Ο Άγιος Χριστόφορος και Νέβις, επίσημα η Ομοσπονδία Αγίου Χριστοφόρου και Νέβις είναι ένα νησιωτικό κράτος στην Καραϊβική Θάλασσα και το μικρότερο κράτος του δυτικού ημισφαιρίου. Η πρωτεύουσα και η κυβέρνηση του ομοσπονδιακού αυτού κράτους είναι κυρίως στο μεγαλύτερο νησί του, τον Άγιο Χριστόφορο. Το μικρότερο νησί Νέβις (παλιά ονομασία: Nuestra Señora de las Nieves) βρίσκεται περίπου 3 χλμ. νοτιοανατολικά του Αγίου Χριστοφόρου και έχει πρωτεύουσα την Τσάρλσταουν. Το μεγαλύτερο νησί του κράτους πήρε το όνομά του από το θαλασσοπόρο Χριστόφορο Κολόμβο, ο οποίος έφτασε στο νησί πρώτος το 1493.

Ιστορία

1623 ο Sir Thomas Warner στον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις

Πρώτοι κάτοικοι στα νησιά ήταν οι αυτόχθονες Καρίβες, οι οποίοι μάταια επεχείρησαν να αποτινάξουν τους αποικιοκράτες. Οι Βρετανοί και οι άλλοι έποικοι επικράτησαν και οι ιθαγενείς σφαγιάστηκαν. Ο Άγιος Χριστόφορος έγινε η πρώτη αποικία της Βρετανίας στις Δυτικές Ινδίες, το 1623 και το Νέβις ακολούθησε την ίδια μοίρα, πέντε χρόνια αργότερα. Οι Γάλλοι μοιράστηκαν για αρκετά χρόνια τα εδάφη της χώρας με τους Άγγλους και τελικά επικράτησαν οι τελευταίοι (1783). Από το 1958 μέχρι το 1962 τα νησιά ήταν μέλη της Ομοσπονδίας των Δυτικών Ινδιών. Από το 1882 μέχρι το 1980 τα νησιά ονομάζονταν Άγιος Χριστόφορος και Νέβις και Ανγκουίλλα. Η ένωση αυτή έλαβε τέλος το 1980 και η τελική ανεξαρτησία κηρύχθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1983. Στις 10 Αυγούστου 1998 το ημιαυτόνομο νησί Νέβις ψήφισε σε δημοψήφισμα υπέρ της ανεξαρτησίας του, με 61,7%. Ωστόσο, το εν λόγω δημοψήφισμα απέτυχε λόγω της μη συμπλήρωσης του απαραίτητου 66,7% για την έγκριση.

Γεωγραφία

Το κράτος , ευρισκόμενο στη βόρεια άκρη των Υπήνεμων Νησιών, αποτελείται από τα δύο νησιά, τον Άγιο Χριστόφορο και το Νέβις, τα οποία είναι ηφαιστειογενή. Το κλίμα τους είναι τροπικό, μετριάζεται όμως από ωκεάνια ρεύματα (αύρες). Το φθινόπωρο γίνονται συχνά τυφώνες.

Πληθυσμός

Οι περίπου 40.000 κάτοικοι ομιλούν αγγλικά,, είναι Χριστιανοί Προτεστάντες (το 10% περίπου είναι Ρωμαιοκαθολικοί) και ζουν κατά μέσο όρο 69,5 χρόνια (άνδρες) και 75,4 οι γυναίκες. Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Μαύροι Αφρικανοί ενώ οι υπόλοιποι είναι μιγάδες, Βρετανοί, Πορτογάλοι και Λιβανέζοι. Σε σημαντικό ποσοστό ο πληθυσμός ζει στην ύπαιθρο (65%) ενώ το υπόλοιπο ζουν στις πόλεις. Τα 4/5 του πληθυσμού ζουν στον Άγιο Χριστόφορο.

Διοικητική διαίρεση

Η χώρα διαιρείται σε 14 ενορίες (parishes), οι οποίες είναι:

1. Christ Church Nichola Town (Σεν Κιτς)
2. Saint Anne Sandy Point (Σεν Κιτς)
3. Saint George Basseterre (Σεν Κιτς)
4. Saint George Gingerland (Νέβις)
5. Saint James Windward (Νέβις)
6. Saint John Capesterre (Σεν Κιτς)
7. Saint John Figtree (Νέβις)
8. Saint Mary Cayon (Σεν Κιτς)
9. Saint Paul Capesterre (Σεν Κιτς)
10. Saint Paul Charlestown (Νέβις)
11. Saint Peter Basseterre (Σεν Κιτς)
12. Saint Thomas Lowland (Νέβις)
13. Saint Thomas Middle Island (Σεν Κιτς)
14. Trinity Palmetto Point (Σεν Κιτς)

Πολιτική και εκλογές

Το πολίτευμα της χώρας είναι Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, στα πλαίσια όμως της Κοινοπολιτείας. Έτσι, Αρχηγός Κράτους είναι η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία εκπροσωπείται από το Γενικό Κυβερνήτη. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από τη Εθνοσυνέλευση, την οποία απαρτίζουν 15 μέλη (ο Πρόεδρος, 3 διορισμένα μέλη και έντεκα μέλη που εκλέγονται από το λαό). Πρωθυπουργός, από το 1995 είναι ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Ντένζιλ Ντάγκλας. [1]

Νομοθεσία

Η δικαστική εξουσία ασκείται από το Ανώτατο Δικαστήριο, που έχει έδρα την Αγία Λουκία (Eastern Caribbean Supreme Court ). Η θανατική ποινή στη χώρα είναι σε ισχύ.Υπάρχει Βασιλική Αστυνομία και Δύναμη Άμυνας. Το 2001 έπαυσε να ισχύει το Ανακτοβούλιο (βρετανικό δικαστικό σύστημα) και ή χώρα, όπως η Γουιάνα, το Σουρινάμ και οκτώ ακόμα κράτη της Καραϊβικής, προώθησαν τη δημιουργία ενός Δικαστηρίου για θέματα της περιοχής τους.

Οικονομία

Η καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου και βαμβακιού αποτελεί την κύρια πλουτοπαραγωγική πηγή και εξαγώγιμο είδος. Οι κάτοικοι ασχολούνται επίσης με την κτηνοτροφία και την αλιεία, ενώ ο βιομηχανικός τομέας αναπτύσσεται σε πολύ μικρό ρυθμό και αφορά την παραγωγή ζάχαρης, ζύθου και τσιγάρων. Το νόμισμα της χώρας είναι το Δολάριο Ανατολικής Καραϊβικής. Κύρια πηγή συναλλάγματος για τη χώρα είναι ο τουρισμός, παρά την περιορισμένη υποδομή. Η ανεργία πλήττει τη χώρα και διαφαίνεται από τη μαζική μετανάστευση, σε χώρες όπως το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, η Βρετανία και η Δομινικανή Δημοκρατία.

Διεθνείς Οργανισμοί

Η χώρα είναι μέλος των εξής οργανισμών:ACP, C, Caricom, CDB, ECLAC, FAO, G-77, IBRD, ICFTU, ICRM, IDA, IFAD, IFC, IFRCS, ILO, IMF, Interpol, IOC, OAS, OECS, OPANAL, OPCW, UN, UNCTAD, UNESCO, UNIDO, UPU, WCL, WHO, WIPO, WTrO.

Μεταφορές και επικοινωνίες

Η χώρα έχει κύριο λιμάνι αυτό της πρωτεύουσας και δύο αεροδρόμια. Το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας εκτείνεται στα 60 περίπου χλμ.Οι τηλεπικοινωνίες έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται. Υπάρχει ένας τηλεοπτικός σταθμός και 4 ραδιοφωνικοί σταθμοί. Η χώρα διαθέτει 16 υπηρεσίες παροχής Διαδικτύου.

Πολιτισμός

Τα μνημεία στη χώρα αντανακλούν το αποικιακό παρελθόν, κυρίως αγγλικό. Τα αρχαιότερα δείγματα καλλιτεχνίας στα νησιά είναι ελάχιστα (βρίσκονται σε βράχους στην Old Road Town) και χρονολογούνται από την προκολομβιανή εποχή των αυτοχθόνων Καρίβων. Σημαντική παράδοση αποτελεί το χριστουγεννιάτικο καρναβάλι στον Άγιο Χριστόφορο, όπου κυριαρχεί η μουσική καλίψο. Στο Νέβις, διοργανώνεται το πολιτιστικό φεστιβάλ "Culturama" κάθε καλοκαίρι.

Αξιοθέατα

Σημαντικά τουριστικά αξιοθέατα είναι ο καθεδρικός ναός της πρωτεύουσας, η Πλατεία της Ανεξαρτησίας, το σπίτι όπου ήρθε στον κόσμο ο Αμερικανός πολιτικός Αλεξάντερ Χάμιλτον και η έπαυλη Μονπελιέ, όπου έγινε ο γάμος του ναυάρχου Οράτιου Νέλσον. Ο επισκέπτης επίσης μπορεί να θαυμάσει τη Σάντι Πόιντ, όπου το 1623 αποβιβάστηκε ο πρώτος οικιστής των νησιών, Τόμας Ουόρνερ αλλά και το αγγλικό φρούριο Φορτ Τζορτζ.

Βιβλιογραφία

* Συλλογικό έργο, Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, τόμος 6, εκδ. ΔΟΜΗ, 2006.

Εξωτερικές Συνδέσεις

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

<@=@=@>