Ντομίνικα
|
Η Κοινοπολιτεία της Ντομίνικα (Αγγλικά: Commonwealth of Dominica) είναι μια χώρα της Καραϊβικής με έκταση 754km² και πληθυσμό 69.029 κατοίκους. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Ροσώ (Roseau). Η Ντομίνικα ήταν το τελευταίο των νησιών της Καραϊβικής που αποικίστηκε από τους Ευρωπαίους, και αυτό οφείλεται κυρίως στην άγρια αντίσταση των ιθαγενών κατοίκων. Η Γαλλία παρέδωσε την κατοχή στην Μεγάλη Βρετανία το 1763, η οποία το 1805 έκανε το νησί αποικία της. Το 1978 η Ντομίνικα ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος. Ονομασία Στα λατινικά, σημαίνει «Κυριακή» και πήρε την ονομασία της από την ημέρα που την ανακάλυψε ο Χριστόφορος Κολόμβος. Το προκολομβιανό όνομα της χώρας είναι Wai'tu kubuli, το οποίο σημαίνει "Το σώμα της είναι ψηλό" και αυτό οφείλεται στο ορεινό ανάγλυφο . Πολλές φορές το νησί ονομάζεται και "Γαλλική Ντομίνικα", επειδή οι Γάλλοι είχαν υπό την κατοχή τους τη χώρα για ένα διάστημα. Ωστόσο, επίσημη γλώσσα είναι η αγγλική, ενώ ομιλείται και η κρεολική διάλεκτος, πατουά. Φυσική Γεωγραφία Το ηφαιστειογενές νησί βρίσκεται ανάμεσα στη Μαρτινίκα και στη Γουαδελούπη. Στα ανατολικά συνορεύει με τον Ατλαντικό Ωκεανό και στα δυτικά με την Καραϊβική Θάλασσα. Βρίσκεται στις λεγόμενες Μικρές Αντίλλες και είναι το μεγαλύτερο και βορειότερο μέλος της ομάδας των Προσήνεμων Νησιών. Το κλίμα είναι τροπικό, θερμό και με πολλές βροχοπτώσεις τη μία περίοδο του έτους, οι οποίες μετριάζονται από αύρες. Υπάρχει επίσης πυκνή και οργιαστική βλάστηση. Η εποχή της ξηρασίας είναι από το Φεβρουάριο ως το Μάιο και αυτήν διαδέχεται μια εποχή βροχοπτώσεων, οι οποίες ξεπερνούν τα 5.000 χιλιοστά στα κεντρικά ανάγλυφα. Το νησί επίσης βρίσκεται στη ζώνη των τυφώνων και ένας τέτοιος τυφώνας προκάλεσε εκτεταμένες καταστροφές το 1979. Το υψηλότερο σημείο στη χώρα είναι το όρος Ντιαμπλοτέν (1.447 μ.). Στα βόρεια βρίσκεται το Μορν ο Ντιάμπλ, παλαιός ηφαιστειογενής κώνος. Το σύνολο των ακτών, οι οποίες είναι απόκρημνες, έχουν μήκος 148 χλμ. Η ηφαιστειακή προέλευση του νησιού καταδεικνύεται και από την ύπαρξη ορυχείων θείου και ενός θερμοπίδακα, με το όνομα Μπόιλιν Λέικ, ο οποίος μάλιστα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στον κόσμο. Οι ντόπιοι κάτοικοι αρέσκονται να αναφέρουν την ύπαρξη 365 συνολικά ποταμών στη νησιωτική χώρα. Ιστορία Τα 14ο αιώνα οι αυτόχθονες Καρίβες απέλασαν και εξόντωσαν τους Αραουάκες. Αυτοί κυριαρχούσαν στο νησί πριν έρθουν οι Ευρωπαίοι. Η άφιξη των Καρίβων συντελέστηκε με ειδικά πλεούμενα. Ο Χριστόφορος Κολόμβος έφτασε πρώτος στο νησί, στις 3 Νοεμβρίου 1493, ημέρα Κυριακή (γι’ αυτό και το ονόμασε Isla Dominga) και σύντομα εξωθήθηκε από αυτό εξαιτίας των μη φιλικών διαθέσεων των Καρίβων. Το 1627 οι Άγγλοι ανεπιτυχώς προσπάθησαν να καταλάβουν το νησί. Το 1635 οι Γάλλοι έστειλαν ιεραποστολές αλλά και εκείνοι δεν κατάφεραν να υποτάξουν το νησί. Μετά το 1660 εγκατέλειψαν την Ντομίνικα, όπως και τον Άγιο Βικέντιο. Η επικυριαρχία της Ντομίνικας παραχωρήθηκε από τη Γαλλία στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1763. Οι Άγγλοι έδωσαν αποικιακό καθεστώς στο νησί το 1805. Το 1834 καταργήθηκε η δουλεία και ως το 1838, το νησί έγινε η πρώτη βρετανική αποικία στην Καραϊβική που απέκτησε Βουλή ελεγχόμενη από εγχρώμους. Το 1896 οι Άγγλοι έκαναν την Ντομίνικα αποικία του βρετανικού Στέμματος. Την περίοδο 1958- 1962 το νησί αποτέλεσε τμήμα της βραχύβιας Ομοσπονδίας των Δυτικών Ινδιών. Το 1967 οι κάτοικοι διακήρυξαν την πρόθεσή τους για αυτονόμηση από τη συνομοσπονδία. Η πολυπόθητη ανεξαρτησία ήρθε στις 3 Νοεμβρίου 1978 στα πλαίσια της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και την ίδια ημέρα τέθηκε σε ισχύ και το Σύνταγμα . Ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Πάτρικ Τζον έγινε πρώτος Πρωθυπουργός και Πρόεδρος ο Φρεντερίκ Ντεγκαζόν. Ο τελευταίος παραιτήθηκε έπειτα από αναταραχή, το 1980 και έπειτα από τη νίκη των συντηρητικών (Κόμμα της Ελευθερίας) στις εκλογές εκείνης της χρονιάς, την πρωθυπουργία ανέλαβε η Γιουτζίνια Τσαρλς, πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργός σε κράτος στην Καραϊβική. Το 1995 κέρδισε τις εκλογές το Ηνωμένο Εργατικό Κόμμα και Πρωθυπουργός ανέλαβε ο Έντισον Τζέιμς. Οι Εργατικοί επέστρεψαν στην εξουσία το 2000. Ο Πρωθυπουργός Ρόζι Ντάγκλας πέθανε ξαφνικά από καρδιακή προσβολή, στις 1 Οκτωβρίου 2000 μόλις 9 μήνες έπειτα από την ανάληψη των καθηκόντων του και τον διαδέχθηκε στο αξίωμα ο Πιερ Τσαρλς. Στις εκλογές του 2004 κέρδισαν πάλι οι Εργατικοί και αρχηγός κυβέρνησης έγινε ο νέος σε ηλικία Ρούζβελτ Σκέριτ, στην εξουσία από τις 8 Ιανουαρίου 2004. Στις 2 Οκτωβρίου του 2003 Πρόεδρος εξελέγη ο Νίκολας Λίβερπουλ. Η Κοινοπολιτεία της Ντομίνικας βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια σε συνοριακή διένεξη με τη Βενεζουέλα, για τη θάλασσα που είναι γύρω από τη νησίδα Άβες. Πολιτική και εκλογές Η χώρα είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία, στα πλαίσια της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, χωρίς όμως να είναι Αρχηγός Κράτους ο Μονάρχης της Βρετανίας. Αρχηγός Κράτους είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με την εκτελεστική εξουσίία να έχει ο Πρωθυπουργός, επικεφαλής του Υπουργικού Συμβουλίου. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από τη Βουλή (House of Assembly), η οποία απαρτίζεται από 21 άμεσα εκλεγόμενους από το λαό βουλευτές και 9 γερουσιαστές, διορισμένους από τον Πρόεδρο έπειτα από πρόταση του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αντιπολίτευσης. Τα κυριότερα πολιτικά κόμματα είναι το κυβερνών Εργατικό Κόμμα της Ντομίνικας (LPD, Labour Party of Dominica) και το συντηρητικό Κόμμα της Ελευθερίας της Ντομίνικας (DFP, Dominica Freedom Party). Υπάρχει επίσης το Ηνωμένο Κόμμα των Εργατών της Ντομίνικας (DUWP , Dominica United Workers' Party) Η Ντομίνικα είναι μέλος της Κοινότητας των Χωρών της Καραϊβικής (CARICOM) και του Οργανισμού των Κρατών της Ανατολικής Καραϊβικής (OECS). Είναι επίσης μέλος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Διοικητική διαίρεση Η Ντομίνικα διαιρείται διοικητικά σε 10 ενορίες (parishes, ενικός parish). Οι δέκα ενορίες είναι: 1. Άγιος Ανδρέας 2. Άγιος Γεώργιος 3. Άγιος Δαβίδ 4. Άγιος Ιωάννης 5. Άγιος Ιωσήφ 6. Άγιος Λουκάς 7. Άγιος Μάρκος 8. Άγιος Πατρίκιος 9. Άγιος Παύλος 10. Άγιος Πέτρος [Επεξεργασία] Δημογραφία Σχεδόν όλοι οι 70.000 κάτοικοι του νησιού είναι απόγονοι των Αφρικανών σκλάβων, οι οποίοι εισήχθησαν βίαια στο νησί για να εργαστούν σε φυτείες αποικιοκρατών, το 18ο αιώνα. Η Ντομίνικα είναι το μοναδικό νησί της ανατολικής Καραϊβικής, το οποίο έχει πληθυσμό που απαρτίζεται από προκολομβιανούς αυτόχθονες Καρίβες, οι οποίοι εξολοθρεύτηκαν ή εξωθήθηκαν βίαια στη χώρα από τα γειτονικά νησιά. Απέμειναν σήμερα μόλις 3.000 Καρίβες, οι οποίοι ζουν σε οκτώ χωριά, στις ανατολικές ακτές του νησιού. Η ειδική περιοχή των Καρίβων (Carib Reserve, από τις 4 Ιουλίου 1903) διοικείται από έναν φύλαρχο (chief). Από τον Ιούλιο του 2004 διοικητής είναι ο Τσαρλς Γουίλιαμς. Υπάρχουν επίσης ελάχιστοι Ευρωπαίοι και Ασιάτες. Ο πληθυσμιακός δείκτης ανάπτυξης είναι ιδιαίτερα χαμηλός, κυρίως λόγω του κύματος μετανάστευσης του πληθυσμού προς το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τον Καναδά και σε άλλα νησιά της Καραϊβικής. Το 2006 η μέση πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 91,3 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού (πάνω από 70%) ζει στις πόλεις. Σημαντικές πόλεις, εκτός από την πρωτεύουσα, Ροσώ (διοικητικό και εμπορικό κέντρο), είναι το Μάριγκοτ, το Πόρτσμουθ (πρωτεύουσα το 1765-68), η Μαχό και η Άτκινσον. Σε ό,τι αφορά τη γλώσσα, επίσημη γλώσσα είναι η αγγλική αλλά το 80% των κατοίκων ομιλούν και την κρεολική διάλεκτο πατουά όπως και άλλες κρεολικές διαλέκτους (κοκόι). Η χώρα είναι μέλος του Οργανισμού Γαλλόφωνων Κρατών (La Francophonie). Το 80% περίπου των κατοίκων είναι Καθολικοί, αν και υπάρχουν πολλοί Προτεσταντικοί ναοί. Το 2% των κατοίκων δηλώνουν άθρησκοι ή άθεοι. Πρόσφατα έχει τονιστεί η ύπαρξη απίστευτα μεγάλου αριθμού υπεραιωνόβιων στη χώρα. Συγκεκριμένα, το Μάρτιο του 2007 υπήρχαν στην Ντομίνικα πάνω από 20 άνθρωποι ηλικίας άνω των 100 ετών, από το σύνολο των 70.000 κατοίκων. Ο λόγος για την αναλογία αυτή αποτελεί αντικείμενο των ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ρος, στο Πόρτσμουθ. Το 2006 οι γυναίκες ζούσαν 77,93 χρόνια και οι άνδρες κατά μέσον όρο 71,95 έτη. Επικοινωνίες και μεταφορές Δεν κυκλοφορεί σήμερα καμία καθημερινή εφημερίδα. Υπάρχει ένας τηλεοπτικός σταθμός και λίγοι ραδιοφωνικοί σταθμοί, όπως : Q95 FM, Kairi FM κλπ. Υπάρχουν δύο μικρά αεροδρόμια, στο Μέλβιλ Χολ και στο Κέινφιλντ, τα οποία δεν είναι διεθνή. Έτσι, ο εισερχόμενος τουρισμός υποχρεώνεται να μετασταθμεύει σε όμορα νησιά. Οι American Airlines, η LIAT και η Caribbean Star είναι οι τρεις σημαντικότερες αερογραμμές. Δε γίνονται νυχτερινές πτήσεις. Το σημαντικότερο λιμάνι είναι αυτό της πρωτεύουσας, Ροσώ, όπως και εκείνο του Πόρτσμουθ. To 2005 ο εμπορικός στόλος στη χώρα ήταν 40 πλοία. Το συνολικό μήκος του οδικού δικτύου της χώρας είναι 780 χλμ. , εκ των οποίων σχεδόν τα 400 χλμ. είναι ασφαλτοστρωμένα, σύμφωνα με στοιχεία του 2000. Δεν υπάρχουν σημαντικές οδικές αρτηρίες στο νησί και καθόλου σιδηροδρομικό δίκτυο. Οι δημόσιες μεταφορές εξυπηρετούνται με μικρά λεωφορεία. Οικονομία Η οικονομία βασίζεται στη γεωργία και στον τουρισμό από κοινού. Το 40% του πληθυσμού απασχολούνται στον πρωτογενή τομέα και τα κυριότερα εξαγώγιμα είδη είναι καπνός, μπανάνες, εσπεριδοειδή, κόπρα, κακάο, φοινικέλαιο και λαχανικά. Ωστόσο, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι της τάξης των 5.400 δολαρίων ΗΠΑ. Η ανεργία φθάνει το 25%. Ειδικά ως προς την καλλιέργεια μπανάνας, η χώρα αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα τόσο λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που στοιχίζουν την παραγωγή, όσο και εξαιτίας της μείωσης της τιμής του προϊόντος. Οι εισαγωγικοί εταίροι είναι η Κίνα και οι ΗΠΑ, ενώ η χώρα εξάγει τα αγαθά της στην πάλαι ποτέ αποικιοκρατική δύναμη, Μεγάλη Βρετανία και σε άλλα κράτη στην Καραϊβική. Ως προς την εμπορική ναυτιλία, η σημαία της χώρας χρησιμοποιείται από πολλά κράτη, ανάμεσά τους και την Ελλάδα. Το 2005, από τα 21 ξένα πλοία που έφεραν τη Σημαία της Ντομίνικας, τα 3 ήταν ιδιοκτησίας Ελλήνων εφοπλιστών. Υπάρχουν επίσης βιομηχανικές μονάδες (κοπής ξύλου, επεξεργασίας σαπουνιού, επίπλων, τσιμέντων και υποδημάτων). Αμερικανοί και Καναδοί φοιτητές ζουν στο Πόρτσμουθ, όπου υπάρχει Ιατρική Σχολή. Οι πολλοί καταρράκτες που σχηματίζονται από τα άφθονα υδάτινα ρεύματα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, με κατάλληλη εκμετάλλευση. Η εκμετάλλευση του εδάφους είναι περιορισμένη σε ηφαιστειακές περιοχές. Ο τουρισμός παρουσιάζει ραγδαία ανάπτυξη από άποψη προσέλευσης κόσμου χάρη στις φυσικές ομορφιές της χώρας, για τις οποίες η Ντομίνικα ονομάζεται «Μαργαριτάρι των Αντιλλών». Ωστόσο, οι τουριστικές υποδομές είναι ελάχιστες. Στο νησί δεν υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία. Έτσι, η κυβέρνηση έχει στραφεί τα τελευταία χρόνια στον οικοτουρισμό, προσπαθώντας να προσελκύσει επισκέπτες από τις ΗΠΑ, προς τα φυσικά αξιοθέατα. Το 2004 οι φυσικές ομορφιές του νησιού έκαναν τους συντελεστές της σειράς ταινιών «Οι Πειρατές της Καραϊβικής» να επιλέξουν την Ντομίνικα ως τον κύριο τόπο για τα γυρίσματα του έργου. Στην Ντομίνικα εδρεύουν υπεράκτιες εταιρείες. Η κυβέρνηση δέχεται συστάσεις από τον ΟΟΣΑ και άλλους διεθνείς οργανισμούς για να ενταθούν οι έλεγχοι αναφορικά με την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος. Νομισματική μονάδα της χώρας είναι το Δολάριο Ανατολικής Καραϊβικής. Εκπαίδευση Η χώρα έχει το δικό της Πανεπιστήμιο, πρώην Clifton Dupigny Community College. Πολλοί κάτοικοι πηγαίνουν με υποτροφία να σπουδάσουν Ιατρική στην Κούβα, ενώ άλλοι πηγαίνουν στο Πανεπιστήμιο των Δυτικών Ινδιών ή σε ανώτερες σχολές στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ. Εκτός από την Ιατρική Σχολή στο Πόρτσμουθ, το 2006 άρχισε να λειτουργεί μία ακόμα Ιατρική Σχολή. Άμυνα Υπάρχει αστυνομική δύναμη στη χώρα, που αποτελείται από 300 άνδρες, σύμφωνα με στοιχεία του 2003. Πολιτισμός , Τουρισμός και Αξιοθέατα Η χώρα είναι πατρίδα πολλών ανθρώπων. Από ιστορική άποψη, αρκετές φυλές αυτοχθόνων κατέλαβαν το νησί, ενώ μόνο μία φυλή Καρίβων είχε απομείνει λίγο πριν αποικίσουν την Ντομίνικα οι Ευρωπαίοι. Ελάχιστα μνημεία σώζονται από τον πολιτισμό των αυτοχθόνων. Οι Καρίβες ασχολούνται με τις λαϊκές τέχνες και με τη ναυπηγική. Στη Σαλίμπια βρίσκεται ο σημαντικότερος ρωμαιοκαθολικός ναός των αυτοχθόνων, η λεγόμενη Παναγία των Καρίβων. Η κυριότερη γιορτή που πραγματοποιείται κάθε χρόνο είναι το τοπικό Καρναβάλι, που γίνεται παραδοσιακά την τελευταία Δευτέρα και Τρίτη πριν από την πρώτη Τετάρτη της Σαρακοστής των Καθολικών (Ash Wednesday). Επίσης, τιμάται από τους αυτόχθονες η Ημέρα των Κρεολών, η οποία τελείται παραδοσιακά την τελευταία Παρασκευή του Οκτωβρίου. Στη διάρκεια της εν λόγω εορτής, οι γυναίκες φορούν πουπουλένια φορέματα και μιλούν μόνο κρεολικές διαλέκτους. Από τουριστικής άποψης, ενδιαφέρον παρουσιάζει το Εθνικό Πάρκο Καμπρί και κυρίως το Εθνικό Πάρκο του Μορν Τρουά Πιτόν, στο νότιο τμήμα του νησιού. Το εν λόγω Πάρκο έχει ανακηρυχθεί στη χώρα Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ, το 1995. Ο δρυμός περιλαμβάνει το θερμοπίδακα «Μπόιλινγκ Λέικ», που σημαίνει «Λίμνη που Βράζει». Επίσης, αποτελεί τόπο για τους λάτρεις της υποβρύχιας κατάδυσης. Στη χώρα ζουν πολλά ενδημικά είδη, όπως ο βόας συσφιγκτήρ και οι απειλούμενοι με εξαφάνιση παπαγάλοι Σισερού (αυτοκρατορικός) και ο Τζάκοτ (κοκκινολαίμης). Στην πρωτεύουσα, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την παλαιά αγορά της πόλης (στην πλατεία Ντομπινέ), τον Αγγλικανικό καθεδρικό ναό του 18ου αιώνα, το φρούριο Γιανγκ (1775), τους φημισμένους Βοτανικούς Κήπους και τους καταρράκτες Τραφάλγκαρ. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το Μουσείο της πρωτεύουσας, που έχει να παρουσιάσει αξιόλογα εκθέματα σχετικά με τον πολιτισμό και την ιστορία του νησιού. Στην Πόρτσμουθ βρίσκεται το οχυρό Σίρλεϊ του 1765, με την παλαιά πυριτιδαποθήκη του να έχει μετατραπεί σε Μουσείο. Στην Ντομίνικα γεννήθηκε και μεγάλωσε η Βρετανίδα λογοτέχνης Τζιν Ράις , η οποία αποτύπωσε τη ζωή και τις ομορφιές του νησιού στο έργο της «Η Άγρια Θάλασσα των Σαργάσσων». Εξωτερικοί σύνδεσμοι * Commonwealth of Dominica – Η Ντομίνικα στον Οργανισμό των Χωρών της ανατολικής Καραϊβικής. * Kairi FM – Ραδιοφωνικός σταθμός για την Ντομίνικα. * Discover Dominica: Nature Island of the Caribbean Επίσημη κυβερνητική και τουριστική σελίδα στο Διαδίκτυο για τη χώρα. Βιβλιογραφία * Συλλογικό έργο, Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, τόμος 6, εκδ. ΔΟΜΗ, 2006.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
<@=@=@> |
|
|
|