Νότια),αλλά τυπικά παρέμενε ενιαίο κράτος, ώσπου το 1948 συμφωνήθηκε να χωριστούν οριστικά σε δύο ανεξάρτητες κρατικές οντότητες. Στη Βόρεια Κορέα οι Σοβιετικοί επέβαλαν ως πρόεδρο τον Κιμ Ιλ Σουνγκ έναν σκληροπυρηνικό κομμουνιστή, που στο κομμουνιστικό αντάρτικο ήταν απλός διοικητής μιας μονάδας και όχι ηγέτης, κάτι που συνοδεύτηκε και από φονικές εκκαθαρίσεις άλλων επίδωξων ηγετών,όπως του Χυόν Τσίου Χυόκ σημαντικού αγωνιστή στο αντάρτικο. Ήδη από το 1945 επικράτησε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς στη Βόρεια Κορέα,έντονα απωμονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο (απομακρύνθηκαν όλες οι διεθνείς αντιπροσωπίες και οργανισμοί) διότι οι Σοβιετικοί ενδιαφέρονταν να κρατήσουν οπωσδήποτε υπό τον έλεγχό τους αυτή τη νέα χώρα και την προφύλασαν από κάθε ξένη επιρροή. Έπίσης ήταν και η φύση του Κ.Κ.Κορέας έντονα απομονωτική έως και εθνικιστική. Ο Κιμ Ιλ Σούνγκ επιθυμούσε όμως να έχει όλη την Κορέα υπό τον έλεγχό του και την επιβολή του κομμουνισμού,έτσι στις 25 Ιουνίου 1950 με τη βοήθεια της Κίνας και δευτερευόντως της Σοβ.Ενωσης η Β.Κορέα επιτέθηκε στη Νότια και έτσι ξεκίνησε ο γνωστός "πόλεμος της Κορέας", που ξεχώρισε για την αγριότητά του.

Από την άλλη μεριά δυνάμεις από ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες(και την Ελλάδα),έσπευσαν να βοήθήσουν τους Νότιους.Ο πόλεμος τελείωσε-με υπογραφή εκεχειρίας- 3 χρόνια μετά χωρίς οι Βόρειοι να πετύχουν το στόχο τους,μάλιστα χάρις στη συνδρομή Κινέζικων δυνάμεων απέφυγαν το να καταληφθούν από τους Νότιους. Τυπικά ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει ακόμα και σήμερα,καθώς δεν έχει υπογραφεί ειρήνη,παρά μόνο εκεχειρία.

Ο πόλεμος και οι συνέπειές του σκλήρηνε ακόμα περισσότερο το καθεστώς και απομονωσε κι'άλλο τη χώρα από τον υπόλοιπο κόσμο.Οι εκκαθαρίσεις ήταν πολλές,πλήθος εκτελέσεων,φυλακίσεων και σκληρών στρατοπέδων συγκέντρωσης(όπου υπάρχουν μαρτυρίες ακόμα και για πειράματα με ανθρώπους,όπως του Κβόν Χίουκ, ενός πρώην ανθρώπου του καθεστώτως,που σε συνέντευξή του στο BBC το 2004 μίλησε για θαλάμους αερίων και ανθρώπους "πειραματόζωα" σε χημικά όπλα).Ακόμα και αδικήματα όπως το "διάβασμα δυτικών εφημερίδων" και το "άκουσμα δυτικής μουσικής" τιμωρούνται πολύ αυστηρά. Επίσης γίνονται δημόσιες αυτοκριτικές που συχνά καταλήγουν σε λιντζάρισμα ή δολοφονία του κατηγορουμένου. Όλοι οι "αντιδραστικοί" έπρεπε,σύμφωνα με το νομικό σύστημα της χώρας,να εκκαθαρίζονται μέχρι τρίτης γεναιάς, έτσι πχ. παιδάκια μαζί με τους πατεράδες τους μπορούσαν να φυλακιστούν ή και να εκτελεστούν για κάτι που έκανε ο παππούς τους.Ο Κιμ Ιλ Σουνγκ έφτιαξε σε κάθε πόλη αρκετά αγάλματα,κτίσματα κ.α. που αφορούν τον ίδιο και που πρέπει να τα προσκυνούν υποχρεωτικά, και καθιέρωσε την ημέρα των γενεθλίων του ως εθνική εορτή, πετυχαίνοντας ίσως ένα είδος θεοποιήσής του. Οι μεταρρυθμίσεις στην οικονομία ήταν παρόμοιες με των άλλων κομμουνιστικών καθεστώτων,όπως κολεκτιβοποίηση της γης και κατάργηση κάθε είδους ιδιωτικής πρωτοβουλίας.Μία σημαντική διαφορά όμως με άλλα καθεστώτα είναι πως η βουδιστική θρησκεία δεν φάνηκε να διώχθηκε ιδιαίτερα,όπως και οι κομφουκιανικές παραδόσεις της Κορέας.

Μέχρι το θάνατό του, τον Ιούλιο του 1994(όπου κυρήχθηκε εθνικό πένθος για τρία χρόνια και ακολούθησαν σκηνές με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να κλαίνε στους δρόμους της χώρας),ελάχιστα πράγματα άλλαξαν στη χώρα.

Η Βόρεια Κορέα σήμερα

Μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει ιδιαίτερες μεταρυθμίσεις στη Β.Κορέα,τον Κιμ Ιλ Σουνγκ έχει διαθεχθεί ο γιός του Κιμ Γιονγκ Ιλ(Η κληρονομικότητα στη διαδοχή είναι πλέον επίσημα θεσμοθετημένη). Για τα οικονομικά της χώρας δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία,όμως γνωρίζουμε σίγουρα ότι το 1997 υπήρξε λιμός, κάτι που ανάγκασε τη χώρα να ζητήσει για πρώτη φορά διεθνή βοήθεια,ενώ κυκλοφορούν και βίντεο που δείχνουν παιδιά σε κατάσταση υποσιτισμού [1]. Η Βόρεια Κορέα θεωρείται αυτή τη στιγμή το πιο απομονωμένο κράτος του κόσμου, καθώς στους πολίτες της απαγορεύεται να ταξιδέψουν στο εξωτερικό,ενω για να ταψιδέψει κάποιος εκεί θα πρέπει να περιμένει αρκετό καιρό(ίσως και χρόνια,ειδικά αν είναι δημοσιογράφος) για να του δοθεί άδεια εισόδου. Π.χ.ένας Ελληνας δημοσιογράφος του Καναλιού MEGA ο Σωτήρης Δανέζης περίμενε δύο χρόνια για να πάρει άδεια εισόδου,για να πάει να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ.[2] Συνεχίζει να απαγορεύεται οποιαδήποτε επαφή με τη δύση και τη δυτική κουλτούρα,ενώ η μοναδική χώρα με την οποία υπάρχει αεροπορική γραμμή είναι η Κίνα.Συνεχίζουν να τιμωρούνται αδικήματα όπως ότι "δεν χαιρέτησαν σωστά το άγαλμα του Κιμ Ιλ Σουνγκ" και άλλα παρόμοια.Σύμφωνα με τη διεθνή αμνηστία και τον Ο.Η.Ε., εκτελέσεις γίνονται συχνά,πολιτικοί κρατούμενοι και στρατόπεδα συγκέντρωσης συνεχίζουν να υπάρχουν.

Πολιτιστικά έχει να επειδείξει τα μπαλέτα του Αριρανγκ που είναι θεαματικές χωρογραφίες με παιδιά. Ένα αξιοπερίεργο γεγονός είναι ότι οι κάτοικοι ξυπνούν κάθε πρωί,μέσω μίας σειρήνας που χτυπάει σε όλες τις πόλεις. Δεν υπάρχει κάποια οργανωμένη αντιστασιακή ομάδα, εντός ούτε και εκτός της χώρας και τα περισσότερα στοιχεία για τη χώρα είναι από λίγους ανθρώπους που κατάφεραν να διαφύγουν από τη χώρα και από ελάχιστους δημοσιογράφους που καταφέρνουν να ταξιδέψουν εκεί. Τα τελευταία χρόνια εκφράζονται από την πλευρά της Βόρειας Κορέας κάποιες σκέψεις για ένωση με το νότο,διατηρώντας το πολιτικό σύστημά της,αλλά καθαρά σε θεωρητικό και προφορικό επίπεδο(χρησιμοποιούν συχνά το σύνθημα "Η Κορέα είναι μία") και χωρίς να γίνονται συγκεκριμένες συζητήσεις.Η μοναδική σχετική συζήτηση που έγινε ανάμεσα σε βορά και νότο είναι για δημιουργία κοινής Ολυμπιακής ομάδας το 2008,όμως ναυάγησε. Πρόσφατα λύθηκε το θέμα με τα πυρηνικά όπλα που ήθελε να κατασκευάσει η χώρα παίρνοντας ένα χρηματικό ποσό από ΗΠΑ και Κίνα, έτσι ματαιώθηκε η κατασκευή τους.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

* Επίσημος δικτυακός τόπος

* [3]

* Εκτενές άρθρο στο περιοδικό Αντί για την διπλωματική σύγκρουση Βόρειας Κορέας και ΗΠΑ για τα πυρηνικά

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>