Αλμπέρτο Τζιακομέτι (ιταλ. Alberto Giacometti, 10 Οκτωβρίου 1901 - 11 Ιανουαρίου 1966), ελβετός γλύπτης και ζωγράφος που από το 1922 και μετά εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.

Ο Τζιακομέτι ανήκει στους σημαντικότερους γλύπτες του 20ου αιώνα. Το έργο του χαρακτηρίζεται από στοιχεία του κυβισμού, του σουρεαλισμού και των φιλοσοφικών αναζητήσεων του υπαρξισμού και της ανθρώπινης φύσης (conditio humana).[1]

Το 1935 σταμάτησε να ασχολείται με τον σουρεαλισμό και αφοσιώθηκε στις "Συνθέσεις με Φιγούρες". Στο διάστημα 1938-1944 οι φιγούρες αυτές δεν ξεπερνούσαν σε μέγεθος τα 7 εκ.[2] Ο Τζιακομέτι ήθελε να αντικατοπτρίζουν την απόσταση που έβλεπε να υπάρχει μεταξύ του καλλιτέχνη και του μοντέλου του.

Την μεταπολεμική περίοδο δημιούργησε τα πιο γνωστά έργα του. Τα πολύ μεγάλα και λεπτά αγάλματα ενσωμάτωσαν μια νέα εμπειρία του Τζιακομέτι: την διαφορά που αναγνώρισε ανάμεσα στην μέχρι τότε οπτική του ίδιου και αυτής του κινηματογράφου και της φωτογραφίας.[3]

Μέσω της υποκειμενικής οπτικής εμπειρίας δημιούργησε την πλαστική απεικόνιση όχι ως σωματική απομίμηση, αλλά ως φαντασιακή εικόνα σε έναν ταυτόχρονα πραγματικό και φαντασιακό, απτό αλλά και μη προσβάσιμο χώρο.[4]

Πηγές

1. ↑ , http://www.cosmopolis.ch/cosmo29/alberto_giacometti.htm
2. ↑ Angela Schneider: Wie aus weiter Ferne. Konstanten im Werk Giacomettis. In: Angela Schneider: Giacometti. S. 71
3. ↑ Dieter Honisch: Groß und klein bei Giacometti. In: Angela Schneider: Giacometti. S. 65
4. ↑ Reinhold Hohl: Lebenschronik. In: Angela Schneider: Giacometti. S. 26

Γλύπτες

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>